inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.131):

Slaaplied

Op windstille, warme
lenteavonden
kan ik je adem voelen;
hoe je slaapt, je onrustig omdraait.

Soms sta je langzaam op
en hoor ik het ruisen
van je nachtgewaad
langs de muren,
de zachte tred
van je voeten op het marmer.

In het donker
volgen mijn oren je
als warrige vlinders
door het huis
naar de tuin
waar je stralend
in het maanlicht staat.

Schrijver: Gerard Cornielje, 17 mei 2006


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 563

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Henk Knibbeler
Datum:
18 mei 2006
Email:
henkknibbeler1949yahoo.com
Vederlicht is dit geschreven, het ademt naar de liefde, naar gelijkheid en dat is mooi. Zou je daarom de strofes ook niet synchroon willen plaatsen?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)