Alle inzendingen over In de late avond

In de late avond staar je naar de sterren in de lucht. In jouw gedachten klim je bij een ster op de rug. Houd je aan zijn stralen vast en gaat mee op zijn vlucht op zoek naar vrede en geluk.…

geen gouden glans van zomerdagen geen late avond met rode gloed maar kou en donker in onbehagen wat is er nog dat ertoe doet…

lokt hun lied vreugdevol van de vroege ochtend tot de late avond het leven vol te vieren…

voor hen die sterven laten er paradijzen zijn waar geliefden spelenderwijs opnieuw verrijzen en gezamenlijk zachtjes zweven als witte zwanen met late avond droommuziek…

aan het einde van de wind daar waar alleen stilte hoorbaar zal zijn wil ik je ontmoeten om samen in alle rust te kunnen genieten van wederzijds aangenaam tot de late avond ons vloert…

In mijn eentje op de late avond die neigt nacht te worden onststeek ik een kaars en een sigaret onthoofd ik een biertje en mijn eenzaamheid het kan me lichter wegen juist terwijl ik er met licht om treur.…

U die er bent Van de late Avond, als ik Slapen ga, en mij Het volle zicht Gunt op die Grote ronde maan In het oosten, En mij weer Verwelkomt in Het westen als Ik 's morgens Wakker word - U die er bent Ook als ik De aarde heb Losgelaten…

de langzame draai gevolgd door fluwelen stilte de lach een grimas op een late avond dansen de herinneringen door de lange sloppenwijken gekweld door oude melodieën het zigeunerorkest speelt tot de laatste gast vertrekt de vuren doven maken de nacht tot wat donker is…

Waar het leven Van alledag Voor mens en Maatschappij Maar al te vaak Ondoorzichtig is, Onduidelijk, vaag, De mens gevangen In wetten en Systemen, daar Is de eindigheid Die iedereen wacht Overduidelijk Zichtbaar, Aanwezig van De vroege morgen Tot de late Avond, met alles Wat daartussen In leven wordt Genoemd…

Daar zal geen uur meer komen, Dat van de bloei van dag en nacht Late avond zulk een gave pracht Heeft saamgenomen. Nu, in dit schaduwloze licht, Laat uw gezicht Glimlachend naar mij neigen. En glanzend zullen overweer Mijn ogen naar uw ogen teer, Uw ogen naar mij neigen. Wij weten dit verkoren uur Van tijd noch duur.…

Als een vuur op de late avond Brandend in een donkere nacht Verschroeiend en verterend Verlangd maar niet verwacht. Op de bodem van het bestaan De lichaamstaal die spreekt Zingend en jubelend De realiteit verbleekt Alleen nog maar willen dansen Op de toppen van genot In trance geraakt Gestopt Explosie van gevoel…

avonden werd magisch realist joeg het laatste restje daglicht door de kist naar grijze wagens de nacht heeft ons begraven in het donker van vergetelheid maar de vlag heb ik gedragen…

Het gebed tot God zegent de vroege ochtend evenals de late avond en menig verstrooid uur bij het drukke middag van de dag eens kort en krachtig blije woorden of vragen naar de hoogste Heer zenden is een onkwetsbaar schild sterk en steeds te gebruiken onder voortgaan vol geloof.…

ik blijf hoopvol gestemd en sla mijn kreten bewust in voorbije dagen is mijn wolk blijven hangen na versnelling volgt korte gewichtloosheid dat past bij stukjes kaas en late avonden laten we geleidelijk in gewoontes terugvallen daartoe zijn onze riemen reeds vastgemaakt kom, blijf gewoon dezelfde voordat alles wijzigt…

wij kunnen wachten tot de avond komt. --------------------------------------- Uit: 'laat[avond]taal', 2008.…

Wanneer de late avond valt, hoor ik torenkraaien in de verte, op weg naar oude bomen gaan. Het zijn dezelfde hoge bomen die onze zorgen willen vangen, die sterven moeten in de wind. Weer is het hoog tijd geworden om stilletjes naar bed te gaan, wanneer onze kraaien zwijgen. Bladeren rustig fluisteren. Mensen vredig dromen.…

Gisteren was een dag, tot de late avond, Dat mijn hart open stond. En de wereld gevoelig lag. Gisteren was een dag, Dat mooi en lelijk binnen kwam. Mij geheel in beslag nam, als einde toch een lach gaf. Vandaag is het kalm. Ontdaan van laatste resten, Is het weer warm. Vandaag zal niet kwetsen.…

De maan kruipt naar de late avond ik denk weer terug aan de oude boomgaard en het vrijen met mijn overleden man toen de liefde als lente zo pril was mijn oude avond kruipt naar de maan alsof mijn man mij weer kan zien met appelwangen en perenbloesem in mijn hart dat nimmer blind was voor zijn liefde en genegenheid mijn lichaam kruipt naar…

Wanneer ik buiten wandel in de vroege ochtend of late avond zie ik je in de verte staan en geniet van je aanwezigheid. Af en toe lijkt het of dat je jezelf schaamt. Kruip je weg, ben je niet helemaal zichtbaar. Maar dat is toch nergens voor nodig. Ik geniet van je volle ronding Want jij maakt het spannend in het donker.…

Ik ga in de late avond. Ik ga in de donkere nacht. Ik ga met een rustig hart. Ik ga niet gekweld door zorgen. Ik ga met een optimistische lach. Ik ga gebaand over goede grond. Ik ga naar het licht waar de toekomst wacht. Ik ga naar wat leidt tot vreugde in mijn hart. Ik laat mij leiden uit de smart.…

het is zo'n ding waar je nooit zeker van bent dat nooit zeker kan zijn het dwaalt langs straten, overdag of in de late avond het schurkt tegen een boom zoals een hond die vlooien heeft en smeekt om gestreeld te worden het bewierookt boeken over de ondergang; grijze kleding en een doorstreepte hemel het kruipt onder kaarslicht omdat…

Op de vlakte is Vogelgeluid het enige Dat hoorbaar is, Van de vroege ochtend Tot de late avond in mei Wordt er uit volle borst Gezongen - dan stopt het, Stoffige banden rijden De verlaten heide op Er wordt gelost en geladen, Vogels houden hun mond In deze ordeverstoring - Vijftien knallen later Is het stil, oorverdovend stil…

ZIJ Zij was de sleutel naar jouw hart Zij was de liefde die je aanbad Zij was de kers op de taart Zij was jou alles waard Van de late avond tot de vroege ochtend Zij was de Lente en het feest Zij was de vitale zon die alle wonden helen kon Zij was het roer zij gaf je richting zonder enige verplichting Zij was de volle maan schijnend…

Meisje met de frivole viool gevoelige snaren stemmen late avond muzikaal als in echte waarheden geboren heldere gedachten gaan mee in de droom fragiele bloemen op de warme aarde ze dwaalt langs aangespoelde droefheid wij zijn onze stemmingen lichtgevende sterrenstelsels diepe dromen in de oude stad dit land wil een lied vol romantiek…

Als een moeder straal je op ons neer Heerlijk vrolijk, en soms laaiend heet Elke dag verschijn je weer Totdat wij baden in het zweet Tot in de late avond straal je van geluk Beschermend als een melkgevende koe Wij, lekker aan de barbecue Met een biertje, worst en biefstuk Op vakantie ga je met ons mee Lekker in het binnenland Maar natuurlijk…

avonden werd magisch realist joeg het laatste restje daglicht naar grijze wagens door de kist de nacht heeft ons begraven in het donker van vergetelheid maar de vlag heb ik gedragen…

Nu gij ver weg zijt , komen al de nachten Sluipen door schemerstraat, arm en gehavend, En zij die vroeger zielsverblijde brachten, Bedelen aan dichte deur in late avond.…

avond op Prinsegracht…

Zij waren de dag zich moe gegaan met zwoegen en met gezucht, in de late avond kwamen zij aan in Bethlehem het gehucht.…

In de rust van de donkere late avond Is het dat ik mijn gedachtes naar mijn pen zond. In de schemer van het mooie maanlicht Schreef ik vanzelf weer een gedicht. Al mijn gevoelens en emoties uit mijn diepste wezen Op papier om later terug te lezen.…