2516 resultaten.
Ontknoping
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.250 Vluchtig tabee glipt schielijk
langs de dichtgeslagen deur;
ijlt door de kamer;
vlecht zich luchtig
in vaders grijns.
Diens aanbevolen knoop
knoopt zich in verse
dovemansoren.
Uitgeknepen
ontknoopt vader
zich uit overhemd en das,
hij heeft zich al, al te lang
geleden,
gebonden.…
Zij droomt zich een stoel
gedicht
3.0 met 31 stemmen 10.712 Splinter in het lampgeel van de kamer.
Tussen haar en daar een web van stemmen
dat haar stopt. Als een dolle bal.
-------------------------------------
uit: 'Pritt.stift.lippe', 2004…
Soms laat een dichter zich kennen
gedicht
2.0 met 102 stemmen 24.012 Soms laat een dichter zich kennen,
weegt verlangen een steen, behelst
hem te gooien een booglijn van lucht
in een kamer met niets dan een gletsjer
van lakens en lijven en meer dan hem
lief is de spieren in ogen, ze beide
horen rollen, ondraaglijk glanzend
en groot, de antieke daad nog wat
nat van de doodverf.
-----------------------------…
afrekening met de tijd
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 321 hoe is de tussenstand, vroeg zij
toen hij de kamer binnensloop
om tussentijds te innen
ik weet dat je verloren hebt
sprak hij, als ik de keren tel
dat je het lopen liet
verlies genomen hebt
of teruggegaan naar af
zoals ik zie niet tot het uiterste
je best gedaan of opgekomen
bent voor wat je dierbaar was
ik vind je dus een loser
maar…
Ze zat daar rechtop
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.653 Haar handen en haar gezicht
waren in de kamer licht,
haar ogen lichtten naar voren –
de stilte deed ruisen horen.
Ik wachtte of ’t spreken begon,
langzaam aan ze begon
woorden stil na elkander
als kindergewandel.…
De nacho cheese voeten
netgedicht
4.0 met 205 stemmen 596 In die grote kamer met nog grotere ramen,
Kijk ik naar het voetbalveld beneden.
De muziek staat aan en luid,
We genieten van de zon tezamen.
Ik heb geen last van je nacho cheese voeten,
Nee, ik geniet van de rust op de zolderkamer.
De muziek staat aan, het is heerlijk,
De plek waar wij elkaar, elke dag weer, ontmoeten.…
Schelpen
gedicht
2.0 met 237 stemmen 22.376 .
-------------------------------------------------
uit: 'Door het donker van een kamer', 1989.…
Binnenskamers
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 74 Ik hou van
letters,
woorden,
daden,
hoe ik lijd, ik zoek, ik zwoeg
honger dwingt me
zinnen wringen,
kamers binnen.…
Ik tref je nog
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 255 jij bent er niet bij
of toch…
misschien lijkt dat maar zo
rond de warmte
de kamers van mijn hart
tref ik je nog
daar geef ik je
mijn geschreven verzen
ervaar ik nog de band
melancholie drijft
werkt zich ongemerkt
wat naar de bovenkant
en in die tuin
daar spellen mijn ogen
de letters van je naam
de zwarte lijnen
op grijs…
ontilbaar
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 222 nerf wikkelt zich
rond de avond
ik regen mij in het kussen;
bemost
het land waar ik zijn wil
en waar bomen betrouwbaar in mijn schrijven
staan
misschien heb ik een uur of meer
ook jij hebt het nodig
toch zwijg je uit het nest, het maakt je bang
ik nader het web, zo broos als
het woord zelf
een tak breekt de vergetelheid
van de kamer…
Sirtaki
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 130 ------
Omdat de PvdA had geen bezwaar tegen de nieuwe miljardensteun voor Griekenland ging de 2e Kamer akkoord.…
als een huis
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 254 nog in verzonken rust gehuld schuif
ik de gordijnen geruisloos open
begroet het licht dat geduldig wacht
tot ik het stilletjes binnenlaat
en ook de merel voor het begroeide
raam zeg ik zwijgend gedag
terwijl de kamer zich vult met hoe ik
vaker zou willen zijn
als een huis waar ‘t licht zich nestelt
ja vrijuit naar binnen en buiten…
alleen 's nachts
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 214 ik nodig olifanten uit
dikbuikig
in cirkels rond mijn lichaam
hoor alles dreunen
op het linoleum van de leegte
wijsvingers breken maanlicht
meedogenloos
in het spoor dat ze achterlaten
slapende kamers
en striemen worden geklemd
tussen slagtanden en een bloedend hart
ik begraaf mezelf
onder aarde en bladeren
en blijf nog even…
comazuipen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.208 als ik
in de late ochtend
aarzelend de ogen open
baadt de kamer
in het rauwe licht
der werkelijkheid
de zon verwarmt
de lege plaats
naast mij
in bed
op de vloer
liggen een gebroken glas
en lege flessen
als ik
verdwaasd
uit bed kruip
snij ik me
aan de scherpe scherven
van liefde
die gespeld wordt
in voltooid verleden…
een ongeklede cirkel
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 192 we vullen kasten
sjouwen meubels naar de plek
waar een antwoord ligt
het maakt ons rustig, zowat overal
en als het nacht is, na de lakens
doen we het licht aan tot we weer uitgeput
naast de vragen slapen
we lopen een eindje om
met het zonlicht in de kamer
en hier en daar en overal
het houdt ons warm, alleen daarom…
Onbereikbaar
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 449 Er ligt een intellectueel eigendom
op een eiland van pijn
met mensen die hun eigen letters
zijn geworden
en ver over de zee
praten papegaaien
over heimwee
toen alles nog gelukkig was
en meubels in de kamers spraken
jij bent onbereikbaar voor mij
je zit, je staat op
je spreekt, je slaapt
je hebt een mening
maar je blijft onbereikbaar…
Aangekleed en wel
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 268 Twee kinderen erbij,
betekend groter getal,
houdt in dat de kamer voller is,
omdat je er nu geen eentje mist.
Twee kinderen erbij,
omdat een relatie stuk liep,
omdat hij zijn jeugdliefde
in de armen sloot,
die zorgt voor twee kinderen erbij!…
luchtruim
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 145 achter onze daagse
gezichten en zuinige woorden
net boven de aarde
kondigden naderende wolken
voor alles wat leeft en gist
de neerslag aan
met krijt trokken we
een onvaste streep
door onze kamer
wat over bleef tussen
hemel en aarde
was een fladderende vogel
die het luchtruim zocht
of remde hij af
voor de landing?…
Tango
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 484 Één van de leukste dingen was
dat je muziek zocht,
danste in de kamer,
draaide en danste
en mij toen vastpakte,
kijken wou of ik
iets was voor de tango
en je met mij
in mijn grote wandelschoenen
de strakke pasjes wilde doen
ik wou mijn schuivers uit,
maar met jouw "joh, maakt niet uit"
ging het als een fluit met ons beiden
zowaar,…
Something has to get me started
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 102 Het kan niet ver weg zijn
Ergens tussen stapels
In chaotisch klemmende lades
Tussen bedorven nachtmaaltijden
De brieven herpakken, herschikken
Ik moet er nog aan beginnen, ooit
In een afgesloten kamer
Waar het licht van buiten nog broeit
Aanwezigheid nog nagloeit
Gefilterd, met schuchtere beetjes
Met kabbelende golfjes
Waarmee de…
Op zolder
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 159 De kamer is
leger dan ooit tevoren.
Hier hebben we gelachen,
gevreeën,
voor het eerst de liefde omarmd.
Alles had een reden,
de wijnvlek in het vloerkleed,
de pennenstrepen op de muur.
Ik kan ze weer zien,
de foto`s aan de wand zijn verdwenen.…
Verpleeg ster
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 87 Ze weet niet meer
wanneer dagen verdwenen
slechts uren verschenen
verpakt als de nacht
vermoeid en verlamd
maar toch snelt ze voort
langs ogen die vrezen
en leven in ademnood snakt
veel te vaak is verlies
als een dovende kaars
als een zucht
die eenzaam vergaat
nog één keer het laken verleggen
voordat ze de kamer verlaat…
La Fata
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 Helemaal voor mezelf
de pot thee, de tafel
de kamers van ons huis
met zijn nieuwe ramen
de krassen in de kast
al de cadeautjes
die ik aan jou gaf
en de poster van het schitterende
water aan de horizon
met de schim van een schip
Ik hang hier maar
wat rond in jouw afwezigheid
niet in staat tot actie, zo sterk
en nabij voel ik jouw aanwezigheid…
Het is laat
gedicht
3.0 met 10 stemmen 4.289 Het is laat zoals ieder jaar, de tijd
zit krap in zijn heden, de dag
is steeds weer geweest
steek dus het licht aan
dat de toekomst nog uitspaart, spreek
het brood aan dat nog niet doof is, maak
de taal waar achter zijn tekens, spel
het vlees, stil de tijd, leef nog even
---------------------------------------
uit: 'De totaal witte kamer…
dagdroom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 denkend aan een kamer
waarin nog niemand verbleef
achteloos naast het pad en buiten
de tijd waartoe het lot ons dreef
nu is er droogte voor de regenbui
en is de exacte locatie nog niet bekend
maar straks vallen ogenblikken
samen op hetzelfde moment
verblijvend tussen de muren
die op hun ruimte wachten
alles is zo waar dat alleen…
Exit Mule
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 De katapult van Moroni
Het dak was er niet meer
De muren waren rood
De vloer was rood
De doorgestikte deken,
met de hand gemaakt door oma, was rood
De ruiten waren rood
Alles was rood
Stukken van de muilezel ingewanden en botten
faecaliën en haren
lagen verspreid
door de kamer
samen met stukken
dakpannen en kalk
Alles was rood…
hoe een vader zich gedraagt op de trouwdag van zijn dochter
gedicht
2.0 met 123 stemmen 27.392 Prijs je gelukkig als je dochter thuis komt slapen
de nacht voor zij gaat trouwen
in de kamer van haar jeugd
Bereid een goede lichte maaltijd
pasta met kaas en paddestoelen
gedroogde tomaat en sla
glaasje wijn erbij
goed voor de slaap
Zet het schaakbord op tafel
en verlies na jaren
een korte partij
Verjaag de muggen uit haar kamer…
Morgenloos
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 519 De kamers van mijn geest
Overbelast met gedachten
Het is leven wat ik vrees
Ontnomen zijn mijn krachten
Wilde haren wapperen niet meer
Nergens een sprankje licht
Donkere wolken dalen neer
Verkrampt is mijn gezicht
Getekend door lijnen
Ogen vol verdriet
Het zal niet meer verdwijnen
Geen ander die dat ziet
Ga en leef je leven
Ik ga…
Eenzaam
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 981 Ze belichaamt het huis dat haar bewoont
van binnen uit verteerd
de kamers altijd leeg
dragen de sporen niet
van onverwacht bezoek
Het knaagt aan haar
zodat ze 's avonds
de treden van de trap doet kraken
en troost vindt in zijn echo
Soms laat ze de deur op een kier
het licht nog even aan
voor de kinderen in haar hoofd
ze weet dat ze…
Droom
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.064 Dan droom ik en droom ik weer
van een schitterend huis
verdiept
in vele kamers
uitgevend over
verre verten
en lokkend landschap.
Wij zijn er.
Jij en ik.
Wij samen.
Dan rolt er
gedonder
gruist er geraas
scheuren muren
stuivend tot puin.
Maar
Wij blijven samen.
Onkwetsbaar.
Vallende brokken raken ons niet.…