Alle inzendingen over In foetus houding

Liefdesstroom esthetisch elegant komt hij binnen, verbaasd een opgewonden geheim het mystieke kan het niet goed zeggen moeilijk uit te leggen zoals na een droom een illusie, vast gebrand in een foetus houding wilde ik hem vasthouden nooit meer laten gaan fundamenteel liet ik mijn meeslepen, in een nacht vol zelfvertrouwen dat de tijd even…

Opgerold in foetus houding omringd door helende energieën... vloeibaar baarmoedervocht waarvan elke trilling als een golf haar celgeheugen zuivert van aardse pijnen. Luchtclusters lichten op ontrafelen de knopen van eeuwenoude blokkades als ziel van mens in mens meegedragen...…

de beelden staan haar nog vers bij alsof het de dag van gister was hoe ze daar zat in die kamer van drie bij vier het was januari hartje winter piepend ging de deur langzaam open een walm van sigaretten en bier drong naar binnen berekenend kwam hij op haar af zijn ogen rood doorgelopen stonden scheef op zijn brede gezicht angstzweet…

de nacht braakt water uit diepe wonden, geen delicatesse of een sierlijk teken maar een tastbaar iets dat alle leven omlijnt door slechts te zijn zoals het is geschapen vluchtige verschijningen, het speeksel van een kus, niets meer dan onmacht is de latente houding die de foetus aanneemt telkens wanneer het buikgevoel wordt geraakt door…

Ik ben, als vruchtwater rond een foetus zo is Hij om mij heen Zijn warme schoot mijn burcht! (een cinquiano)…

streng voor mezelf probeer ik nogmaals de rommel in mijn hoofd op te ruimen ik poog kracht te zoeken een opening te creëeren in mijn te enge geest maar wat als mijn houding ten opzichte van ... nu eens belangrijker was dan de werkelijke feiten…

Achterover dit hoofd, vrij de keel, de kin hoog in de lucht, ik hang nog niet, ik speel maar wat. Waarom zo bang en zo gespannen, doodsbang voor de boom die wurgt en voor de struik die wondt? Weg van toezicht, uit het gebied van achterdocht kreun ik het uit: er is voor mij geen therapeut. Ik kan niet rusten in de onbeheerde tuinen die…

het silhouet van een boom lijkt ijzig stil alsof hij staat te wachten op een lichtstreep uit het wolkendek een klein glimpje lentewarmte op zijn kale kroon aan mijn werktafel staar ik kouwelijk in de verte diep in gedachten zit ook ik te wachten op het vroege jaargetij van thuiskomende zwaluwen…

Hoe ouder ik aan het worden ben, hoe meer ik weer een foetus word. Een vis die in het water zwemt. Oude dichters dichten spontaan, zoals wolken komen en weer gaan. Dichters blijven alsmaar dichten. Het allerlaatste waaromgedicht, hebben ze nooit geschreven.…

Samen de schoonheid van dit wonder beleven Negen maanden achtereen van foetus in ontwikkeling tot kindje, kleintje, zuigeling.…

Of jongetjes goed voetbal kunnen spelen Wordt tegenwoordig al heel vroeg ontdekt, Want dadelijk nadat ze zijn verwekt Verschijnt de makelaar reeds ten tonele En hij komt met contracten op de proppen Zodra de foetus in de buik gaat schoppen.…

Wees gewoon jezelf Dat mag je zijn bij mij Wees jezelf, nu eens geen ander Het hoeft niet altijd blij Ontspan en laat het los Vergeet wie je moet zijn Toon dat kleine meisje Vol twijfels, zorgen, pijn Heel onzeker grootgebracht Bang in het leven en voor de nacht Wees jezelf, laat mij je helpen Toon hoe mooi je werkelijk bent Wees eens kwetsbaar…

ooit toen de jaren nog niet telden was er de dagelijkse vraag hoe geef ik mezelf een houding zo omstreeks mijn vijftiende kwam uit amerika bericht houding was voorbij image building je moest bouwen via acts naar een verbeelding van jezelf vandaag bedacht ik dat ik me vaak nauwelijks een houding kan geven ook geen houdbaar…

Let op je gedachten, ze leiden tot je houding. Let op je houding, ze leiden tot woorden. Let op je woorden, ze leiden tot daden. Let op je daden, ze leiden tot gewoonten. Let op je gewoonten, ze vormen je karakter. Let op je karakter, het bepaalt je toekomst!…

Ogen die niets Meer zeggen Gummi-achtig gezicht Gekomen met de tijd - Groeven van Pijn en verdriet Die zo lang je Aangezicht tekenden Hebben je verlaten Je naakte zelf Dat zich heeft Opgerold het enige Dat overblijft, Vijfentachtig jarige Foetus die ernaar Verlangt te mogen Gaan zoals je Gekomen bent…

door vochtige muren van rusteloos huis gorgelgiert de wind geraaskal voorbij om en om en om terwijl vernederingen door kieren striemen kruipt zij in foetus onder drie dekens en een loden jas woest jaagt wind golven naar de kust smijt ze uiteen en brrrult geen weerwoord wordt gedulden…

In het gelid Mooie soldaat Recht in de houding Altijd paraat Je mooie helm Met glanzende rand Hij staat zo mooi ...Wat arrogant Ik wrijf je lichaam Je recht je rug Alles spant zich Geen weg meer terug Mijn lippen raken Je strelend aan In de houding blijf je Glimmend staan ...…

Laat elk mens elk kind, elke baby, elke foetus elke jongen, elk meisje, elke vrouw en elke man: laat ze in hun waarde. Dat is de grootste schat in het hart van elk waardevol mens. Laat iemand in zijn waarde, is mijn grootste wens.…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Steeds verder vouwt het lichaam zich tot foetus totdat het leven stervend haar verlaat ontvouwen wordt ze weggedragen en met gevouwen handen nagestaard die ooit mijn liefste in zich droeg, ze is voorbij maar niet voorgoed want ze ging vol vertrouwen; genade bleek genoeg.…

Ik zakte zakte weg verder dan weg en in elke diepte. Ik zakte voor de zoveelste keer in pijn, verdriet, ellende door bot, geest en hart. Mijn hersenen konden niks anders doen, als vergeven, van ieder bestaan handelen doen en denken. Het hoofd dat functioneerde te allen tijde bleef draaien op volle toeren om mezelf te vergeven…

Hoe wit is uw gewaad afstekend tegen 't donker van uw handen, integer uw gelaat uw houding ingetogen alleen al uw aanwezigheid geeft zoveel rust en stilte, de schilder die u portretteerde wist van 't kleurrijk wit een stralend licht in plooien te creëren toch is 't uw houding die mij nog het meeste raakt.…

in de houding als soldaat van eigen dromen sta jij steeds op wacht…

Hij jonast als een foetus, zijn geloof wordt groot. Hij geeft zich over, de vis begint te spugen, het is of hij opnieuw geboren is. Hij doet wat hij moest doen maar het kwaad komt bovendrijven, de oude Jona komt weer tussenbeide. In het nieuw geboren licht jonast Jona voor Gods aangezicht.…

Toch ben ik in leven gebleven ook al drukte jij mij naar beneden, want ik wist: het geluk komt toe aan wie heeft geleden.…

De reden waarom vluchtelingen vluchten wordt in Europa amper onderzocht een mens maakt zomaar niet een lange tocht als hij in 't eigen land niets heeft te duchten Dus waarom gaat een mens op avontuur? Wanneer je thuisland wordt kapotgeschoten dan vlucht je weg, desnoods in rubberboten je rent, je zwemt, je klimt over een muur! Dan kom je…

Ik geloof niet in een Satan ik geloof ook niet in een God Ik geloof natuurlijk wel in iets dat kan ik helaas niet meer wissen dat was mijn foetus,baby,peuter,kleuter-inprentingsfase maar de opgedrongen socialisatiefase van mijn leven wel Dus geen mensen rondom mijn kist ik wil in de herinnering blijven dat ik het ook, echt niet wist…

Carice sprak over haar debuut-cd Die zij een beetje weifelend lanceerde Het kàn natuurlijk best dat ze acteerde Zo'n houding stemt tenslotte vaak tevree Onzekerheid is echter nauw verweven Met ieder nieuw en grensverleggend streven…

De belt op: Alles wat oud is voor de smaak nog wat foetus, alles met foutjes alsook dit gedicht dus.…

Een dag, een jaar, een mens Een stilte, een verlangen, een wens Een houding, een spanning, een spel Een gevoel, een paradijs, een hel?…