Netgedichten

netgedicht (nr. 21.215):

Zo veel moois

Er is veel moois te zien
als je langs de weg loopt
laat de weg met je meelopen
zal jij jezelf niet ontzien.

Luister naar de klanken
die je in het leven hoort
vanzelf ga je God danken
geen noot die je stoort.

De lucht geurt heerlijk
een vlinder lacht je toe
deze weg is onontbeerlijk
hier word je nooit moe.

Hier is de schepping mooi
dat zal niemand ontkennen
elk seizoen zijn eigen tooi
toch blijft de mens rennen.

Hij rent door het leven heen
alsof hij de tijd wil inhalen
zo blijft hij helemaal alleen
tot God hem eens komt halen.