78 resultaten.
Zeemacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 Dan kruipt haar zilte nat
een glibberende slang in stille draf
bestrijkt eerst zacht.
Het rulle zand al bang wordt laf
doorweekt en wijkt.
Maar als zij met haar golven en hun kracht
het blubbernatte strand bestormt
het nu bedolven
land weer bodem vormt
bewijst de zee weer eens haar macht.…
Ei
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 108 Je slaat nog twaalf eieren kapot op
mijn drilpuddingbillen en met het
glibberige vocht steek je een vinger
diep in mijn nauwe anusgat. Je wilt
me neuken als een man, maar dat mislukt.…
Tropische lijken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.273 Verdampte hitte
rammelt als verroeste uitlaatklep
de bergen uit
zwermt huilend uit over
oases van verscholen
inboorlingenbotten
Die venijnige klaagzang toont
de blanke het
verwrongen lijden van
roemloos verzande tropen en
laat hem vrijwillig vluchten
Eindelijk
terug bij 't druilerige weer
glibberen bevroren tegels
zijn zolen onderdoor…
Elias Recht
netgedicht
5.0 met 8 stemmen 646 Kronkelend zijn glibberige
armen om het hart
slaakte hij een laatste zucht
toen Elias hem vedreef
tot in het git zwart
Ik hoor hem nog brullen
“Dat God zo rein en zoet als bronne water
niet zou bestaan”
kwijnend in het zout
waarin hij was vergaan
De schelpjes en kraaltjes op de bodem
liggen daar zo vredig
in een lijn van hand…
Winterse kou...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 478 De glibberende meerkoet
op het gladde ijs,
de rijp die grassprietjes
naaldwit uitvergroot
De koperwiek die naarstig
voedsel zoekt in bermen
Ganzen op zoek naar
open water passeren
door de lucht in zwermen
Schaatsers blazen
warme ademwolken
in snijdende winterwind,
die wangen rood
laat blossen
De lage zonnestralen
toveren kleuren in…
Nuchter
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 564 We zijn nu belangeloos nuchter
er valt een schaduw op jouw huid
een insect danst op de maan
bij dageraad begint de therapie
die maakt alle dichters sober
zoals het gras dat welig geilt
dit is het topje van de ijsberg
jouw erotiek is grenzeloos eenvoudig
op het hoogtepunt glijd je naar beneden
in het glibberige doen we niet moeilijk
alsof…
lange benen en losse tanden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 122 het groen tapijt heeft de zon overal
netjes gevouwen broeken liggen wereldwijd
in de zoom van één van haar broeken
vermei ik mij wereldvreemd
verheugd over dit inzicht
in de garderobe van de zon
zie ik hoe de beek klaterend haar
blikkerende tanden wast waartussen
de vissen als parasieten de restjes eten
ik raap een paar losse tanden op
glibberig…
Hormonale helix
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 48 Bangladesen gefabriceerde jade en smaragdbronzen gewaden
indigo kousebanden met
Oost-Indische inkt versierde getailleerde gordels en pimpernelscharlaken stuifmeeljarretellen
aldaar vertoont zich
in het trollenareaal
der rodondrieten en axonen
een even unieke
als onimiteerbare
helix van deels m
deels v hormonen
waarbinnen een
glibberig…
ontsnapt leven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 284 een dorre knak
de zwaluw zoekt de hemel
een stoel klettert
op de stenen vloer
buiten kraait de haan
hij hield van ze
misschien meer
dan het hart dragen kon
hij torste zijn geheim
die logge loden last
het onzegbare ontsnapte
slechts een keer aan zijn lippen
het geheim kroop zoals bloed
onafwendbaar naar een donker
doodlopend glibberig…
langs water
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 284 stil loop ik over glibberige
half bevroren paden
wanhopige schouders
keren stijf naar binnen
en houden mij vast
statig nadert de zwaan
koud koningsblauw water
volgt golvend haar gang
tot zij me ziet
en hoopvol naar de kade zwemt
niets heb ik te bieden zwaan
dan wanhopige schouders en
gebalde vuisten
die mij gevangen houden
sierlijk…
Gouden ei
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 174 Voorzichtigheid vermijdt de frustratie
van het struis; dat voorkomt te glibberen
over gebroken schalen, opdat het gouden ei
eens glanst bij een ieder thuis.…
in tegenlicht van zon
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 434 paden afgesloten
zonder dat ik weet waarom
door links en rechts te kijken
verloor ik nooit het zicht
het gras leek groener waar
de wegen zijn verdwenen
omhoog gaan was verplicht
ik ben veel uitgegleden
verloor een tijdje mijn houvast
duikelde toen naar beneden
ik moest en zou weer klimmen
soms kruipend op de tast
het pad is glibberig…
Betovering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 door krullend haar
weerspiegeld op het plafond
achter de ingang, hoop ik
een wonder te ontdekken
niet gelovend in een boze
betovering die mij verkracht
op een kille oesterbank
rillend lig ik op het spijkerbed
dat mijn huid openhaalt
terwijl ik de mantra herhaal
Het is niet echt, de messen
die bijna vallen, de horror
van de maden die glibberen…
Zij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 361 dicht
Zij was iets waarnaar ik gis
Een vermoeden dat me ontglipt
Nu haak ik met lege klauwen naar lucht
Een tamme wolf met een heilige honger
Haar wangen, een wassen zon
Haar huid, een belofte
Ik lik het pril zout van de dij
Cupido heft een roestige speer
Hij plant ze in mij als een verlossing
Met geschramde voeten, gekloofde tepels
Glibberige…
Dutje
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 3.617 Als zij toch plotseling eens anders zou besluiten
dan donderde en stormde het
dan ging zij echt door roeien en door ruiten
was geen ijs haar nog te glad
geen aal te glibberig
Beleid en niks van iets als bibberig
geen olifant was haar te sterk
zij stelde paal en perk
De luie donders in het veld
zij zou ze krijgen:
in het bijzonder die Kalou…
Liefde te leen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 51 de put dieper dan de echo kan reiken
duister als in de diepste spelonken
glad en bezweet met algenvocht
verdriet in tranen verdronken
het dal was dieper dan zijn bedding
de stroom meedogenloos en wreed
de groene heuvel onbereikbaar
verdriet in tranen verkleed
de berg was steil en glibberig
met verraderlijk losse stenen
de top in de verkleumende…
In de luwte
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 136 In gedachten verzonken
loop ik
als een minstreel
rusteloos over brakke glibberige keien
in
de
luwte
onder verlichting van de pittoreske
straatlantaarn
zit ik
sluimerend
te
aanschouwen het schouwspel
van leven onvoltooid
onze
planeet een melodieus melodra'ma
een
grote sappige meloen
dorstig
drinken we haar
wanneer de zon een…
Dijkzicht tussen Het Sas en Kattendijke
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 138 vóór mij laat de teruggetrokken Oosterschelde
zijn zilveren plasjes oplichten in de zon
met glibberig groen wier bekleed beton
ligt er eeuwenoud te worden.
rechts krijgt Kattendijke’s torentje een streepje licht
links staan de masten in het haventje van ‘t Sas uitgericht.
achter mij loopt de weg weer tot de horizon.…
Natuur is in gebed,
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 331 Als de vorst z’n kroon afzet,
voor een schaduw van wie
daar gaat, ingepakt in stijve
kleren voorzichtig over
straat, het hoofd in livrei
verbonden, stram als een
lakei, onder witte mutsen
door de sneeuw gehaakt over
de tuin en schutting allebei,
laten zich verdwijnen over
glibberige paden heeft ook
zijn stil verlies gekend tussen…
het is voorbij
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 867 Ik zit in een donkere put
waar ik steeds verder in val
Terwijl ik mij ergens aan vast
probeer te grijpen
vraag ik mij af
of ik het ooit overleven zal
De wanden zijn glibberig en glad
Het leven schiet als een flits
aan mij voorbij
En ik denk bij mezelf
ik ben het zat.…
Bange woorden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 196 zoemt rond een verlicht peertje
verbod ontdaan van stug
verpakkingsmateriaal
uitgespeld, bedrukt, omlijst en opgehangen
binnenskamers
Geruchten gonzen
als dat buiten de woordenvangers
achter glibber en boom
geduldig zouden wachten.
de verklikker verraden
door rook en hond
“Geef me je verrekijker.”…
Zonder waarschuwing
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 ‘t Zet je aan het denken,
aan glijden en glibberen geen gebrek
maar de valpartijen zijn vaak lelijk
zeker de onverwachte jawel,
dus blijf ik maar binnen!…
Ballerinen
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.959 Sneller, lichter dan de lichtste en snelste tonen huplen zij…
Op ’t arpeggio van de vedel tekenen zij, die tovertonen,
Arabesken, - glijdend, glibberend, gletsend…als een zucht…voorbij……
Boerenfatsoen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 428 Ik kocht een kilo boerenfatsoen
voor een Euro tien
Ik dacht hiermee kan ik mij
voorlopig wel laten zien
Ik hoefde het spul gelukkig
niet te verwarmen
Ik smeerde het dik op mijn hoofd
en onder de beide armen
En zie hiermee viel ik dus
hoegenaamd niet op
Ondanks het glibberig gevoel
boven op mijn kop
Ik heb mij aldus uitgedost
naar…
December
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 286 De vlinderstruik moet het met dorre aren doen
De perken kleurloos want de herfst is er mee klaar
December stapt wat vreugdeloos in ’t jaar
December glijdt weer in het jaar
De ochtendvorst, het struikgewas rouwt grijs berijpt
De hongerige kraai die naar een vetbol grijpt
De dagen waterkoud, het sneeuwt al hier en daar
December glijdt wat glibberig…
Prelude op een Pastorale Elegie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 118 De oude man betreedt begraven jaren
in de crypte van een dorpsidylle.
’t Noodlot zit hem dichter op de hielen,
dáár waar giftige adders glibberend paren,
met de schimmen van verwrongen eiken
en de contouren van de kromste bomen.
Die als stille wakers ’t dorp omzomen
waar huisjes onder ’t juk van tijd bezwijken.…
Borrowdale
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 132 Rest nog éen grimmig pad:
hoe glibber de klimmer
alert hogerop jaagt...
waar de cairn hem wacht!…
kribbig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 zoekt zijn grens
ik ben ontzettend bang
leg blokken neer langs
de spleten van mijn ziel
vlucht een glooiing op
gras onder mijn voeten
vecht voor veiligheid
m’n levenslijn loopt
grenzeloos grillig
langs randen van basalt
de dijk draagt m’n pad
klimmend naar zijn kruin
kijk hoopvol omhoog
de zon en het water
kleuren m’n weg groen
glibberig…
vroege straatbeelden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 88 de glazige
groene snottebel
de glibberige weg
van bovenlip
naar mond
de scheuren in
de broek de vlek
op de veelgedragen
jas de gebreide kabels
op de vaak gewassen trui
de ruwe handen
schrale rode wangen
van de vrouw die
altijd zingt terwijl
ze de ramen lapt
grote witte
wapperende
onderbroeken en
blauwe overalls
aan…
Valselijke wroeging
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 963 zonder inzicht
Voel ik mij rillerig slijmerig versteend
Zweet ik onderkoeld door zonlicht
Zwarte flits vanuit het donker
Keerpunt tot huichelachtige schroom
Helder versuft met nat verbrande haren
Dreig ik te stikken in opwaarts tranendal
Nimmer aflaten van gedroomde kwellingen
En onder mij drukt de vloer mij plettend
Snel wring ik mij glibberig…