Alle inzendingen over Huis

Ze kon van huis naar 't Baarnsch Lyceum fietsen Kreeg zeven keer per week Latijnse les Als puber en als aanstaand kroonprinses Zei "Luctor et emergo, Beatrice" 't Ging eerst niet echt van harte, later wel Want Juliaan bleef toch haar rolmodel…

je overgave was totaal ik voelde je vervloeien in het gloeien van je huid ik nam je lippen in een kus, we trilden van ontroering je draaide zonder woorden op je rug ogen in vervoering we kwamen na elkaar, voor samen was het huis te klein we kreunden zacht en rilden klaar in het genieten als een paar…

Ondergronds botsen mijn gedachten op hem Ze scheuren vlammen uit zijn gestalte, uit zijn stem Ze blazen vuur in zijn huis leggen vuur om zijn vrouw Een keten van kraters Aswolken over de wereld En ik in het Stille Midden van de catastrofen die zijn huwelijk moeten treffen zonder hem te deren Hoeveel naschokken nog?…

Het platform onttrekt de leegte uit mijn overige eenzaamheid in diepte isoleren mezelf ingekeerd Neem de stap naar de diepte waar leegte hopelijk wordt opgevuld met het ijzer dat onharmonieus zijn kou niet overbrengen kan Wacht ik nu in het donker op de volgende trein die mij eindelijk naar huis brengt Rijd me open Alstublieft…

Van het gepiepel van burger en ambtenaar Was de burgemeester akelig moe Hij besloot ik ga gezwind naar huis toe Van al die macht en onmacht wordt ik naar Op weg naar huis zag hij voor het roodverlichte raam Een huiveringwekkende mooie volle deerne staan Ze wenkte hem vriendelijk en bleef lokken Tot hij bij haar naar binnen ging op zijen sokken…

handelsmerk De mieren in je gat moesten het huis uit Je schuifelt nu voetjesmaat door je kot als je eens niet in de zetel verzinkt Mijn longen kunnen amechtig hijgend de zuurstofvraag een aanbod geven Het is prettig afzien als je vooruit gaat Met uitzicht op een stralende douche Vormt een huis nog een thuis als je er zwaar ademend in rondslentert…

Lieve jongen, "k zou zo heel graag willen dat je zeggen zou: mam ik ben weer thuis want je weet m'n lieve jongen dit blijft altijd toch je ouderlijk huis. Lieve jongen, kom naar huis toe waar je moeder op je wacht mijn leven bestaat alleen uit tranen ook in deze eenzame donkere nacht.…

de hele week excuses en vrijdagavond collecte lopen voor Alzheimer wilt u hondenweergekte huis aan huis munten inzamelen voor een goed doel niet uit te roeien wilt u iets de storm woedt de regen valt zelfs in de rammelbus onverdroten gaan we verder kletsnat wilt u iets geven kloten- klus waar je geen demente bejaarde voor naar de…

ik heb mezelf de medicijnman van het huis verklaard zoals Napoleon dat deed geen paus kan ons kronen mijn oude naam is slechts een zwakke prikkel dus Camila nu gedwongen mij aan te spreken met Sjamaan ons appartementje is een witte doos maar ik maak van hem een diepe grot en beklad de muur met het figuur van een wolharige neushoorn…

Ik hoor bij dit huis, antwoordde hij, laat me dus blijven gewoon op de bank tussen de gasten. Wees gerust een steen spreekt zacht en voor zich, valt niet in de rede of lastig.…

Alleen de trappen te steil vaak om te betreden wilde zij het huis alleen horizontaal verlaten ondanks dat bleef haar bewegingsruimte ongetemd. Het huis kwam leeg doordat zij ging, een verleden rijk gevuld, door iets wat meer is dan een herinnering aan een weerbaar leven.…

Kom in deze straat, de laatste straat, en ga van huis tot huis. Kom binnen, loop alle kamers door. De weg is smal, het dek van zand, de gevels zijn gestut, de panden krot verklaard. Hier wonen goede mensen, elke stuiver wordt gespaard.…

foppe ligt op bed te denken hij kijkt soms uit het raam en voelt zich alleen de muziek speelt en hij wacht op een praatje maar weet niet veel te zeggen de vogels hebben hun ontbijt van hem gehad en het toilet is gemaakt stil wacht de laptop op inspiratie maar daar moet je wel koffie en nicotine bij hebben foppe eens was hij in het huis…

mamma ik zocht je afgelopen nacht ik was weer in je huis ik riep je maar je antwoordde niet ik liet mijn baby kruipen op je keukenvloer ik hoorde stemmen van vreemden vrouwen en kinderen die door jouw leven liepen zij kenden de weg in je huis beter dan ik ze openden kasten en deuren versteend sta ik daar in jouw keuken een vreemde -…

Terug naar huis. Je wilt niet maar je hebt geen keus. Geen opties dus je gaat. Dus knop om, gevoel uit, laat geen traan toe denkend aan wat komen gaat. Het huis weer verwoest maar de schade valt mee. Botten gebroken, tanden kapot, maar mamma kan nog lopen dus we wachten gedwee tot hij in slaap valt in het midden van de nacht.…

Haar vertrouwde geur deint langzaam weg uit het huis. Hun huis. Er mag geen vleugje aroma ontsnappen. Niemand of niks mag dit heiligdom nog betreden en bezoedelen. Hij stopt met timmeren. Hij gaat naar boven, trekt de kleerkast open en valt in een diepe slaap tussen haar kleren.…

ik las in haar gedachten dit was het, dit was het dus 50 jaar lief en leed dag lieve, lieve man van me ze had hem liefdevol verzorgd ze had zich weggecijferd soms met moeite, maar toch steeds ze had hem al zo lang gemist in lief en leed en lijfelijkheid ze was manmoedig doorgegaan ze had de boel niet laten versloffen het grote lege huis…

Zonnetje Schijnt In mijn huis De kleuren Van de herfst Schitteren Op een Hemelse manier Naar binnen In mij Heerst Een onrust Een storm Een verdriet Een eenzaamheid Ik weet het even niet Zou zo graag willen delen Doe zo mijn best Maar weet het even niet Het is zo raar De mensen Waar ik Naar mijn gevoel Wat met Te delen…

in het prille lentegroen en felle gele velden lagen jij en ik als naakten voor de schilder poserend voor elkaar onder de blauwe hemel met wolken, als maar wilder verzopen in het geel en groen tijdloos ons verlangen kroop de tijd door ons bestaan totdat de lucht nu rood behangen ons weer naar huis deed gaan…

Niemand weet wat dit betekent Alleen jij weet hoe het gaat Maar doe het toch maar niet in huis En liever ook nog niet op straat Hou het weg onder de dekens En tijdens het wassen van de vaat Verdeel het stiekum in gezelschap Of als een vreemde tegen je praat Laat het niet zomaar uitlekken Dan is er toch wel iets mis Het is te gek om te ontdekken…

Voel mij een huis van watten wachtend op de grote regens van het jaar en de eerste voorjaarsstormen Het hart klopt pijnlijk in de borst trilt als een mobiel op de heup Er is geen bericht van haar, die ik niet meer kon dragen Wat heb ik dan misdaan, was ik te gelukkig met haar?…

Er bestaat geen verweer tegen het meisje van de nacht dat zich snijdt omdat ze slecht is twijfelt of ze echt is Geen eigen plek waar zij zich veilig voelt en het koude sterrenlicht maakt voor haar een huis te groot, de deur gaat niet op slot Zij verlangt naar haar gezel dat hij eindelijk stoffelijk wordt een kerkuil landt op een muis…

Dan, zo het regent om ons huis, Wij zien het stromen En droevig dromen Van bloesemleed in dropgeruis. Doch morgen zullen wij misschien, Juist om het droppen, Wat schone knoppen Gelijk ons hart half open zien.…

In het donker volgen mijn oren je als warrige vlinders door het huis naar de tuin waar je stralend in het maanlicht staat.…

ik zag hoe zij het gordijn scheurde dat zon kleurde uit de eerste hand ze humeurde morgens vreselijk had aan ochtendlicht altijd al het land er was geen verontschuldiging zon watervalde ongestoord de kamer in ze is snel weggegaan heeft als genoegdoening alle deuren van het huis open laten staan om aan deze illuminatie door…

Als een vlinder Fladder ik door het huis In de nacht Geruisloos blijf ik Zweven en kijk liefdevol rond Houd de wacht Mijn gedachten vloeien Over in een kabbelende stroom Warm vol kracht De stilte is Overweldigend heerlijk en rustgevend En dan onverwacht Beginnen vogels te Zingen in het sluimerende waken Van praal en pracht…

Laat me nog even naast je zitten op het bankje voor ons huis luisterend naar de geluiden van een naderende nacht hoor je hoe de uil ons roept zoals hij elke avond doet? hoe vaak hebben we gezegd zo elke dag te willen sluiten tot we beiden buigen voor de tijd hoor je hoe de uil ons groet?…

In alle talen zijn er vrouwen In alle landen alle steden Op elke markt, de veerboot naar huis of de bus de tram de trein de metro Overal altijd Lang haar kort broek of rok bloes of topje een jurk of strak in't pak Maar altijd vrouw En nooit behalve jij dan jou…

op weg naar huis met een lijf vol drank moe van het feestgedruis.…

ik raak je niet aan je zou kunnen verdwijnen achter bomen, roerloos aanwezig als toen de winter in het huis het zal vast donker zijn om alles en het bekende tot nog meer is verzwegen achter gebogen ruggen zeg dat ik sterven ga zodat ik los kom van de nacht en heen kan gaan in lege plekken zeg dat ik behoor tot de eeuwigheid en…