Alle inzendingen over Grootouders nemen he

Ik zit verlegen om een onderbroek Dus in het weekend naar de oosterburen Een buitenkans...het zal me niet bezuren Maat XXL...daar was ik naar op zoek Ik trek hem aan...en dan mijn laatste wil Ontroerd neem ik een cyanidepil…

Je zegt, wat is 't lang geleden, en ik zeg ja hé? Waarop je me vraagt...is 't lang geleden? En ik zeg, ja hoor, vórige week.…

God, wat is de liefde duur he ik ben geen jongen van fatsoen ik heb een sociale kater ik ben dronken van 't verkeerde doen met nooit een zorg voor later het is nu al weer bijna winter herfst -voor dit jaar- voorbij één boom laat nog wat blaadjes vallen en zingt héél zacht voor mij het is kwart voor vier en donker hier en ik loop nog…

Zondagavond, stil station He daar komt een trein Jammer maar helaas De andere kant op van waar ik had moeten zijn Ondertussen mis ik Studio Sport De zon is onder, het wordt nu koud Ik wacht nog steeds op mijn trein naar huis Maar de speaker meldt nog steeds oponthoud…

kentering wachten bij de brug rechtsomkeert fietsen langs pastorie en houtloodsen liften vanaf snelweg tot directiebrief definitief bij ouders belandt: keuze voor het rechte pad papieren schoolgang kenmerkt ups en downs in onderwijzersopleiding prioriteit voor biljart boven religie leraar rijdt piëteitloos over verloren schooltas van hé…

Zie, men keert… en de oude dieren trekken, Nu de vissersjongen roept: hoi hé! ’t Wriemelend net ten leste uit de zee, Zó, dat borst en dijen zichtbaar rekken. Blonde jeugd staat bij de volle manden: Over ’t meisje staart de jongen heen; Kijkers fonkelen onder brede randen, En men fluistert: visserlief, nog één!…

He, lachhart, met je hart op de tong struikelend over woorden door hartstocht bevangen.…

wei vol gele boterbloemen en daar ons huis kabouterhuis zie je moeder wuivend met een zakdoek dag moeder wie staat er midden op de weg de hand beschermend voor de ogen turend naar onze wolk jaja ONZE wolk warempel karel jaloers zal ie zijn op ons de wolkenwandelaars opgelet even op een andere wippen val niet door dat gat blauw hé…

Ik leef mijn hele leven al kantje-boord en veelal op de pof, de tranen op mijn kussens kent God alleen, probeer nog steeds met letters miljonair te worden, raar hé?…

Op vakantie roepen ze vaak: Hé Chinees! Maar nooit roepen ze wat als je alleen zijn? Zeker omdat ze dan niet meer durven, omdat zich in een groep kunnen bewijzen en stoer voelen? Denk na voor dat je iets zegt...   …

nuchter lukte het hem niet maar onder invloed scoorde hij hit na hit op een dag de hoogste notering van een hart het brak nog nooit zo hard een record maar nergens opgenomen want vluchtig als een vlieg ik vond hem op zijn graf althans de plek die hij had uitgekozen om te zien hoe het lag in een pak rok blouse jas das how he…

Hé, daar komt wat aan: een open koets met bruidje. Vonkende blikken aan luxe auto's, joelende jongeheren met hoeden... Och, we laten ze passeren. De bomen knipogen. Ook zij zijn piep geweest. Moedwillig aangeplant. Zo word je samen groot. Regerend buiten Lewedorp over een geduldig volk: Bieten, Ooft en Uien. Uitziend naar...…

Dit-is-een-voor-beeld (5) (A) Van-hoe-je-een-Hai-ku-schrijft (7) (B) Het-is-niet-moei-lijk (5) (C) Het-kan-ook-rij-men (5) (A) Dat-is-ei-gen-lijk-mooi-er (7) (B) Pro-beer-maar-e-ven (5) (A) Ga-er-voor-zit-ten (5) (A) Let-op-de-let-ter-gre-pen (7) (A) Het-is-wat-wen-nen (5) (A) Of-de-eer-ste-zin (5) (A) Rijmt-he-le-maal-ner-gens-op (7…

Ik struikel wel als ik iets wil vertellen en mijn snelle ogen nemen elke indruk tegelijk en zonder onderscheid te maken in zich op. Ook neem ik overal mijn achtendertig alter ego's met me mee. Ik ben erg leuk als je me nog niet kent en even slikken als je net wat beter kijkt en als je durft je beste vriend.…

Dronken van kracht neem ik de nieuwe dag, Waarop de goudbevachte wolken drijven, Neem ik de schubbig rinkelende zee, Neem ik de ronde aarde met mijn handen, Buig haar tot schip, te varen in het ruim, Bij het gejuich der vanenrijke sterren.…

, een plek waar dromen dromen blijven Ik neem geen afscheid, ik kom je daar wel tegen, ik zal je hart stilletjes omhelzen en daar je liefde beleven De weg loopt verder voor ons uit...…

het tart mijn geest die duivelse zinnen ach ik wil zo graag beminnen datgene wat bloeit en zuigt en alles wat mij zo lief en heerlijk lijkt het plaagt mijn ziel wil niet weten van grenzen aan mijn aardse zuchten ga toch weg ik neem wat ik neem al deel ik ook veel ter mijner ere in andermans sferen o, wat een genot ik ben zo waarljjk…

zo ver boven duinen uit eindeloze golvingen, soms gedragen door het schuim dat duizend schelpjes brengt en korrels oude tijd helm verkleurt er met de jaren, rozenbloei scheidt vlinders van het zand vingers strelen nog jouw bruine huid- een kus in zonlicht, achter maanbeschenen woorden streelt een hand neem maar wat er komt en neem…

me mee naar jouw vuur, jouw nooit gestilde verlangen, de diepte van jouw donkerblauwe zee, neem me mee.…

Steeds vaker neem ik besluiten, die ik onmogelijk zelf kan nemen, alsof een stille stem me leidt. Altijd voel ik een aanwezigheid, wanneer mijn gedachten zwijgen. Geleerden noemen het intuïtie. Gelovigen geloven in God. Kunstenaars scheppen. Atheïsten zwijgen.…

Afscheid nemen met geliefde personen kan en mag niet. Het is erg als een mens dit overkomt. Bij het afscheid nemen mogen maximaal een aantal mensen erbij zijn. Een waardig afscheid verdien je als mens, maar niet op deze manier. De dood door het coronavirus, het is verschrikkelijk, als het je overkomt.…

Hoe neem je straks uit ze weg waar ze zij aan zij met ons vochten dat mes in hun rug het ultieme verraad?…

Kom binnen, ik kus jouw ogen Ik zal je alles laten zien Neem de tijd, kom zo vaak je wilt en verzadigd zul je weggaan Neem een bad in al mijn kleuren – zacht als poederkwasten strelen ze jouw blik Ik omarm jouw aandacht met het goud van de geschiedenis Hier is alles eeuwig jong Onvoorwaardelijk plooi ik me naar jouw behoeften Ik…

Morgen lukt het' .....Veiligheidsprocedures, wachten bij het hek .....Ik sluit mijn ogen .....mijn gedachten nemen een hoge vlucht .....naar een toekomst aan de andere kant .....Ik land weer in een kamp .....bij een hoger hek, een gesloten poort .....'Morgen lukt het'…

Waar neem je me mee naartoe? Waar neem ik jou mee naartoe? Waarom wil je van mij houden? Wat kan ik jou ooit geven?…

Fluisterend is de schaduw een lied van woorden en momenten die je zocht toen je stem alleen maar in stilte sprak en ik afscheid wilde nemen met de woorden die ik nooit zou kunnen zingen.…

een nieuw jaar is hoe vrolijk ook ook afscheid nemen van van alles wat je achterlaat maar niet vergeten kan een nieuw jaar is hoe druk dan ook ook stilte in je hoofd om alles wat je niet volbracht maar wel in hebt geloofd…

Hiertegen helpt geen chirurg Ik neem nog maar een Beerenburg.…

Pas op Zoek de nacht niet in duisternis als schaduwen zachtjes dichtbijsluipen je verrassen in onwetendheid Neem enkel niemand in vertrouwen en verlies niets uit het oog Alsjeblieft…

Mijn moeder huilt op zondagmorgen -ik mis hem zo en als een kind neem ik haar wiegend in mijn armen mijn moeder heeft verdriet en ieder woord schiet -stil maar, stil maar- nu te kort…