Alle inzendingen over Oude

waar de jas van het oude jaar ons van de schouders glijdt stookt het vuur van verlangen met vurigheid van hartstocht elke mens rond om ons heen waar de les van het oude jaar ons klein tot nederig maakt omhelst ver weg en dichtbij nieuwe hoop de verwachting in miljoenen verlichte huisjes waar in kou van het oude jaar toekomst ons belofte…

Als de ziel zingt De melodie van stilte ken ik inmiddels uit het hoofd omdat het ligt opgeslagen in de krochten van mijn ziel leegte en volheid komen daar ze tezamen het maakt me vrij daar ontwaarde ik dat eenzame leegte ook volheid van het leven kent de ziel vertaalt die melodie eens immers is mij die rozentuin beloofd een witte…

Op het drukke marktplein klinkt nog altijd het gerinkel en geritsel van geld naast de kleine flits, die bliksemsnel vermeldt: "Het vereiste bedrag ben je al kwijt." Een vraag, wezenlijk allang uit de tijd, luidt soms bij wie zeer op zijn beurs is gesteld: "Niet te hoog? Mag de prijs iets lager versteld?" Ergens vindt men een kraam tot ruilen…

Oude zaken Weer nieuw te maken Door uw geweten Weer eens up te daten En zo niet achterop te raken. Uw oude visie Moet nodig in de revisie.…

Jong Oud zeer. Kan beslist slijten. Want jong wordt oud. Ooit.…

Oud Jossie. Weet niet oud Jossie. Ken niet oud Jossie. Ken niet oud ziel Jossie. Oud ziel Jossie. Jong ziel Jossie. Eén ziel Jossie. Of ziel ánders wordt Jossie? Ziel wórdt Jossie? Ik ziel ik. Ik ziel jong ziel Jossie. Ik ziel ik? Ik ziel jong ziel. Ik ziel oud ziel. Ik ziel weet niet oud ziel ik.…

Jong is niet oud overwoog ik. Oud is zeer zeker niet jong. Leeftijd is niet jong of oud. Oud worden is een kunst. Aan Cicero dacht ik. Het zal toch niet waar zijn dat, dat wanneer mensen dood gaan, niet God, maar het leven zelf in verwachting op ons wacht? Na het denken over woorden sliep ik zonder angsten in.…

Een oude indianenvader het ontwapenende grijs in zijn hart speelt een kind tot aan de dood eigenwijs hoe oud is zijn gezicht taai door tijd getekend als de dood ons naar bloemenvelden brengt het prille van lente door rouw wordt doordrenkt een oude indianenvader in het sterfbed van de stad in zijn hart speelt de dood een bloemrijk…

de boom vertelde haar van eeuwenoude verhalen ze keek ze las ze begreep dat zijn stam een oude was ze bewonderde zijn groeien het fluisteren begon toen zij zich tegen zijn oude bast aan vlijde…

Oude vruchten zijn gedroogd dromen bloesem aan de boom nu mijn leeftijd wordt gedoogd komt het weer zoals het was in mijn jongste oude droom op het vergeelde boomgaardgras.…

half verscholen in de lindeboom plukt een oude man lindebloesem voor eigen gebruik het verhaal gaat dat je bij intensief gebruik gezond oud kunt worden…

de oude vrouw draagt het kind dat niet wist hoe het groeien moest de oude man laat de vader binnen die niet wist hoe kort het leven was altijd samen…

vanuit ogenblauw sla je winterkleurboeken na waarin alles samen stroomt op kaarten ingetekend de route is verdeeld gedeeld via een oud wandelpad tussen de huizen waar een deur open gaat dat groeit plotseling uit tot een verhaal in oude balladen zonder straatnamen vanaf die oude Middelzee tot in dit kleine dorp…

Als kind liep ik door de straten van de oude stad En bezocht ik De tempel van het verleden Ik herinner me dat Oude mensen naar het altaar stapten Om hun schepper te eren, zij baden, smeekten en dankten in vreemde talen die ik toen nog niet verstond.…

het parkeerterrein brengt oudshoorn nooit meer terug eenmaal platgelegd het oude oudshoorn vervlogen vogelenbuurt voor nieuwe bijlen een wijk als oudshoorn naar de elfen van aphen aan de oude rijn het oude oudshoorn en villa nuova in de gnephoek een flauwe bocht terug de schrijver oudshoorn in de salamanderreeks - een fout verhaal…

te oud voor een vlucht naar mogelijke goden een gedicht worden dat zich vanzelf maakt in het geruis van de zee nog iemand te zijn te oud voor een vlucht uit het water als een zwaan proeven op de som mos hecht zich aan steen in het heldere daglicht nog iemand te zijn te oud voor een vlucht naar tijd tussen de woorden lopen naar waarheen…

Als de dag van toen hoort hij z’n zoon zeggen -je wordt oud pa- als hij traag opstaat uit z’n oude luie stoel de kamer zich vulde met hilarisch gelach Een gezegende leeftijd moment in de toekomst dat nooit zou komen omdat ‘t zo ver weg was kwam aangeslopen gezien door kinderogen Nu zegt z’n kleinzoon -je bent oud grootva-…

ik ben van te lang geleden van liefde een oud verhaal dat in mijn huid is gesneden met vuur en vlijmscherpe taal ga niet meer ketens smeden ik ben van te lang geleden ben nu een oud verhaal…

oude ogen jong gezicht rug gebogen door ’t gewicht van zwaar geschut oude wonden jong verdriet ongeschonden blijft hij niet in zijn schuttersput…

U weet wel, van de oude man die altijd rondjes liep? Plotseling is hij ziek geworden hij kreeg gewoon de griep... Ik miste hem toch al op straat? en ik zag hem ook niet meer Maar vandaag hoorde ik het bericht De oude man... die is niet meer! Dag oude man, ik had je nog zo graag één keer willen zien...…

Al staat hij ook met één been in het graf Men heeft in Duitsland toch de kans gegrepen Demjanjuk voor de rechterstoel te slepen; Zo krijgt die oude beul alsnog zijn straf. Maar met Van Gaals komst was men daar content Terwijl die man een beul is van een vent.…

Langs de woeste witte golven van een zee die was vertrouwd streelde wind de rauwe randen van zijn grauwe juttershanden die - al waren zij dan oud - nog dromen zochten in het zout En zijn oude schippersdromen dreven met zijn ogen mee die toen branding zich deed rollen een klein kistje zagen tollen dat hij daarna heel gedwee met oude handen…

Hier ruik je de stilte hij ruikt naar oude kranten opgestapeld in de hoek van de kamer de stilte is oud je kan de ouderdom proeven het heeft de smaak van vochtig karton je volgt zijn weg vertrouwd.…

Aan mijn oude waslijnen in de tuin, schoongemaakt en aan de oude knijpers, ook schoongemaakt zolang ze willen dragen hang ik met mijn lijf, dat ik regelmatig schoonmaak zolang het mij wil dragen de was weer buiten…

Geld was ooit bedoeld als middel. Om te delen, maar werd een doel. Een middel om te wisselen. Een middel om te bezitten. Een middel om te hebben. Een middel om de macht. Munten moeten lekker kunnen rollen. Kapitaal moet groeien als kinderen. Met knikkers moet je kunnen spelen. Wie hebben wil heeft nooit genoeg. Geld kan ongelukkige mensen…

Nieuw wordt ook weer oud, je zult het zien En wel in driehonderd en zes en zestig dagen.…

Van oude liefdes moet men zwijgen, wat eens zo brandde, is nu as. En of men toen gelukkig was of wat gewenst werd niet kon krijgen, blijf woorden niet tot zinnen rijgen het is banaal en geeft geen pas: van oude liefdes moet men zwijgen wat eens zo brandde, is nu as.…

ze draagt een oude grijze mantel haar haren ongekamd, de jaren van oude jongens krentenbrood reeds lang voorbij de tijd is niet vriendelijk geweest voor haar oud is ze … voelt zich ook zo al doet ze voor de schijn als was haar leven één groot feest ze kent de geur van nietszeggende liefdes van oude dromen nooit uitgekomen andermans verdriet…

De laatste dag in het oude jaar met al zijn oude zorgen waarin je steeds zegt "morgen, ja, morgen zal het beter gaan" de wereld zal niet meer stil blijven staan en de toekomst nog verborgen.…

Wachtend met oude boeken ben ik een oude man zonder verhaal en staat alleen het bord met vragende kinderen naast mij en zwijg ik dapper over het einde dat ik zal lezen in het boek van mijn verloren kindergedachten.…