Alle inzendingen over Gretigheid

Het is voorbij; qua gretigheid bleek Frans, Nog drie keer erger dan Hans Brusselmans.…

Het stille fluisteren van de wind toont deinende kruinen op het ritme van haar ademtocht Wiegende bladeren strelen elkaar 'n gretige aanraking zonder conflict Hoe anders is de onontkoombare stroom van onze gedachten die de geest beroert in een eeuwig strijden…

alsjeblieft de kersen- onder zwangere bomen zaten wij behangen met kersen als gretige kinderen met vuurrode tongen en een nog zeldzaam gevoel van geluk…

spetterwatergolven spelen links en rechts komen en verdwijnen bootjes deinen honden dansen viervoetig op de kade een bal rolt en rolt onder een bomentriade de wind speelt gretig streelt het fluwelen groen duizendschonenparadijsje in een zomerzoen * een dagboeknotitie…

verstaan woorden scherp als scheermessen monden vol van oude woorden en nu het zwijgen in alle talen het breekpunt is nabij aan de voeten de hel die gretig geheel gratis inviteert voor de afdaling oren tegen de grond en verstaan voor de eerste keer…

De media hoor je erg gretig gonzen, weer over FIFA’s misbruik van de macht. Géén rode kaart voor Blatter is verdacht in deze kliek van wereldvoetbalbonzen. Ach voetbal, dat gehannes op een veld: het gaat niet om de sport, het doel blijft geld –…

U weet, de mens is verre van perfect Bij elke job maakt hij wel kleine fouten Veel missers nopen hem om op te zouten Dat heeft helaas reeds menigeen ontdekt Het stelt me zó gerust dat hier twee heren Mijn versjes snel en gretig corrigeren!…

de gruwelijke wreedheid van het moeten verlaten door prikkels die binnenuit mijn weerstand doorboren ik geef geen ruimte aan de voorbijbeweging die het verstand tot waanzin en een snelle vlucht gebiedt maar neem gretig bezit van de beste houding in een levensvolle teug neem ik mijn vrijheid terug…

er kwam een snolleke al aan gevaren die zong van Leiden tot De Kaag over de man als soort met vraag kom onder water om met mij te paren haar idee de visstand te imiteren vond gretig en algemeen onthaal ze zwom heel vinnig om een paal om het mannelijk lid te simuleren…

Al drinkend slokt haar verf het wit gretig op. Sprakeloos komt het beeld langzaam tot leven. Haar compositie is als een ruig landschap; woeste schoonheid, adembenemend mooi! Ruige stilte is haar beloning!…

er kwam een vlinder door mijn open raam op ragfijne vleugels gracieus en zonder schroom knippende ogen blauw geschilderd op bruin satijn voelsprieten trilden gretig voorwaarts alsof hij me wilde warmen met een vlinderkus ik kon alleen maar fluisteren ik mis jou ook…

gisteren nog staken haar staartjes als scheerkwastjes in de lucht konden haar kleine beentjes haar nauwelijks bijhouden gisteren nog grepen grijpgrage handjes gretig naar alle dingen liepen pientere oogjes op de zaken vooruit Gisteren nog er gaat geen dag voorbij....…

als apen pronken zij met gouden ringen door plat te zijn, succes met domme graagte verlagen zich heel graag tot grote laagte en doen belust de meest stupide dingen Romeinen gaven gretig brood en spelen dat blijkt uit domme kreten uit hun kelen…

Weer speelt een kinderhorde gillend buiten, de buurman maait het gras dat gretig groeit, met Black & Decker wordt een heg gesnoeid terwijl de vogels vals en keihard fluiten. De kalme uitslaapmaanden zijn voorbij, verdomme, het is juist níet stil in mei !…

enkel in luier gekleed zittend aan een te grote tafel waaronder zijn beentjes vrolijk bungelen speelt hij Risk voor ontbijt één groot Rusland is wat hij maar al te graag verwezenlijkt gretig stapt hij in te grote zevenmijlslaarzen de kamer rond tegen zijn verlies kunnen, heeft hij nooit gekund…

Waar hij van boekenliefde overliep, Heeft hij die gretig bij elkaar gestolen. Maar kort geleden werd hij dan betrapt, Door iemand die van wetenschap niks snapt.…

Als de laatste deur plotseling sluit voor de enig overgebleven lach alleen zichtbaar door de vensterruit, de gretige hand niet reiken mag. Eenzaamheid in zijn grauwe hemd bevriest het leven in alle klokken, voor een einde zonder liefde bestemd wordt het vonnis rauw voltrokken.…

Als water draalt langs kale ruiten, de buitenwereld koud en bang, laat gretig twijfel ampel varen de weg van boven is te lang.…

Zinnelijk zingen rode monden onder grote strooien hoeden, gretige vingers plukken het licht en uit verrukte vuisten spat de ochtend op.…

Achtergelaten op Het strand van Voorbije liefde Neem ik gretig De zilte smaak Van dit zeewater op - Mijn lippen smaken Zilt als ik mijn Tong er langs beweeg Zout, of zilt, is Altijd nog beter En veel minder diep Dan de wrange smaak Van onze vergane liefde Die kansloos op De rotsen liep…

Al kennen we nog lang niet alle namen, We delen gretig mee in hun geluk, ’t Zijn dappere leeuwinnen, stuk voor stuk, Graag vieren we een voetbalfeestje samen! Van technische kritiek wil ik niets weten, En aan m’n vrouw vraag ik wel hoe ze heten.…

Dat je door te dichten met liefde voor het levende vers in een stijlvolle vorm de gretige lezer wil verlichten, blijkt vaak een ritje op een hobbelpaard. Kraaiend op een draaiend podium wordt de wereld een film -- maar na drie rondjes schrik je: geen vader, moeder of oom die jouw pret als liefde ziet.…

ze schonk me haar vertrouwen ik wist niet dat het breekbaar was ik ongelikte beer pakte het aan met mijn onbeholpen klauwen besefte niet hoe teer ik was gretig te enthousiast wat me zou berouwen toen het plotsklaps brak wat ik niet had verwacht en ik begreep hoe licht het mij geschonken vertrouwen kon worden tot een onbedoelde last…

er zweven miljoenen illusies in de lucht gretige handen grijpen in het luchtledige onbereikbare illusies gegrepen door de illusionist die het onmogelijke waar lijkt te maken maar slechts ongrijpbare illusies in het rond strooit gedesillusioneerd worden illusies begraven op de steen staat hier rust ontgoocheling…

tomaten uit Kwintsheul zijn niet te pruimen en rozen uit Maasdijk zijn maar zozo (die geef je zelfs je ex nog niet cadeau) maar hennep uit Poeldijk ... omhoog die duimen de beste wiet groeit gretig onder glas en tuinders zitten nu weer goed bij kas ------------------------------------------------------ De politie ontdekt steeds meer hennepkwekerijen…

vaal blauw fluweel in een doosje van verschoten zwart dat langs de tijdlijn is gekropen door handen heen die te gretig of verstard maar altijd open en leeg weer dicht net als de mond die ooh en aah en altijd samen altijd trouw tot weer dat licht met eensgegeven teruggegeven goud op blauw…

Giftige tongen Vlammen overal Die uitslaan Duivelse ogen Kokende lavastroom Uit gretige bek Waarmee 'k dreigend Welhaast verslonden Word - afgesloten de Weg waarlangs 'k nog Ontsnappen kan - De hellehond die Lange tijd me al Heeft opgewacht Opent mij de poort Naar het vagevuur…

langgerekt baant een schaduw het pad voor me uit de stilte holt gretig mijn voeten voorbij laat sporen achter waarin ik verdwijn net voor het sterven en voor de dag kruipt de nacht uit mijn magere mond ik verlies het onvoldragen zicht om ademloos te mogen leven en om mezelf aan de dood te geven…

verguld zag ik dat jaar een herfst die deuren openliet als van een opgeluchte lente over belegen beddegoed de avonden die wij toen deelden hielden het smeulend hout van fonkelnieuwe woorden aarzelend genoeg maar met zijn zoete zucht stookte ik het vlammen op te gretig van dichtbij in een felle kou is het tintelen nog voelbaar…

zoals zij garen spint uit ochtendgloren en weer kan lachen naar de maan verbindt zij draden uit haar midden naar alle dingen die bestaan wordt zij opnieuw geboren zij reikhalst gretig naar de zon en hijst zich uit haar dal omhoog uit nevel van voorbije tijd schildert zij een regenboog van eeuwigheid tot waar 't begon…