Alle inzendingen over Overgaan

toen zij spraken over flarden herinneringen die al te traag overgaan tot ontbinding verduisterde het late uur een stekeblind veld waar zij de vrieskoude van het overspelig verhaal verwarmden met woorden die straatarm verdampten in de onontkoombare krater van een morsdode nacht maar berijpte handen hervonden het pad en gejaagd volgden zij…

Ze konden me alles maken, Stompen op mijn bovenarm, Vuisten in mijn maag, Krassen op m'n hand - Geduldig onderging ik mijn lijden, De schurende pijn op m'n vel Zou weer overgaan - De buitenhuid Herstelt zich Op termijn - Maar hun woorden Die als giftige pijlen Op me worden afgevuurd Gaan door mijn olifantenhuid heen, Raken…

Pijn van binnen zal langzaam overgaan, maar littekens blijven altijd op je lichaam staan. Ze blijven een herinnering aan je verleden.…

Eens zal dat overgaan. Het verhaal zelf is vergeten de tuin waaruit wij zijn verdreven. Aansluitend wordt het leven nog alleen maar kleuren en die ene avond daar en jij.…

Gedachten door denken en door dichten zal dat ooit eens overgaan ik weet 't, het moet de geest verlichten tot de woorden er weer staan Een wandeling, de golvende zinnen de storm, de honden, het zand en de kust waarom geeft mijn grote liefde mij nog steeds niet die innerlijke rust ?…

leeggezogen en opgedroogd voel ik mij als verlaten niets speelt meer voor mij alles is uit handen gegeven ik probeer een lach maar het worden tranen waarom moet ik uitleggen wat mij heeft bezwaard pijnlijk zijn die stille momenten waarvan je wilt dat ze overgaan dat er muziek klinkt in je oren en niet langer tegen zal staan zie nu…

het eerst zag en wat me toen meteen al opviel was jouw eerlijke spontane lach ik vraag me nu soms wel eens af waar ben je toch gebleven maar ieder is juist op dat moment doorgegaan met zijn eigen leven jij ging jouw weg en ik de mijne hoe zou het nu toch met je gaan steeds dacht ik dat zoiets moois nooit van zijn leven kon overgaan…

Maar dat gevoel, overgaan zal het nooit! Ik zal het nooit kunnen vergeten! En toch hoop ik dat ik ooit een lichtpuntje aan de horizon zie Ooit zal het misschien beter gaan Ik hoop... Dat het dan voor sorry en berouw niet te laat zal zijn...…

Mijn afgeleefde lijf gaat rusten, en kan tot ontbinding overgaan. Toen ik gisteren nog jong was, was ik als de dood voor de dood. Vandaag besef ik...Ik lééf! Een wonder is het dat we bestáán! Levend zit ik dit gedicht te schrijven. Het is al bijna middag! Het is hoog tijd geworden, om weer aan het werk te gaan.…

regenbogen aanschouw je de mooiste dromen gevoelens vol kleur de weg naar je hart nevels van liefde omhul me zacht leid me naar dromen die niet verdwalen op het pad van geluk door rozen omgeven vogels in hun lied zon na zachte regen niemand in verdriet bereik ik mijn mooiste droom aan het eind van regenbogen waar de zwarte rozen overgaan…

waar ruilt zij schone kilte wrakbaar in haar tred naar lente waar behuilt zij als dooi haar wegsmelt naar een nieuwe tijd wit naar groene schors laat haar transparant in mijn handen sterven overgaan in warmte en ik haar tranen lik…

hoe koud is de leegte de stilte oorverdovend het gemis immens woordloos verbonden maatjes door dik en dun tot de tand des tijds legden wij vele kilometers af verstrengeld op 'n niveau vol onbeschrijfbare liefde tot het moment daar was het pijnlijkste besluit ontelbare tranen rolden, en nog om mijn trouwste maatje te doen overgaan…

laat de regen verfrissend neerdalen laat de wind maar toenemen ik kan er wel tegen ik draag de zon ze verwarmt mijn hart laat de kou maar komen zoals onze lente begon zal het in zomer overgaan en elke winter doorstaan geen mens komt tussenbeide onze natuurlijke kracht ik dans in de plassen blijf staan in orkaan als alles is volbracht…

. --------------------------------------- uit: 'Dingen die niet overgaan', 1985.…

toen een roodborst riep dat het morgen was verdween de vage kleur van dromen mijn hart barstte haast, door overgaan vol nieuwe adem in gestrekte ledematen kwam dit lijf op gang goedemorgen wereld je bent ingeluid door hoop, gezongen door de zuiverheid van dauw, op oude nacht ik vertrek nu naar de dag -en wacht tot aan de stille overdracht…

Maak ook o Heer dat zij daadwerkelijk overgaan tot de aanschaf van mijn liedbundels en LP's. Wij smeken U o Heer anders moeten wij ons hele leven naar zulke uithoeken van het land om in ons onderhoud te voorzien. ------------------------------------------- uit: 'Liedjes voor volwassenen', 1992.…

je perst cumulatief beweging uit de meest volmaakt getrainde gewrichten met een souplesse zonder haper en start waar ga en glij zonder stop naadloos in elkaar overgaan lijkt vloer de meest effectieve baan om op te gaan in begeleiding zijn er de kleine ongeziene touches in het richt- en duwmoment versnellen en vertragen van de…

Eigenlijk leun ik in je armen staan we in het leven als een boom uit de kroon schieten wortels uit schaduw - volle monden, met jaarringen verbonden, genieten we van deze rijpe vrucht, waarvan de levenssappen overgaan in een bedwelmende zucht, verkoelen we de mossen met de kracht van blote voeten, gedanst door elfenkinderen in de…

Hier, waar de levensdeur geopend werd, waar alles ooit begon en wij als broeders in liefde leefden, wil ik overgaan in Hem. 'En met mijn stem heb ik de Heer geroepen, ik heb tot Hem gebeden met mijn stem.' In scheervlucht zweven leeuweriken boven de hut.…

Zolang mijn stem mag klinken in ongetelde uren gedenk dan in de donkerste nacht dat onvermijdelijk overgaan tot in dampen voort zal duren. Aan jou,die mij het leven schonk en wie ik mocht bevloeien jouw betekenis voor mij in voortdurende aanvaarding groeien nooit waren zij gescheiden noch immer zullen zij…

Ik moet nu toch echt tot militaire actie overgaan Muammar. -Wat is dat nu voor imperialistische praat Barack? Het spijt me, we gaan bombarderen. -Ik heb verdomme net een nieuw dak op m’n paleis. Ik dacht dat jij in tenten sliep? -Alleen op TV Barack, alleen op TV. -Het is je zeker om de olie te doen?…

is het zo bedoeld zoals jij stilte draagt een nevelige jas onverschillig en zonder rouw die om naaktheid lacht en jou en mij 't gebroken licht aan mijn voeten dat voorbij trekt, wegkruipt in dicht geboomte en gedaalde dagen de vragen die ik waag, vanzelf weer overgaan als gerafelde schaduwen en gescheurde deuren is het zo bedoeld…

zwijg je met je handen als je woorden voren ploegen in gevoel werk je aan later als in het heden dromen breken zonder doel droom dan je zwijgen laat je handen woorden zien met smoel breng emoties koel woede zal verdwijnen en in liefde overgaan leef je uren zonder dagen en versier het randje van bestaan zon flitst dan weer…

bevolken Zij zien de gele stoppelvelden Hollandse herfst die speels de bomen Licht aantikt, aangeeft wat gaat komen Het bladgroen moet het gaan ontgelden Onthechten, dorren en verkleuren Aanvaarden dat het moet gaat sterven De takken snikken aangedaan Zij weten dat het moet gebeuren Wil je een sneeuwwit oord verwerven Hoort overgaan…

bevolken Zij zien de gele stoppelvelden Hollandse herfst die speels de bomen Licht aantikt, aangeeft wat gaat komen Het bladgroen moet het gaan ontgelden Onthechten, dorren en verkleuren Aanvaarden dat het moet gaat sterven De takken snikken aangedaan Zij weten dat het moet gebeuren Wil je een sneeuwwit oord verwerven Hoort overgaan…

bevolken Zij zien strogele stoppelvelden Hollandse herfst die speels de bomen Licht aantikt, aangeeft wat gaat komen Het bladgroen moet het gaan ontgelden Onthechten, dorren en verkleuren Aanvaarden dat het moet gaat sterven De takken snikken aangedaan Zij weten dat het moet gebeuren Wil je een sneeuwwit oord verwerven Hoort overgaan…

nu jij het aardse hebt verlaten en over bent gegaan naar zomerland zullen wij jouw feestelijkheid missen het horen roepen van ‘stuk’ of ‘70-roem’ heb jij je gevoegd bij jouw geliefde Ben met wie je vele jaren toerde meanderend door het vlakke land genietend van vele steden, de natuur ook zullen wij jouw kookkunst moeten missen, kippen-tomatensoep…

Zijn handen beven, hij hoort alleen nog de trekker overgaan …eindelijk rust…

Samen kun je alles aan: de hele wereld overgaan. Samen kun je alles aan en ik hoop dat onze vriendschap nooit over zal gaan…

met tranen als ik naar je foto's kijk Die verstopt lagen in een lade die ik,normaal gesproken,ontwijk Een zware brok in mijn keel als gedachten aan jou het winnen Ik wil je zo graag terug maar weet niet waar te beginnen De schrik in mijn hele lijf als ik jou ergens denk te zien staan Als ik ooit nieuw geluk vind zal dit dan eindelijk overgaan…