Alle inzendingen over Onontbeerlijk

Toch hoop ik op het eind al was het maar iets vast te kunnen houden van wat nu nog zo onontbeerlijk schijnt. ---------------------------------------------------------------- uit: 'De tijd vliegt maar de dagen gaan te traag', 2012.…

De lucht geurt heerlijk een vlinder lacht je toe deze weg is onontbeerlijk hier word je nooit moe. Hier is de schepping mooi dat zal niemand ontkennen elk seizoen zijn eigen tooi toch blijft de mens rennen. Hij rent door het leven heen alsof hij de tijd wil inhalen zo blijft hij helemaal alleen tot God hem eens komt halen.…

als jager schiet je immer in de roos de jacht is goed voor ieders welbehagen vooral gejaagde mensen moeten jagen dan worden ze weer rustig na een poos die rust is voor de jager onontbeerlijk hij moet geduldig wachten tot z’n schot hem bijna doet ontploffen van genot alweer een prooi, wat is het leven heerlijk z’n vrouw is niet verguld met…

zijn dag wordt steevast gekleurd door hem op drie te zetten in beeldjesland immers bepaalt de tijd de programmering zowel digitaal als analoog na een tijd voor zout en de onontbeerlijke patatten komt een poosje in de kuip vol water en geurig schuim en dan het relaxen de kousen voeten recht vooruit de opwinding van een uurtje ingeblikt…

van eeuwen zich hebben verzameld in het onpeilbaar diep met een zilte smaak op de lippen als een vreemd soort heimwee naar vervlogen leed daar op het strand van weemoed was het dat ik die schelp vond hem tegen m'n oor hield om het ruizen van de stilte beter te vernemen daar was het dat ik leerde dat verdriet en tranen in een leven onontbeerlijk…

wat onontbeerlijk scheen, lost zich op in een weids panorama van het gevoel, soms wild en soms zo aards sereen. weerspiegelt geluk in een dierbaar moment van magisch licht die de tederheid omspoelt te hunkeren naar de dunne vliezen van de wereld waarvan het ijs gebroken is, misschien.…

of een ander onduidelijk gebaar of vindt hij iets gewoon geen stijl en was het slechts een wegwerpgebaar de VAR mag zich er over buigen legt een hele groep onder de loep en hoort eventuele getuigen we zijn zo blij met onze VAR bestaande uit menig oude uitgerangeerde knar hun oordeel gegarandeerd eerlijk is in het voetbal tegenwoordig onontbeerlijk…

klaar maar ga je eerst maar wassen" tegenpruttelend zegt hij bijna "maar" mijn ogen-blik doet hem verrassen genieten aan de ontbijttafel geurende koffie en vers fruitsap een smakelijke boterham en een wafel gespekt met een nonchalante kindergrap dit is echt koesterend heerlijk samen lekker ontbijten met je kind herinneringen zijn onontbeerlijk…

Een oneindig spel verbindt de tijd en maakt zich meester van eentonigheid, of het naar links of rechts is, het blijft gevangen, verwezenlijking naar het verlangen de middenweg te kiezen wat onontbeerlijk scheen, lost zich op in een panorama van het gevoel, soms wild, soms sereen,een doel zo aards, wat bij tijde weer verdween, spiegelt…

Wat eens onontbeerlijk scheen, lost zich op als stip aan de horizon in een panorama van een aards gevoel, soms wild soms sereen,wat bij tijde snel verdween, gespiegeld in oplettendheid, gevangen in een magisch licht wat scheert over het dunne ijs van geluk en verblindt mij door wereldse beloften als de vliezen breken.…

Een oneindig spel verbindt de tijd en maakt zich meester van eentonigheid, of het naar links of rechts is, het blijft gevangen, verwezenlijking naar het verlangen de middenweg te kiezen wat onontbeerlijk scheen, lost zich op in een panorama van het gevoel, soms wild en soms sereen, een doel zo aards, wat bij tijden weer verdween…

Tijd als oneindig spel verbindt de weg met het doel maakt zich los van de saaie eentonigheid, of het links of rechts is, het blijft vrij in de verwezenlijking in het verlangen de juiste afslag te vinden wat onontbeerlijk scheen, verlost zich in het mozaïek van ons oer gevoel, soms weelderig wild vol compassie waarin onze hemel wordt…

als die is opgehaald, is dat met een rede, het herkent de vele vormen, argeloos is het vergezicht, het speelt met troebel water, er was geen verleden meer, maar ook geen later, een oneindig spel verbindt de tijd, maakt zich meester van eentonigheid, naar links en rechts steeds onbevangen, in verwondering voel ik het verlangen, wat onontbeerlijk…

verstek laten gaan van mijn diepste verlangens die eigenlijk door de tijd zijn geabsorbeerd hoewel dromen zich kunnen verplaatsen in het verstek laten gaan van het ” wakker “ zijn realiseer ik me dat mijn nietige aanwezigheid onontbeerlijk is verbonden met het aanwezig zijn in volle aandacht tersluiks nu ik dit geschrevene…

Eigen territorium is voor haaien onontbeerlijk, Niet ineens het onze omdat wij daar opeens nu sporten gaan. Het is wel degelijk een warmbloedig dier, Al is het geen zoogdier zoals wij. Ze verdienen in elk geval heel veel meer eer, Maar ik ben gelukkig want...We laten ze weer meer vrij!…

Meteen die angst van “nu gestopt is nooit meer herbegonnen” Wat reeds tussen oren zat zal nu pas echt gaan nesten, laat zich misschien wel nooit verjagen tot dat moment van trots en glorie wanneer de o zo onontbeerlijke spinsels opnieuw het brakke hoofd bevolken.…

ruimte tot inzicht in het zelf kwam waarbij ik tot de groep van solitairen en tegelijk tot een mens onder de mensen behoor In deze glooiende dualiteit leef ik mijn wereld in daad en gevoel, in bijna alles, u weet wat ik bedoel Wat komt en reeds lang gaande is zijn de leergangen over het gemis ook daarin zal een laatste zware bevalling onontbeerlijk…

oprechtheid lijkt me onontbeerlijk als je rechtop leven wilt Niet de spinnen, kakkerlakken weg zien schieten in je hoofd waar vuilnis en het spinrag zakken op dat waarin je nog gelooft niet het roofdier zien herkauwen op de resten van je ziel probeer de stad weer op te bouwen die tot krottenwijk verviel Tot die tijd zal woede kolken…

Smaak en kennis zijn onontbeerlijk: Enkel in epitheta* Schuilt de ware aesthetika!* ’t Dom publiek in slaap te wiegen, Jongen, ’t is zo’n schone baan! ’t Hoofdvereiste is Eigenwaan; En je moet wat durven liegen. Schop de studie naar de maan! Och, je hoeft niet hoog te vliegen, Om een fikse bluf te slaan. Hocus, pocus!…

je engelenkracht, je mannenmacht, zacht zilveren engelenharenpracht Mijn engel, ik ben zo blij dat ik je heb.. dat jij bestaat op deze rotte wereld Engelachtig eerlijk.. zo zuiver hemelskrachtig, zo volledig onontbeerlijk zo groot en sterrenmachtig..mijn engelendroom, hou mij maar vast Je energie van engelliefde, die voel ik door mij stromen…