Alle inzendingen over Moeder en kind

Als de rododendrons bloeien bij "Amarant",als het seizoen is gekomen dat ze hun majesteitelijke pracht tentoonspreiden: lila, paars, roze in het landschapspark bedenk ik hoe je leven is geweest; bitter, verscheurd, getormenteerd en dan betreur ik je betreur ik jouw leven, jouw lot en kunnen de bloemen die jou eens zozeer troostten; kan jouw…

Moeders huilen…

dat was zo’n gezellige tijd’ mijn biologische vader, was geen vader nooit geweest ‘carrière maken over de rug van’ waren mijn moeders woorden één keer per jaar op mijn verjaardag Dromenland en de Pizzeria oh en ik had ook nog een broer met nadruk op had hij ging carrière maken moeders oogappeltje en ik daar zal ik je nog eens over…

De vakantie is weer voorbij de scholen zijn weer open hier in het dorp zie je ze nog kinderen die met stoetbomen lopen Een moeder pinkt een traantje weg heeft haar kind voor 't eerst naar school gebracht het ventje glundert om zijn groot zijn van opwinding weinig geslapen vannacht Het is weer drukker in de straten 'k zie grote en kleine…

zolang kinderen uit hun moeder worden gebombardeerd mensen worden verhandeld als slaven familieleden worden uitgemolken om geld machtshebbers steeds viezere spelletjes spelen zolang vrouwen nog altijd worden verkracht oorlogsmisdadigers glashard hun daden ontkennen kinderen worden gehersenspoeld om zich in te zetten voor geweld nog altijd…

Moeders hebben, zei ik al eerder, het eeuwig leven, bewaken en bewaren jou in hun moederschoot blijven de as, het wegende in je, zelfs na hun dood.…

Op aarde mij niet weder, Zie dikwijls naar de hemel, En zeg - daar woont mijn moeder. Ach, zag ik na uw sterven Mijn kind ook daar verschijnen, Hoe zou ik mij verblijden, En God eerbiedig danken. Voor u, mijn lieve Claartje! Is ook de hemel open. Maar ach; mijn lieve meisje!…

De horizon heeft bij de wieg haar doel bereikt, dooft de onrust en veenbrand onderhuids van moeder aarde tot een kijkspel,carrousel van toekomstbeelden op een kamerwand. Voor mijn laatste (?) kleinkind en alle kinderen in de wereld.…

Kom bij mij langs En treedt mijn kamer binnen Geef mij je hand en loop met mij wat rond Het is een kamer vol herinneringen Die vlek daar op het kleed is nog van de hond Dat theeblad op de tafel met die stenen kommen is nog van het vaderlijk huis Ik heb er heel wat thee uit gedronken met mijn moeder;want, ach, die moeders…

Omdat ik nu weet: Ze sprak tot haar… kind.…

van zijn maag Hij onderhield contact met Hameln Hij onderhield ook contact met Leende Hij ging door met leven en werken Hij kreeg met mijn moeder nog 4 kinderen waaronder ik, de 7e Hij ging te vroeg dood aan ouderdom Hij overleed op zondag 12 februari 1984, mijn verjaardag Hij blijft voor mij het levende voorbeeld deze razzia, jaarlijks te…

En biedt een luisterend oor Voor de kinderen een lieve oma En daar bedank ik haar ook voor. Maar wat is ze voor mij, een moeder? Nee,daarvan heb je er maar een. Soms is ze een soort hoeder En vriendin is weer zo algemeen. Ik zou willen een woord waar uit blijken zou . Hoeveel ik eigenlijk van haar hou.…

Dag liefde van mijn leven Dag moeder van mijn kind Ik heb zo veel om je gegeven Dat is niet genoeg nu je door een ander wordt bemind Dag allerliefste schat van mij Hierbij verlaat ik al mijn dromen Maar het moet, ik laat je vrij Vreselijk dat het zover is gekomen De drank de drug misschien de tijd Heeft ons toch uit elkaar gedreven…

ik maak de nacht wakker omdat ik de boom van blad tot karton niet krijg gedicht hij braakt bergen uit en kinderen zonder glimlach een moeder met gebrek aan geluid en ongekuste lippen afwezig van elkaar en mij hoe anders kan ik schrijven dat de betekenis van haar borsten mij uit mijn slaap houdt wanneer ik mijn doorschijnend…

Hoe gaat het maar met jou, ik hoorde al zolang niets meer, maar denk nog nu en dan aan hoe het vroeger was en hoe je naar de kinderen keek die toen nog klein waren en o zo lief maar intussen al hun eigen gangen gingen. Je bent nog vader voor die drie en alhoewel ze bij hun moeder wonen blijft toch die band.…

Mijn moeder is niet meer, niet eens de zomer haalde zij. En nog maar pas een kind. Gegrepen door een auto, zo heet dat dan. Geloof me, vriend, de herfst duurt lang, te lang voor mij.…

Mijn vader die de aarde schiep Met mens, dier en elf Zeeen van onmetelijk diep Mineralen die men delft Een kind die om zijn moeder riep De zon die de dagen telt De 37 jaren die ik sliep Als een muisje in het veld Zij die mij wakker heeft gepiept Maakte mij een ware held Met woorden als een oude iep Over maan en sterren verteld En sinds ik…

Zinloze boosheid laat ik maar rondstormen in mijn hoofd de deur dicht smijten achter mijn verdriet een weg zoeken uit jouw onbegrip dat ik niet verdraag Ik lijd, wetend geen kind te zijn, jij mijn moeder niet die open of gesloten mijn gezicht lezen kon We moeten moeite doen: getrouwde liefde, samen onder een juk het leven door…

radeloos zoekt hij in zichzelf het blije kind dat zich geborgen weet zijn onmacht striemt In razernij pas als hij haar onderwerpt en tot de zachtheid dwingt die elke moeder zou moeten bezitten en dan haar volle borsten verovert vindt hij rust wanneer hij zijn vurig zoeken opzweept in haar en haar brandende schoot met zijn verlangen…

Ze hadden erg hun best gedaan, mijn kinderen en die van hen, versierde stoel, veel ballonnen een grote taart met vuurwerk voor zoveel kaarsjes was geen plaats dat krijg je als je moeder oud wordt Maar verder was het fijn, en leuk De kinderen speelden Haydn, prachtig, want ze zijn zeer getalenteerd Ook iets om dankbaar voor te zijn Wel werd…

De grote kinderen van nu weten haarfijn te vertellen, dat ze 't vroeger wanneer ze uit school kwamen, zonder moeder moesten stellen. Die moest werken, moet je weten, maar voor het gemak zijn ze vergeten, dat dat alleen maar gebeurde, toen ze al op 't voortgezet onderwijs zaten.…

Je liet je man en kinderen in de steek, en je had helemaal geen spijt. Vind je het gek dat er niemand toekeek, toen je wegkwijnde in eenzaamheid?? Nu zou je willen dat er iemand was die de pijn in je ogen las.... Maar je leven, alles is nu voorbij... Dag vreemde vrouw... waar ik ooit moeder tegen zei...…

een kind met vrolijke vlechtjes loopt aan de hand, heel netjes ze kijkt haar moeder aan luistert, is heel gehoorzaam haar onschuldige onbevangenheid ontwaakt de herinnering aan mijn kindertijd heimwee naar dat pertinente rotsvaste geloven in alles wat volwassenen je beloven ach, was ik nog maar dat kind van toen wat zou ik dan allemaal…

Zo is dat kind: argeloos, onschuldig, onbevangen, nieuw.…

Kleurrijk wapper jij in de wind baan voor baan lijkt te lachen het kleine kind danst onwetend op de vrede van vandaag en vraagt mam, waarom is die vlag afgezakt de moeder kijkt opzij naar haar enig kind en denkt aan haar vader, de man die nooit, maar dan ook nooit over de oorlog wilde praten, wat zou hij gezegd hebben tegen zijn kleinkind…

In de stilte van die nacht overdenkt moeder Maria, jubelen herders op hun terugweg naar het veld, lovend, prijzend, stralend van verre hebben ze ieder hun vreugde verteld. In de stilte van de kerstnacht overdenk ook ik en vind door de woorden van Lucas ‘t verlossende Kind.…

dat zij er meer was dan het licht dat zij er legde in ons ogen waarmee wij een maan verdroomden die zij stilletjes bescheen Zij was een moeder - sterrenzaaier baarde hemel en de aarde kuste goudgelokte haren zonnejaren als geen één en wij - de kinderen van eenvoud die haar sterrenstof eens waren draaiden duizelend in banen ons geluk steeds…

Daar staan, waar hun kind gestorven is een vader, van onmacht de vuisten gebald, een moeder, gebroken door droefenis, daar, bij een kruis langs het koude asfalt. Terwijl verkeer onverstoorbaar raast staan ze er stil in wind en regen her en der, met een bloempje ernaast; de kruisen langs Vlaanderens wegen.…

Raas, mijn kind! Raas als de woedende wind die de Aarde weer verschoont In een flinterdunne hemel woont de wachter die gezwind zijn poorten sluit Een dwaze moeder huilt haar ziel in stukken en o, verbaast het jou, mijn kind dat de vissen plastic proppen eten... men moest eens weten...…

o zie mij aan lief innerlijk licht gebroken zit ik hier en ween het voelt alsof een storm doorheen mijn ziel mijn Zijn ontwricht een licht verloren stroomt in mij gelijk het kind van ver voorbij dat liefde zocht maar nimmer vond op 's moeders kille oudergrond o hoor mij aan lief innerlijk licht uw kracht is uit het oer geweven laat…