Alle inzendingen over Gevangen

welkom als een heerlijke passievrucht, vurig pel jij de laatste schil van mijn lichaam, raakt mijn hart in haar ziel, ik volg jou in woeste golven, bemind door al jouw zinnen verlies ik mij in jou, speel begerig met ons verlangen, nader dichter dan dicht, streel onze adem met mijn tong, laat je smekend verdwalen in hartstocht, eenmaal gevangen…

Ze bestaan en houden me gevangen in onwetendheid van vergeten verdriet en ontvluchte werkelijkheid. Tot steen gestolde gevoelens zitten vast in mij, worden terug vloeibaar door begrip en erkenning in een wereld waar ik ze reeds vergeten was. En toch deden ze pijn. Als paarden in galop breken zij uit mijn lichaam.…

De regen vormt gestaag Een druppel op m’n raam Het licht weerspiegelt En verspreid een Caleidoscoop aan kleuren Gevangen in een glazen bol Krachten absorberend Ontstaat een nieuwe wereld Kijkend van dichtbij Word ik beweging gewaar Een wereld op z’n kop Groeiend en groeiend Om me heen Verdwijnt mijn eigen wereld Verleid door fantasieën…

jongen en een meisje Die samen vriend en vriendin wilden zijn Ze smolten hun levens aaneen als broos glaswerk Ze deelden van alles: vreugde en pijn Toen kwam de duivel, vol haat en vol afgunst, Hij blies heel langzaam het glaswerk tot bel Daardoor werd het nog mooier vol kleuren Maar het werd ook een gevangenis, een hel Samen waren zij daar gevangen…

haar ze hoort het slot knarsen De opgetrokken knietjes verbergen haar hoofd ogen stijf toegeknepen Nee, ze wil niet kijken naar het griezelig lege zwart Haar blote voetjes vangen de kilte van de vloer Stil is ze, muisstil Het kind in de kast Jaren later, angstzweet dampend op haar lijf bij het zien van de kast met de kromme sleutel Gevangen…

Als een bloem nog in de knop Je moest ze alleen nog water geven Vol vertouwen was ik dan ook Dat het je ooit lukken zou Te doen wat je altijd al wilde En wat ik wenste voor jou Maar ik heb mij blind gestaard Op al jouw mooie dromen Ik had moeten weten dat op een dag De werkelijkheid zich zou tonen Lichaam en ziel compleet bevroren Gevangen…

Een nieuwjaarsgroet voor de verslaafden, voor mensen op de dool geraakt, voor wie gevangen zijn of zoekend naar wat hun leven zinvol maakt. Een nieuwjaarsgroet voor de verliefden, de pasgeborenen op aard', de oude mensen, ziek of eenzaam, de kinderen en wie hoop bewaart.…

zieke merel gevangen in toversteen zilverkleurige schittering op het water zoute tranen langs je wangen zilte herinneringen aan later. bleke huid en doffe ogen boze ziekte zonder mededogen blote borsten met vele draden bange lossers aan de kade.…

geworden dat doch als haast zeker de zuivere zienswijze draagt van worden naar zijn waar echter de kap gelijk een mantel van het hemelgewelf mij verblindt en het hoofd bedekt als scheiding tussen mijn en dijn met het gewicht van oneindig licht zich ongrijpbaar spreidend over het verstilde aangezicht en hoe zijn uiterlijk schijn gevangen…

en wijzers van kerktorenklokken hangen vast in hun tijd. zolang zon, regen en wind het toelaten wijzen daken alles terug; enkel de woorden van doden spreken nog over huizen. de morgen is de avond en de middag vibreert heet in de dag de echo van stappen over houten bruggen zijn het gefluister van bomen en zichtbare zeilen houden stemmen gevangen…

Gevangen in dit lichaam voel ik me eenzaam, zwijgzaam. Het verlangen zo ontzettend groot, geef ik mezelf niet meer bloot. Wens ik vurig naar zelfvertrouwen, ondertussen steeds meer mijn masker aan het opbouwen. Hopend dat zelfrespect ooit de plaats van onzekerheid in kan nemen, en het einde zal betekenen van alle problemen.…

winterbleek op schoot van Brusselse straten Gehavend - ontheemd van de wereld vervreemd tussen mensen die werkelijk haar ledigheid niet zagen Niet haar honger dorst haar schamel kleed de wind die haar de das omdeed het zieke kind dat aan haar borst in tranen werd gedragen Ze hadden haar begraven met de voegen van de stad waar zij gevangene…

Nu het warmer wordt, komen alle jonge muizen naar buiten en worden ze gevangen door de bosuilen.…

. — meestal op stille ongerepte plekken waar de natuur nog iets gevangen houdt van haar voormenselijke zuiverheid. soms aan een water, soms ook in het woud. maar op de rotsen met de zachte wieren die onweerstaanbaar aan uw haar doen denken vrees ik u telkenmaal te gaan herkennen in de gedaante van een vluchtend hert.…

'k Stond over 't wonder van uw zijn gebogen, Kind, ziel gevangen in onze aardecel. En duizlend tuurde ik, als in diep een wel, In 't grondeloos mysterie van uw ogen. - ‘Daalt ge uit de Hemel in de levenshel?…

en jij de mijne - floot hij zacht terwijl hij in haar spiegel keek hij zocht de warmte van haar schoot en vond in haar een lotgenoot zij was gevallen voor de kracht waarmee hij hoog te vliegen leek in diep en onvervuld verlangen voor het leven veel te groot beloofden zij in zielentonen de weidse hemel te bewonen onmachtig in elkaar gevangen…

Met vliegen, vangen en gevangen worden. In 2005 zochten we Sam op, thuis in Sonoma. Tussen de bomen heeft hij er zijn eigen trapeze. Hij leert ons de grondbeginselen van het vliegen. Sam vertelt over zijn leven en zijn werk. Oefenen, leren van je fouten en vertrouwen. Vertrouwen in jezelf en in elkaar. Durven. Durven dromen.…

Die liggen, ze hangen erbij, gevangen, of vol van verlangen, bij elkaar of gedwongen, verzonnen, wat wilde de beeldhouwer vangen? Hij hakt, slijpt en polijst, beitelt.…

Oma's en opa's gevangen in hun grijze herinneringen. Laat hen over de tijd vertellen, Waarin hun dingen voorbijgingen. Van oude mensen, een nostalgie vol sentimenten. Van oude mensen, kabinetten vol vergeelde prenten. Toekomst, de tijd tikt ongestoord. Verleden mag niet roesten of worden gesmoord. Iedere tijd heeft zijn zegeningen.…

cirkel waar we ons allemaal in begeven Een cirkel draait je krijgt wat je verdient Geeft je niks dan krijg je niks Doe je niks dan bereik je niks Wie slecht doet die slecht ontmoet Waar je mee omgaat word je mee besmet We hebben keuzes in het leven Keuzes die we zelf moeten maken We kunnen kiezen tussen goed of slecht Zit je in je cirkel gevangen…

Geslepen glas, gevangen in het spinnenrag; wacht ik op die ragebol die mij boenen mag. Geslepen glas, achter iedere ruit steekt een ander vel; grijpt een lachspiegel zijn kans in een vormenspel. geslepen glas, de wereld door een ruit geprojecteerd; wordt niet altijd met een wonder gehonoreerd.…

onze geheimen, Zelfs de diepste die wij vergeten Sterker zelfs hij heeft alles al geweten De Kraai is een poëet en dichter bij het rijmen Vanwaar kent hij al onze mysteries Onze Heere heeft hem aangespoord Mensen herhalen fouten in steeds dezelfde comedy series De dader in de moordklucht is bekend en voor de Kraai gevlucht Degene die is gevangen…

Nog wat later zitten Duitsers NSB-ers er gevangen één barak staat er nog vandaag probeert te vertellen moeilijk voor te stellen hoe het kamp was al die bomen er omheen maken het zo knus dat moet juist niet dus haal die bomen neer een paar barakken meer dan voel je al die ellende de kou de angst de sfeer weer.…

waaierende dood, uit de schoot van Wuhan troost weerspiegelt de hemel in 't uur van de dood Een krans met bloemen gevlochten om hout valt in besmette aarde 't verdord oud herfstgoud Sterk de stem boven de donkere groeve, de bladeren en de droeve regen in 't zilveren licht, de uitwaaierende zegen, rondom een wereld in duizend angsten gevangen…

Oma's en opa's gevangen in hun grijze herinneringen. Laat hen over de tijd vertellen waarin hun dingen voorbijgingen. Van oude mensen, een nostalgie vol sentimenten. Van oude mensen, kabinetten vol vergeelde prenten. Toekomst, de tijd tikt ongestoord, verleden mag niet roesten of worden gesmoord. Iedere tijd heeft zijn zegeningen.…

Als door een bliksemschicht voelde zij zich geraakt heel haar wezen sidderde het lichaam werd vrijgemaakt van trauma dat haar gevangen hield om een leven te leven met eigenliefde en vreugde voor de gewone kleine dingen van het dagelijks bestaan…

Met handen nog ragfijn gebonden in onschuld Met lichamen tesamen gevangen, bevangen in een oogverblindend verlangen Naderen we worden we schepper van een mysterieus web wederzijds verankerd met een zoet gefluister om als één enkele hartslag ritmisch elkaars lichaam te doorkruisen wij, volgens tastbare dimensies zintuiglijk bestempeld…

ik hun gang maar gaan Maar iedereen die van buiten kwam hield ik onmiddelijk aan Voor foutparkeren van hun fiets vlogen ze op de bon Terwijl ik hen vertelde dat zoiets bij ons niet kon Ook kregen ze een procesverbaal hoe verbaasd ze dan ook keken Nadat ik hen had uitgelegd dat men slechts Nederlands mocht spreken Heel veel heb ik gevangen…

Zo vurig m'n verlangen maar ik kan er niet aan toegeven en vraag me af...hou ik mezelf gevangen? Ik wil niets liever dan mijn woorden aan jou binden maar woorden verdwalen en vraag me af...zullen ze ooit hun weg vinden? Je voelt je zo veilig daar maar ik voel je twijfel en vraag me af...ben je wel zo onaantastbaar?…

Dra kijken de kindren weer met die grote ogen van hun moeders die hen in hun blote schoot bewaarden en ingetogen wiegden in sluipend ontluikende moederliefde een trein Hoop stuwt hun hebberige wil naar nakende verrukking: het Verlangen gevangen in een kinderoogpupil "wie heeft er wat in de kerstboom gehangen?…