8519 resultaten.
HARTSTRIJKEN
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 106 ik strijk
over mijn hart
bespannen met de
meest gevoelige snaren
geen elegie
maar het is meer
een adagio wat ik er inzie
teder zonder klagen
ik strijk
over mijn hart
en wil de wereld
zachte klanken nadragen
die op mogelijk zinvolle vragen
en gedachten hopen
antwoorden te kunnen openbaren…
ontmoeting
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 10.044 een kind,
verscholen achter chaos,
we hebben haar tevoorschijn gehaald,
een openbaring,
de moeder werd geboren die haar eigen
kindzijn zou genezen,
een weg van tranen en geluk,
jouw liefde en wijsheid,
jij die me leerde,
dankzij jou kan ze rustig slapen…
Kleinkind
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 3.465 daar ben je dan
en ik pas in je schaduw
met jouw geboorte
ben ik mee geboren
ontpopt tot wijs en oud
en veilig en vertrouwd
we groeien samen op
in onze nieuwe staat
in al je kleinheid jij
reusachtige ervaring
een ware openbaring
Verwonderend vervolg…
Zoals dit
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 711 Dit gedicht is lang genoeg
om te laten zien dat
woorden soms minder zeggen
dan waar de lezer om vroeg
Vandaar dat ik alvast schrijf van wel
Lezer, verwacht geen korte zit
Geen openbaring, spektakel of kippenvel
Maar een gedichtje zoals dit…
Geboorte
netgedicht
1.0 met 16 stemmen 1.948 Liefdevol aanwezig,
een Godsgeschenk,
een ontroering
en openbaring.
Als een licht
dat straalt,
opbeurend en bezielend.
Teder,
eindeloos teder
kwetsbaar leven,
leven dat bloeien wil.…
Zoveel Mooier
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 161 laat mij je dal betreden
en ik zal je
mijn pieken openbaren
laat mij je heuvels zien
en ik toon je
mijn vals plat
laat mij verdwalen in je ogen
en je ziet me
nooit meer terug
ik wil jouw landschap
nooit verlaten
dus moet jij mij gedogen
want het is zoveel
mooier dan ik…
That's the spirit
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 520 ebbenhouten parket knarst piept
plooit en trilt alsof mijn kamer
zwetend buiten staat en bonkend
verlangt naar een vasttapijt van stoom
ontspanning adem frisse lucht
een vergruizelde geest zeemt rondjes
zwaait in de deuropening gaapt me aan
alsof ik het ben die binnenval
ik had je niet verwacht
dit is mijn huis
daarom
hij verklaart…
de simpele mens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 283 enig in een wereld van reuzen
zijn rol nog niet helemaal klaar
staat de man op wacht, de weg
van de boodschap onbegaan
zolang als nodig is
hij waakt tot het ogenblik
van zijn openbaring
de profetie is heilig
iedereen heeft het recht
ongewoon zichzelf te zijn
zijn gouden gedachte
bij het wachten op morgen
een leven lang gelovig
bidt…
De ziele betracht de nabijheid Gods
poëzie
4.0 met 19 stemmen 3.159 Maar toen Gij U beliefde te openbaren,
Toen zag ik niets van boven nedervaren,
Maar in de grond van mijn gemoed,
Daar werd het liefelijk en zoet.
Daar kwaamt Gij uit de diepten uitwaarts dringen
En als een bron mijn dorstig hart bespringen,
Zodat ik U, O God, bevond
Te zijn de grond van mijne grond.…
uit het hart
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 470 hun tempel in goud
temidden het bruin der bergen
schittering onder loden zon
op haar lokroep tot over de horizon
miljoenen uit hun schulp
ter openbaring hunner wereld
haar ingewanden opengesteld
consumering binnen haar muren
het hoogste goed der net gehuwden
met menig zaad geplengd
voor ‘t eerst op koud plavuis
onder 't oog van niets gezien…
Misschien vind ik ooit nog de woorden
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 440 Misschien vind ik ooit nog de woorden
die openbaren noch toedekken,
die verhullen noch noemen
maar die er zijn, simpelweg er zijn.…
Vuurtorenwachten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 176 Het licht dat nooit dooft,
baken in zee,
houvast in de chaos
van wat begin, midden
en einde verhaal is
van Genesis tot Openbaring,
van woeste leegte
naar het Eeuwig Licht.
Gedicht naar het gelijknamige boek
“Vuurtorenwachten” van Jeanette Winterson.…
Eerste akte/ontvankelijkheid
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 370 't Licht
daalde over hem neder
en drukte hem zwaar
lood wervelde om het heden
blote voeten in de rijm
krakende grashalmen
in stichtelijke stilte
de openbaring voorbij
nevel kringelt zacht
om zijn verlaten lichaam
zijn dampende huid
zweet een koude schedel uit
een stoel dood van het wachten
het levende wit vangt de essentie
vier tralies…
Liefdeskracht beschenen..
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 382 een onschuldige zondaar als ik ontleent
niet alleen zijn geweten maar ook zijn houding
door het gedragen besef innerlijk verwant te zijn
aan zowel de strohalmen als de pluimen,
een ingeslagen zoektocht vervolgt zijn weg
dat haar verlangen vindt in de openbaring
van het nog eindeloos begin.…
Een storm van zand
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 275 Over de donkere velden in mijn geest
loopt een man met dichtgeknepen ogen
in een storm van zand
Zijn gezicht rood en verbrand
In de verte ziet hij het zoveelste licht
vijf zonnestralen op zijn gezicht
Ogen verblind door zand en felle straling
wat ontneemt hem zijn openbaring?
Verward vraagt hij zich af
hoe ben ik hier beland?…
ERNST EN GENEUGTEN
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 Na de zondvloed geeft
de blij glanzende regenboog
zuivere levenszin
aan de schone aarde
spreekt van Gods hoede
over heel de wereld
de stad Babel beeldt echter
de eigenwijze mensheid
die tot elke prijs
naar steeds hoger streeft
tenslotte een grote verwarring
van allerlei spraak is
zonder begrip voor elkaar
reinheid en warboel
gaan samen…
VERANTWOORDING
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.569 Schrijven is openbaren
trilling en evenwicht.
----------------------------------
uit: Verzamelde gedichten (1999).…
Bevrijding
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 164 Hengel me binnen
Want als een gedreven vis
Zet ik je op je zinnen
Op jou vredige lege stranden van liefde
Zonder vooroordelen
Zal ik rust vinden
Haal me eruit
Laat me spartelen op het droge
De woeste zee
Mag dan wel mijn haven zijn
Het is nu tijd
Iets in mij verlangt naar iets anders
Bevrijd me
Al doet het pijn
Al betekent het mijn eind
Niet langer…
Breekbare momenten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 102 ik ken het perspectief
van oneindigheid
voel eeuwig zijn
in breekbare momenten
aanwezigheid
is een gegeven dat
in geloof een spirituele
basis heeft gekregen
natuurlijk is er
nog niets bewezen
maar in de cirkel van
leven zijn wij elementen
uniek en vrij in
de openbaring ooit
van onze nog niet
manifeste talenten…
In babylonisch verstaan
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 179 de talen
zijn gesproken
in babylonisch verstaan
er zijn
geen woorden meer
de geest heeft zich geopend
stom en doofheid
zijn verleden tijd in
het openbaren naar elkaar
het volledige begrijpen
kan de mens al
tijdens leven gaan bereiken
de geest
tongt vurig vrede
het is feest vandaag…
Ongrijpbaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 ongrijpbaar zijn
sommige zaken die
onverwacht haken aan
gekoesterde verlangens
zij openbaren hun
gaven in nieuw licht
toveren bij ieder een
lach op het gezicht
stukjes geluk
passeren en proberen
in verbondenheid
ons liefde te leren
zonder bezit
alleen in het zijn wordt
de som der delen meer
dan de inleg van velen…
Fluistering
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 331 In essentie van ontwaken
beroer je mij tot slapen
met accent van zwijgen
hoor ik niets anders dan
lyrische dromerige taal
die kalmte laat opbloeien
en in die fluistering herhaal jij verhalen
over openbaring van verlangen
er is geen diepere heimwee
die ik koester dan de herinnering
aan jouw geliefde warme stem.…
Avondklok, stilte voor de storm?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 Zal Hij zijn openbaringen waar maken!
Of vertrekt Hij weer met stille trom!…
Verbonden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 104 alles wat je verloor
ontvang je dubbel terug
in liefde voor jezelf
gaat alles door
zo mag je aan de zijlijn kijken
mag je achteraan sluiten
hoef je niet meer
in prestatie te vergelijken
want alles wat je wint
of al gewonnen had
mag je openbaren
je bent niet onbemind
er is zoveel betekenis
ondanks verlies
wees dankbaar
voor de verbintenis…
lucht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 59 zijn dit de rokende puinhopen van de openbaring?
traag en adembenemend mooi
zweefden de aeroben ongestoord verder
ze dansten op de adem van de goden
de mist steeg op
was dit een vredelievende invasie?…
Liefde is
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 873 Voor de één een openbaring.
Voor de ander een smerig vieze haring.
Voor de één een gewoonte.
Voor de ander uitgesloten.
Voor de één vanzelf sprekend.
Voor de ander met verdriet getekend.
Voor de één een zege.
Voor de ander niet weggelegen.
Maar een ding is een feit.
Je kan niet zonder, je hebt het nodig die geborgenheid.…
Franciscus*
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.306 Maar niemand hebt Gij zó ontvangen,
O liefde, en als de dag begon,
Waart gij het, die zijn zuiv're zangen
Deed jubelen van zuster zon.
En moet ik óók zo tot U komen,
Afleggend waar mijn ziel mee speelt:
De rijke schat der schone dromen,
Het fonklend woord, het sierlijk beeld?…
Eoolse harp
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.287 Of Hem openbaren,
Hem wiens stem de snaren
Aanroert en bespeelt?…
hap-slik
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 172 De gevolgen laten zich openbaren,
kikkers zijn voor reigers etenswaren.
Met de snelheid van het licht,
zijn lange snavel goed gericht,
hap, slik weg,
Sorry kikker, dit heet domme pech.…
Er was geen applaus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 heb je bergen beklommen
begon in het dal
op weg naar jouw heelal
er waren geen passen gelegd
of duimbreedtes toegezegd
heb toch alle barrières beslecht
hoe hoger ik kwam
des te meer jij
mij de adem benam
in openbaring van je wezen
een ruimte krioelend
van onzichtbaar leven
er was geen applaus
ik voelde me klein om zo dicht
bij…