de zee die altijd terugkomt
.
zo ver
boven duinen uit
eindeloze golvingen, soms gedragen door het schuim
dat duizend schelpjes brengt en korrels
oude tijd
helm verkleurt er met de jaren, rozenbloei
scheidt vlinders van het zand
vingers strelen nog jouw bruine huid- een kus
in zonlicht, achter maanbeschenen woorden
streelt een hand
neem maar wat er komt en neem
de jaren mee
ik bloei er in mijn zomer, boven blauw geweven zee
en dans de dagen tot hun einde
Zie ook: http://www.switilobi.nl
Schrijver: switi lobi, 20 juni 2010
Geplaatst in de categorie: liefde