1706 resultaten.
Uit het juiste hout
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 164 Ik heb mijn basten afgepeld,
verwondde vel over mijn benen,
hoe kwetsbaar ongekorven hout
in de jaarringen geteld door
botte bijl en beitel geschonden,
onbewerkte in ruwe staat, wat
terugslaat naar onbedekte schenen,
verwijst naar oude wonden.…
- Boom van Hout -
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 362 Mijn inheemse boom van hout
in vroegere tijden brandt je haard
het vuur maakt ringen,
de schors valt grijs-roodbruin
als waslaag in de zon
mythologie en volksgedicht
vormen bovenmenselijk alle kleuren
de geur van hout gedestilleerd
die als geen ander
gemoed kan schenken
omkranst dans je,
schildwacht van de schemerige heide,
de…
oud hout
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 151 er gingen
heel wat jaarringen
aan vooraf
als cirkelgangen
in de tijd
wat er groeide
was het hout
van jonge loot
tot middelbaar
en oud...…
Houten kruis
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 132 op de jongerenhangplek naast de gereformeerde kerk
Tegen de achtermuur van de boerderij schuin
tegenover de kerk stond al maanden een levensgroot
houten kruis, dat met Pasen gebruikt kon worden
voor een Passiespel over Pasen
Boerakker, 1 januari 2011…
Dood hout
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 191 het bos verzamelt zijn dood hout
een straffe wind schudt buien
uit een mat grijs wolkendek
maar niets is jou te gek
jij laat de winter smelten
voor die ooit begonnen is
jouw lach doet bollen zwellen
waaruit de ziel van voorjaar
zich ontvouwt tot bovenaards pril groen
je ogen schijnen perspectief
in lange dagen met meer licht
een warme…
In hout geschreven
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 322 In hout geschreven
Legden wij indertijd
Onze liefde vast -
Jouw naam in de mijne
Verbonden door een
Hart voor eeuwig
In deze boom gekrast -
Nu jij me hebt laten
Gaan is dat nog het
Enige dat ervan over is:
Ons nog net leesbare geluk
Beschreven in een berkenbast…
schepen van hout
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 zeilen rennen vol langs touwen
gehesen ontluikend op de wind
vleugels van ganzen die opstijgen
eenmaal de haven verlaten verdwijnt
het land met klaagzang van meeuwen
die boven het wijde zog zweven
na het vertrek niet rijker noch wijzer
de harten gebonden in de lijven van
schepen van hout en mannen van ijzer
het dek rijst op een golf de houten…
Verhalend hout
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 247 De woorden komen zacht en gebroken
het slapend bladertapijt waaruit ze opcirkelen
vormt een kansel voor de houten sterveling
hij verhaalt over verre neven die het woud verlieten
zonder een vaarwel
om uit varen te gaan naar tropische bossen
op eilanden die voorbij roeiden
in zwoele zomerwolken
hun staanplaatsen zijn veroverd door vlegelachtig…
Uit dood hout
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 295 tijd om de
struiken te snoeien
het lager gewas
opnieuw laten bloeien
bomen hun
uitzicht te geven
want uit dood hout zal
nooit meer iets groeien
het mes gaat er in
gekortwiekt en kalend
nog koud maar toch samen
de nieuwe lente weer halend…
Uit dood hout
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 509 waai maar wind
takken vliegen van de bomen
zij breken eigen winterdromen
ik zie ze vallen
hun herfst is gestorven
de oogst al lang geborgen
zij knapten in gebreken
de kou had hen geen
nieuwe buigzaamheid gegeven
waai maar wind en schift
de bomen uit dood hout
zal nooit meer de lente komen…
Houten vuur
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 163 Hout wordt gestapeld
de vonk wordt gelegd
het knisperen
gaat over naar knetteren
vonken vliegen hoog
geur wordt verspreid
angst voor vuur
het verbranden van
wat eens leefde...…
handjes van hout
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 337 scheef weggezakt
voor de pc verdwijnt
de echte wereld
neemt me mee
we gaan weer koppie
onder in de virtuele zee
zien maskers
die gezichten zijn
touwtjes die ze trekken
handjes van hout
een enkeling van porselein
het lichaam kan verrekken
ze spelen het spel
van doden en vermisten
mensen koud als ijs die
liefde en de goot verwensen…
Uit het goede hout
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 125 Leven is een spel van letters
het snijdt hout en geeft wijsheid
raakt je aderen en torenkamers
met dronken traagheid.
Het maakt je een uil of adelaar
een honderd jarige kastanjeboom
terwijl de wind je oren leeg blaast
dichter en dichter bij je ogen arriveert.…
Houten Klaas
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 42 Kijk Klaas, hij kan het toch zo lekker zeggen
De bijstandstrekkers moeten aan de bak
Hij geeft ze even onderuit de zak
De labbekakkerij aan banden leggen
Gewoon wat borrelpraatjes voor de lol
Daar zit die hele VVD mee vol.…
DOR HOUT
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 146 Ons afdoen als dor hout
Is wel héél erg fout.
Wij zijn wel oud,
Maar nog niet koud.
Wij lijken soms wat dor
Maar willen nog wel door.
Als is het nog maar even,
Wij willen blijven leven.
En wij zijn uiteraard
nog wél een prikkie waard.
Niet Drion zijn dooienpillen
Maar vaccijn is wat we willen!…
zijn lichaam was van hout
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.141 van zijn jeugd
de zwarte dag
toen angst het dorp verschrikte
en iedereen
zich schikte met het wapen
van vergelding in de rug
hoe moeder vluchtte
hem verzuchtte sneller
mee te gaan
honger, dorst, de lange
nachten zonder maan
zijn vriend
is ook van ver gekomen
overleefde zonder dromen
hij was er op gebouwd
zijn lichaam was van hout…
De oude man
poëzie
4.0 met 11 stemmen 1.487 Maar zij heradmen, horend hoe de spechten
Hun nesten hakken in zijn krachtloos hout.…
UIT HET LOOD
snelsonnet
3.0 met 39 stemmen 3.362 Als kind ging het al fout met Cor van Hout.
Veelvuldig trok hij meisjes aan hun haar
en sloeg hij klasgenootjes in elkaar,
kortom, hij was al vroeg behoorlijk stout.
Men onderzocht zijn lichaam na zijn dood
en ja, verdomd hoor, dat zat vol met lood.…
Houtje
gedicht
3.0 met 44 stemmen 13.230 Het houtje drijft op de zee
het kleine houtje op de grote zee
het voelt zich erg eenzaam
Eerst leek dat drijven wel wat
zo afwisselend
en tegelijk zo wijd
maar op den duur wil je toch meer vastigheid
en er is ook helemaal geen conversatie
Je komt bijna nooit een ander houtje tegen
en de zee geeft helemaal niets om je
De…
Teak is ziek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 240 Ik verklaar bij deze onze regering voor 100% ziek
Ze hadden weer eens wat leuks verzonnen
En verloren met houthandel vele tonnen
Door te sponsoren in een malafide handel in teak
Niemand durft aan Balkenende ooit nog te vragen
Waar hij nu weer de “plank” heeft misgeslagen
--------------------------------------------------
(De ministeries van…
ik ben boswachter zei hij
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.158 aan een boswachter uit wijk aan zee
vroeg ze past u op hout? hij zei nee
het is niet wat u dacht
want als boswachter wacht
ik met smart op de nieuwe premier…
Ik kom om 't groene hout
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.631 Ik kom om 't groene hout. Daar is de vrede
voor me, in malingen de bochtpenseelde
lucht en de zon de hoge ongesteelde
bloem en der hoogste bladen lucht'ge schreden.…
het aarden blikinwaarts
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 260 Ik hou zo van die slierlingen
van hout en windsnelheden
die de nerven doen krullen
het ronden in rechte einders
een wittrekkend zonnen dat
de passieflora doet blauwen
en hier en daar bijt het getij
gaten in de koppen van de
schutting alsof zout hier ook
af en toe langskomt in 't roest
en een streep trekt in 't groen
van hieruit midden…
tastbaar
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 267 Van alle tastbare dingen
de eersteling
is hout me het liefst,
van vroeger, era's terug
de nerven en het ritme
het lengen tot in de toppen
strekt het kind in mij,
twijnen van draden
het maakbare in ranken
ben ik het twijgen op de koppen
kasten zijn eindig tot op de einder
op de lijn pakken ze zich samen
de bielzen ijskastelen
vastgeklonken…
Jaarringen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 227 De tijd heeft mijn bast afgepeld
het verwonde vel over mijn geest,
een lang verhaal in jaarringen verteld,
kwetsbaarheid van onbehandeld hout
door bijl en beitel menigmaal gefreesd,
tot er niets te pellen overbleef, bewerkt
uit ruwe staat, te lezen in de oude zonden,
diep geworteld tot in de ruggegraat,
in de laatste nerven wordt het koud…
Tedere
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 181 penselen
voor jou in het rode karmijn
in violette kleuren
schrijf ik blinde zinnen
vervuld van je beeld
krijt ik bloedrood
naar de maan
heel me
aarde open beeld
gehuld in sagen
van het oude woord
ik heb nog steeds
geen huid
tegen oude stormen
kom verwarm je
bij de open haard
waar de rode gloed
niet zal doven
in het wakend hout…
Een treffen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 340 Ongemerkt wil ik mij
op het roestbruine herfstbed
naast je schikken
om de pijn van het breken
de angst bij het vallen
met je te delen
Je slaapt hier om te sterven
een ijle lijn scheidt je
van onzichtbaarheid
draden van wit
zuigen toverachtig
het houten hart weg
Ik laat je hier stil achter
– in de verademing –
gun je weer terug te…
PLANT EN STEEN.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 772 Ik (en 'k wens het jong en oud)
Ik ben liever groenend hout...
't Lijdt maar bloeit!
-------------------------------------------
uit: Al de Volksgedichten (1865)…
Beuken
gedicht
2.0 met 19 stemmen 6.216 je zou van elke dag iets
moeten overhouden, vandaag misschien
het beeld van beukenstammen, zoals ze
langs de weg gestapeld lagen en je
hun binnenste kon zien dat leek
op het vruchtvlees van pompoenen
of de plek waar ze onder
een dunne sneeuwlaag stonden,
wat iemand zei, bijvoorbeeld,
dat het naar prinsessen rook
en iemand anders dat het…
Mooie act
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 221 (voor Carice van Houten)
Je bent natuurlijk geen Kate Bush,
maar het is heerlijk dat je liefdevol prevelt,
terwijl de wereld koudbloedig doorraast.
Je bent teveel actrice om je serieus te nemen,
zo met je mooie pakkie en je dartele snoet,
maar je hebt me toch enorm verbaasd.…