Alle inzendingen over Panden

En Mao poetste nooit zijn tanden Zijn tanden waren groen als grassen Zijn onderlijf werd nooit gewassen En zij die in zijn bed belandden Nam hij wellustig onder handen Waarna ze weer konden verkassen Hij verder ging met inkt verbrassen In zijn monumentale panden De man was goed ziek in zijn hoofd Zijn laatste vrouw was klein en wreed Er…

ik ben klaar het werk is af ik kan naar huis twee dagen zal je mij niet zien lekker thuis ik ga het weekend in wie nu nog belt, heeft pech want ik ga weg ik heb genoeg van deze sleur straks verlaat ik deze panden via de achterdeur ik heb geen zin om nog te blijven maar 't is te vroeg 't is ruim voor vijven toch wil ik gaan er…

Of ze de huur betalen, van 't pand, niet normaal, lopen nog net niet hand in hand, hoe banaal, en bang dat ik voor die mormels ben, catastrofaal, lopen niet in, maar over de val, globaal! M'n kaas, dat vreten ze wel, wat zijn die krengen SUPERSNEL.…

De rust op zondag in de stad Is een weldaad voor het oog Zo kuierend door mijn stad Kijk ik naar mooie panden Statig hoog de herenhuizen Ontdek de lijnen en de bogen De zware deuren en hun oude taal Aan de singels en de grachten Hun tuinen en de lanen breed De hofjes die de stad herbergt Waar ik mij in een sprookje waan Een wereld…

zon en gruis en stuivend grind verhaalde van zijn bloemenkind Verloren en nooit opgespoord daar zijn voeten vastgeboord verstilden in het zwarte boord terwijl zijn schaduw zonder woord zich voorttrok langs zijn stoffen koord Stijf gestokt in diepe zanden uitgedroogd en niets om handen stond hij daar te waterlanden in zijn jasje zonder panden…

Haar lange blonde haren dansen losjes op haar rug haar pasjes gaan lichtvoetig het pinnen super vlug de ruiten spiegelen ogen gehaast en ongeremd haar handen dragen tassen woeste blikken onbestemd wil zij alleen maar shoppen schouwt elk pand als tent langs etalagepoppen verkleed als vrouw of vent haar leegte draagt steeds zwaarder…

Er staat geen enkel Nuttig Pand op dit niet Winstgevend land. Er wordt geen Boerenkool geteeld. ’t Is niet in Kavels Opgedeeld en de ruigten en het riet worden nimmernooit gewied. Kinderen die kuilen graven. Wilde paarden die er draven. Ik droom in het lange gras van hoe eens de wereld was.…

Panden die statig burgers bemensen zij vertonen geestdriftige kleuren strelen ogen naar ramen en deuren de talenten beleven cadensen kousen verschillende aangemeten hier vergaat het architecten altijd creaties vernieuwend gelijkertijd hun sporen kronkelen onverbeten effectief ontbreken vaste lijnen droombomen balkoneren uit stenen zodat…

mijn jas die past maar net schudt de wind aan panden beven binnendijkse landen blijven buien waterdicht ik breek rotsen splijt de bergen jaag met grof geweld massa's water door de perken tot de kruin van jonge berken ik barst van energie maar moet zo af en toe meanderen de richting iets veranderen door jouw granieten wil ik vloedgolf…

een sluimerend pand met de blinden gedicht maar bovenin brandt nog een glashelder licht hoewel overkapt en van slapen bewust verdwalen de woorden en laten geen rust ontsnappen de zinnen doorlopend de deur naar donkere kamers vol zwartwitte kleur de bladzij die gister of ooit is geweest ligt letterlijk open voor ’t oog van mijn…

De buurman die een aannemersbedrijf heeft, huurt een deel van de boerderij van Brinkman en verbouwt ondertussen het hele pand. Tijdens het project is flinke onenigheid ontstaan over geld en verdwenen materialen……

Arm, oud pand De tijd zette zijn tanden in je huid Maakte je blind en monddood Je had nog wel oren naar glas en cement Ik vroeg nog monumentenzorg aan Maar in aanmerking kwam je niet Je baard een verwilderde klimop Kwijl je gekleed in vuil grondvest Scheefgezakt ochtenddauw Binnenin je is het donker, smeek je Om sloophamer of pyromaan…

mij warmte en bescherming aan nu heeft zij zich gekwetst van mij ontdaan het stroomde mij vanuit de kamers tegen ik sluit het raam voor nieuwe regenvlagen en neem de laatste foto’s van de wand vergeelde beelden uit vervlogen dagen dan wikkel ik mijn leven in een krant de ingepakte klok galmt doffe slagen van holle weemoed door het lege pand…

Belegt u in een pand! Op minischaal met woonmodel en schijnbaar goed verhaal bewerkt en overtuigt hij rap de boeren. Een jaartje later, dan is daar de kater en staan de arme boeren onder water.…

merkt ze op zichtbaar gevleid Helaas dan durf ik het met hem niet aan te gaan Onbegrepen en verbaasd verlaat ze het pand Merkwaardig toch ze heeft haar mobiel nu opeens wel uit gedaan Hondenopvang luistert nauw…

de torens aan de havenkant wedijveren om blijvende waarde met de panden aan de overzijde die lang heersend zijn gebleven, de rivier daarentegen blijft met al haar overbruggingen het gezamenlijk midden houden dat Noord en Zuid verbindt.…

de torens aan de havenkant wedijveren om blijvende waarde met de panden aan de overzijde die lang heersend zijn gebleven, de rivier daarentegen blijft met al haar overbruggingen het gezamenlijk midden houden dat Noord en Zuid verbindt.…

Joeg gretig, als was ‘t voor zijn zielenheil, de witte slierten door het hele pand. Geen wilde shag uit een exotisch land maar eerlijke tabak, grof versneden. En zo bleef hij hondstrouw, deed hij gestand aan zijn banale dwangmatigheden. De pijp is uit , een kleine brand vermeden.…

Hier kan men zeer voornaam de pijp uitgaan In een van die gesloten, hoge panden, Zelfs als een oplichter nog niet banaal. O, bij mijn uitvaart, hoop ik, zal je staan Op een der bruggen van het Canal Grande En mij voorbij zien glijden als een aal. ------------------------------ uit: 'Alles onecht', 1984.…

Het water van de vijver, glad als ijs Weerkaatst blijmoedig weelderige wanden Van hoogbejaarde dommelende panden De vensters geven geen geheimen prijs Het zonlicht tart dit stadse paradijs Waar mist en luwte immer samenspanden Kastanjes langs de oevers knarsetanden Hun schaduwen gehuld in stemmig grijs De vijver geeft aan stemmen geen gehoor…

onderbewustzijn wakkerde mij… er werden treinen gebombardeerd tussen Meppel en Zwolle, de tijd liep uit de hand, ze kwamen pas tegen spertijd aan bij het Amstelstation te Amsterdam angst bekroop mama en ik luisterde met grote ogen naar de afwisselende gang van haar zenuwslopende vlucht dicht langs de panden op weg naar huis wij werden…

de einder staan; veen, onder talloze hallen bedolven, varkens in stallen verzurend het land, appartementen- complexen in dorpen, kronen op torens in 't westen des lands, overbevolkt raken wijken van steden ooit samenlevend in een hecht verband; het leed ondervangt de trein, bus en metro: geen eeuwige zoektocht naar parking en pand…

Hoe ik boog voor het beeld van Anton Wachter en daarna een kroeg bezocht, met een keur aan bieren hoe ik verveeld langs de rijke panden gleed, een bar bezocht, waar Vestdijk en Slauerhoff ook gedronken hebben, heilige grond, in beschonken toestand urenlang op de dijk heb gezeten, besluiteloos over het feit welk eiland ik wilde bezoeken of toch maar…

Een merelstel heeft de lege bloempot gekraakt dit aardewerk pand hangt zo mooi verborgen tussen de klimop aan de bakstenen muur het is voorjaar het nest moet worden gemaakt zij vliegt nijver om het interieur te verzorgen met sprietjes en pluisjes wordt het niet zo duur hij zit op een tak ‘s morgens al vroeg te zingen fluitend naar elke passerende…

vanuit het fotoboek het jochie met de veel te grote pet een hard maar ook vertederend portret zijn stille ogen naar geluk op zoek donker Den Haag, ruim een eeuw geleden lang voordat Drees zijn zegeningen bracht met kerk en kapitaal nog aan de macht een sloppenwijk zoals in vele steden de foto’s geven een ‘romantisch’ beeld van sleetse panden…

Place de Liberté toen liep ik hier ook gedwongen mee unter befehlen berooid met z'n twee met nog meer, velen, wij, schaduwen van schrik als opgejaagd onteerd vee ik nader de hel het plein van ontvoering de laatste blikken van herhalende ontroering de kelen die schreeuwen onder drukkende verstikking ingesloten door haast gestorven panden…

Het gedicht werd geschreven t.g.v. een reunie (18 juni 2005) i.v.m. het vertrek uit het pand aan de Spirea te Dordrecht van de INHOLLAND PABO. De PABO verhuist per september naar het Achterom te Dordt.…

Al ons geld wordt belegd in obligaties en nog meer eenmaal ondergebracht bij een bank, is ’t ineens jouw geld niet meer die bouwt er mooie panden van, als onderpand met gebruik van jouw zwaar verdiende centjes de winst alsook de opbrengst, is veilig en secuur ondergebracht in een safe en wordt beheerd door mensen die er nog meer verstand…

De winkels raken leeg, de panden in de fik, de beurs zakt met de dag, en niemand is in zijn schik, want het geld ligt op de straat. De voetballer slaat een miljoenendeal af, zo hoort het ook, een directeur van een ziekenhuis met een bacteriële ellende neemt de benen en krijgt een bonus mee, waar men dan weer over struikelt.…

Twee weken terug heeft ze Haar eerste winkeltje Geopend in een straat Nabij het centrum van de stad Met veel goede moed en al haar spaargeld Drijft ze haar zaak in een steeg Waar de helft van alle panden leegstaat - In een winkelstraat die net de loop niet heeft Verkoopt ze met veel hartelijkheid de Spullen die ze duur heeft ingekocht…