Alle inzendingen over Koning Winter

U woont toch dicht bij koning winter? Hij heeft genoeg, vast voor een eeuw. Als u het vraagt, dan geeft hij denk ik, u wel een zak of twintig mee. Of zal zoveel te zwaar zijn kerstman? En krijgt u dat niet op uw slee?…

Doch herfst en winter lijken somber, soms voelt het als een vage pijn. Maar als je het mooie van de herfst ziet; van alle kleuren der bladeren geniet heeft ook dit seizoen zijn charme. En vergeet de maagdelijk witte sneeuw niet waar 'Koning Winter' je mee overgiet; de ogenschijnlijke kou krijgt dan ineens dat warme……

Het pad dat jij verlicht is mooier dan alles anders de warmte die jij mij geeft zal ik nooit vergeten De eerste aanraking waardoor ik weet dat jij weer hier bent en weer blijft Die allerlaatste dagen waar de wanhoop wint en de hoop verdwijnt de kou die ik weer voel Wanneer jouw licht wordt opgeslokt en koning winter weer regeert…

Koning winter geeuwt, totdat het overtollig uit haar keelgat sneeuwt en alle kids vinden dit wits ontzettend lollig.…

wit de wereld toverend valt sneeuw gestaag over tuin en terras een dekbed vormend voor het raam achter glas de koude neerslag schuilend kijkt groen en geel gejast als bedelt hij de koolmees staand zijn kopje scheef kralen mij vragende oogjes waar toch is die vetpot die gisteren nog hier stond als later weer verdreven koning winter…

langzaam slinken witte bergen langs de bermen van de wegen wanneer het geglazuurde dons onder gestrooid zout krimpend tergend traagzaam er vergrijst mistig wollige nevelen nu luchten over verkeer dat treuzelig rijdend bruingrijs met pekelregen sproeit naar de schuifelende wandelaars op het spiegelgladde wandelpad waar koning winter…

Geen geluid kwam over haar lippen, toch antwoordde zij: - Als ik in de stilte van de sterren woon is er geen stem meer nodig om de alles omvattende leegte te verwarmen, daar buiten heerst alleen koning winter, daar ben ik eeuwen lang vandaan, alvorens om tot mijn kindsdom terug te gaan, zal ik immer zwijgen en alle geluidloze…

Koning Winter heeft zijn charme mits gehuld in een donzig kleed blijf ik stil de Lente omarmen tijdens donkere dagen die ik liever vergeet.…

winter in vol ornaat op zomers zonnewende uit ijs gemaakt…

uit het kan je niet bekoren je hebt de liefde opnieuw ontdekt daarom is de sneeuw net sterrenstof wat vanavond alleen jou bedekt Dankbaar kijk je omhoog naar wat er over jou wordt uitgestrooid koning Winter is jou goed gezind hij heeft je hart ontdooid ’t is jouw lente die het eens te meer van de koude wint…

Winterse festijn…

Vermindert ook je haast, je druk zijn De natuurlijke rust dwarrelt waanzinnig in mezelf Dat allemaal vanuit de republiek Amsterdam Omarm ik de monarchie van Koning Winter En draag dan natuurlijk een oranje muts Die voelt gelukkig aan als prinselijk geluk Ze krijgen mij niet meer van m’n stuk Ik voel me zo gelukkig, het is gelukt!…

Een uur minder een uur te kort, oei als dat maar geen hommeles wordt met Koning Winter, die gelukkig toch maar, geen gezeur krijgt over kleur of over haar!…

Morrel aan bij de eerste, waarin weinig dagen geleden nog Koning Winter heerste kristallen stollend over al mijn leden en ijspegels smeltend aan de rand van mijn dak. Nu scharrelt er een logge ijsbeer: Heen en weer. Heen en weer. Een andere kamer klaagt het getok van kippen.…

Koning winter geeuwt, totdat het uit haar keelgat sneeuwt. De lucht is wattig als een wit schaap. Tijd voor stamppotten, met name hutspot goeie grut, sjort, klamp vast gast, zal motten. Uit de grond, is gezond voor onze botten.…

winter een witte doek over het land neervlijt…

Verwacht dit jaar geen al te grote stunt Van koning winter, ook als 't had gekund Want ach, wat had ik het jou graag gegund Een sneeuwlandschap met wolf en rendierrund Elfstedentocht van stiens tot helgolund Bij sneeuw en ijs tot Kelvins dieptepunt Straks houdt de zon zich schuil in 't winterpunt Met wind en regen, vorst is ons misgund…

Allez, malenka aquarel bezing het licht der zonnebaan de solarplexus zonnevlek ellips der aequatoriale vederlichtheid der humaine condition van 't tien dizaines broos en vluchtig mensbestaan In 't onderzonse ondermaans waar zomerzot en zomertaling 's winters koning winter paaien in de lente lissen laaien met trompet en narcissen…

koning winter neemt de vlucht…

de zomer zindert boven onze rails kapotte airco's lijken iets reëels verhit protest wordt uiterst koel gesmoord hoe stoomt de nederlandse sneltrein voort en weer rangeert het weer wat actueels een najaarsstorm blaast blaadjes op de rails de routeplanner raakt compleet verstoord toch scheurt de nederlandse sneltrein voort als koning winter…

winter de belofte met sneeuw bedekt die in de lente de natuur prachtig opstaan laat…

Koning winter komt u maar, ik ben niet bang, sneeuw op de grote velden en mijn daken. De bovenlaag winters aards, bruin diepbevroren, harde vriesperiode snel op gang gekomen. Knisperende kampvuren overal, bieden winterse warmte.…

Als velden wit of diep bevroren, door koning winter uit het noorden. Ook dán nog zie ik, rode roze rozen staan, in 't morgenlicht, geboren in het oosten.…

Weilanden verzuipen en de wind blijft maar rukken, De vorst verzaakt, koning winter neemt wraak, En volle sloten knippen dit land bruut in stukken, met zwevend gevogelte dat wel goed lijkt te aarden De horizon braakt, het platteland slaakt. Benen zuur, het straatlicht rilt, het water slaat. Mijn fiets kraakt.…

Rode neuzen, koude handen warme harten, hechte banden koning winter, groot jolijt!…

Winter…

als klein jochie uit de stad woonde ik vanaf mijn zevende tot bijna mij elfde levensjaar zeer tevreden en onbezorgd in een klein bergdorpje als de lente was begonnen vond je overal op de weilanden resten van de baard van Koning Winter sneeuwklokjes waren de voorbode van ‘s voorjaars volle bloemenpracht sleutelbloempjes, vergeet-mij-nietjes…

beginnen de bladeren vallen en wij gaan ons bezinnen moeder aarde in overvloed zaait nu haar zaden dag en nacht zijn in balans voorbij het zonnebaden de wind laat van zich horen het regent dat het giet de herfstzon verwarmt nog totdat je wolken ziet de elementen tonen zich in alle kleur en pracht de zon reist genadeloos heen en koning…

We liggen samen soezig voor de open haard, hebben de beste wijn voor deze nacht bewaard, drinkend en vrijend Koning Winter doodverklaard; want de winternacht is lang, koud, en diep duister maar straks schenkt de zon weer lente, licht en luister.…

, maar geen Koning Winter maar de Koningin van de warmte, zoals Maxima die op 2-2-2, 16 trouwe warme graden, toverde milieu-transitie; Februari 2019 zal ze een poepie helpen ruiken het Klimaat akkoord, de milieu- defensie, de milieu-tafels ons Nederland staat onder elektrische hoogspanning maar de thermosstaat naar beneden, geen aardgas…