408 resultaten.
De Bühne
gedicht
2.0 met 21 stemmen 21.848 het publiek keek naar de bühne
maar het podium bleef leeg
de dichter deed wat hij het beste kon
in alle talen hij zweeg
de dichter dicht
dit tot verwondering
van de zaal
die dacht dat
een dichter stamelt
-------------------------------
deel 2 van 'De Podiumdichter',
uit: Parmentier, 13 2004.…
Twee Vrouwen
snelsonnet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 334 In Moskou stond een duo kampioenen,
Ondanks de strenge anti-homowet,
Alsof ze niet goed hadden opgelet,
Uitdagend op het podium te zoenen.
Was het een statement? “Nee joh, ben je gek!
Wij kussen elke keer vol op de bek.”…
Heerser op de planken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 189 stilte is geen kunst
als zij het podium eist
voor enkel monologen
de schaduw mist
van in het volle licht
gespeelde dialogen
applaus ontbreekt
de heerser op de planken
in zijn megalomane janken
stilte wordt tot kunst verheven
als de mens vertrouwen
aan zijn medemens kan geven…
De weerbarstige naaktschrijver
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 38 In aanmerking genomen
dat ze er van leeft ziet ze
er herkenbaar uit met haar
blote konten gezicht
Zodra ze het podium betreedt
vergeet ze de kleine ruimte
waarin ze heeft gezongen
Ik zou haar willen zeggen
dat ze mij herinnert aan
het verleden
Aan mensen uit de politieke
kroeg met lelijke
gewassen onder de neus…
De uiterste consequentie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 146 Wij zijn acteurs op
dat eigen podium; waarop ons als
clowns de tranen evenmin worden
bespaard. Ieder jaar worden wij
iets wijzer bij het leven met
die glimlach en die traan.
Wijzer en telkens grijzer schuift ons
podium naar daar waar wij het grote
gordijn langzaam zakken zien gaan.…
Had Trijntje maar leren pijpen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 140 Had zij van die Tiroler leren pijpen aangedaan
Dan had zij vast als winnaar op het podium gestaan.…
Zomermorgen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.309 Langzaam schuift het maanlicht
naar de coulissen van het nachtbalkon
de eerste stralen van de onzichtbare zon
strelen het podium van haar gezicht
de dansende toppen van jonge dennen
richten zich op, laten zich verwennen
Als warm bloed stroomt een milde gloed
koesterend langs de bont gekleurde oever
van dartel morgengekrakeel.…
Ongekend talent
netgedicht
3.0 met 42 stemmen 41 jij was
de logica weer
helemaal kwijt
in de snapshot
toegemeten tijd
waar het podium
nog leegte ademt
barsten coulissen
van opkomend nog
ongekend talent
schijnt licht al
succesvolle bundels
terwijl er nog geen
stap is gezet achter al
bewegende gordijnen
we openen met
ingehouden adem
het mimisch welkomstlied
treden langzaam…
Podiumparket
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 929 de stilte valt omlaag
als het licht verdwijnt
en het podium grijnst
de gordijnen open, traag
een zwarte stoel
troont het gevoel
in een leeg decor
hij wacht alleen gelaten
en verstomt het praten
even ...…
dichtvrouw
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 376 de volle zalen lokten haar
uit haar dichtersschelp
ze bracht het woord tot leven
om daarna te baden in applaus
een nieuwe dichter opgestaan
leert ze anders ook genieten
ze sprak van warmte en ook
wel van een vreemde pijn
die haar zomaar kon bespringen
in de luie stralen van een
late zomerzon en soms in bad
het warme water kwam beroeren…
ajuus
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 3.509 naakt het podium
waar de stralen zon
dwarrelstof gevangen houdt
in de stilte van de leegte
na het allerlaatste applaus
bet zij haar glanzende ogen
met de mooiste herinnering
ergens verder wenkt de weg
een groene laan vol rust
met bankjes langs de randen
waar gedempte stemmen vragen
nog even halt te houden
voor een keuveltje en
een pauze…
podiale beschouwing
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 289 hij heeft het beet
zijn podium, zijn forum
niets anders dan decorum
voor de man die woorden plant
en dan een zaal in slingert
met de ingehouden woede
van een diep geraakte mens
zij, de anderen, aanhoren
bekijken zichzelf gegeneerd
en proeven de waarheid bloedend
op hun veel te witte zakdoeken
waarmee ze vrije doortochten
en andere beweging…
Imaginair
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 146 Zodoende zijn er geen woorden, geen ogen,
en is er de tijd
die het imaginaire plaats en podium uitgumt.
Ook de tijd verlaat me.…
Vlaanderenplein
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 462 rode flamingo
tussen gele herfstbladeren, mooi
schenen je handen, teder je lach
ik walste met woorden in je dans
je paste precies onder mijn arm
niets knelde, je vloog lachend weg
dag Vlaanderenplein, dag vandaag
wij komen weer en omhelzen je
drinken het bier om onze kragen
op te zetten en elkaar te kussen, ja
het plein zal een open podium…
Geen demasqué
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 159 je acteert volleerd op
het podium van leven
waar schijnwerperlicht
jouw gezicht laat stralen
speelt in een
zelfgekozen decor van
spiegels die kaatsen om je
volledig zichtbaar te maken
maar na het doek
is er geen demasqué
alleen wie aandacht heeft
leeft in jouw idee
het donker neemt
je naamloos mee
er is geen spiegel die
nog groet…
Woning
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 691 Van de ochtenddauw
tot in de stilte van de schemering
heb ik mijn denken in bruikleen
ik tast langs het draad
waarlangs mensen elkaar negeren
de lange schaduwen beschermen mij
tegen de terloopse waarheid
van het licht dat mij hier vindt
terug klim ik op het podium
waarop elke dag een deur is
jaren snaren zijn
waar hoon en hosanna…
FRANK VAN VLERKEN, REGISSEUR, OVERLEDEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 871 Er staat 'n man wat schuchter aan de kant
hij kijk nieuwsgierig door de coulissen
naar een hemels paradijselijk podium
waarop vele kunsten worden vertoond
Ontdaan van alle aardse lasten voelt hij vrij
zich stukje bij beetje, stapje voor stapje
voor het voetlicht te treden en te zeggen
"Dat kan beter, mijn naam is van Vlerken
Ik ben regisseur…
Dwangarbeid in de zoutmijnen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 115 ADELE
Mens die puur
Theater bracht, zoals
Het hoort, die als
Geen ander het applaus
Kon laten klinken
Na weer een lied
Dat snoeihard bij ons
Binnen kwam - en toch
Een kwetsbaar mens met
Een ongekende podiumvrees,
Die ondanks je bulderende lach
Van pure angst zat te
Sidderen voor je op moest,
En je podiumwerk als dwangarbeid…
podiumbeest
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 143 een podiumbeest
moet er vroeg mee beginnen
zoals u hier ziet…
Door glitter en glamour
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 328 als coullisse ben ik ooit
op de voorgrond getreden
het gordijn viel te snel
had geen achtergrond
in verleden en heden
het toneel was er wel
was misplaatst
als kronkel van de
regisseur slechte tijden
die mij als pion
door glitter en
glamour zag schrijden
het gordijn viel te snel
voor mijn wording als ster
die hel was mij nog een…
Souffleert mijn teksten
netgedicht
0.0 met 3 stemmen 278 jij regisseert
laat mijn benen lopen
handen klappen
als een lappenpop
jij trekt
aan de touwtjes
ik slechts marionet
en ga kapot
souffleert
mijn teksten
mimet mijn lach
zo word ik verkracht
mijn gezicht
is uitgelicht
de ogen opgemaakt
mijn ziel gekraakt
ik podium
nu jouw volmaakt
ben zelf niets het is
jouw schaduw die daar…
DE DOMINOSTENEN
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 207 gevangen in het lijden
waarom worden zovelen gepest
vermorzeld in de spelonken van de ziel
in een vergiet kan men zich verliezen
En toch is het leven spannend
alleen gevangen met je lichaam,
maar niet met je ziel
je hoort er bij, bent geen buitenstaander
hier ben je met al je fouten
jij vond de sleutel van het bestaan
men gaat je een podium…
Lijnde sfeervol contouren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 434 heb het vuur
niet zien doven
in ogen die ouder
waren dan leven
zij glansden in weten
het dagelijks streven
al jaren voorbij wij voelden
stilte voor even dichtbij
droeg zo mijn woorden
naar hun schilderij lijnde
sfeervol contouren zij verfijnden
de kleuren in samen ontroeren…
Ademloos verwachten
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 711 zag de stilte
in de zaal
het ademloos verwachten
hier en daar een
klein gebaar in het
verzetten van gedachten
gaf mijn laatste gas
en zij de vonk
waardoor het vuur
in woorden klonk
applaus schoonde
de rook uit de finale…
Podium in D mineur
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 94 Elke pirouette
siert de dressuur op klassiek
gedragen door wind.…
Catwalk
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 642 Bespottelijk uitgedoste graatmagere trienen
Zwart kijkend en vreemd lopend
Bijna struikelend over hun eigen benen
Daarna de homofiele mode-kunstenaar
Die zogenaamd bescheiden en verlegen
Maar in werkelijkheid strontverwaand
Ook nog even het podium ophuppelt
Niets zo erg als een haute-couture modeshow…
Op weg naar de top
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 155 ik laat me
niet dwingen
om op hun tonen
door allerlei sloppen
en stegen te dringen
op weg naar de top
nog ben ik vrij
maar het gepush
onder dreiging van
hun steelse instructies
de dwang om te volgen
is nog lang niet voorbij
zij beloven
gelauwerde plaatsen
podium en bloemen
goud voor de volksheld
tot door hun touwtjes
je kop wordt…
Dans
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 249 Kan dit anders
of blijft het zo
valt er regen op de akkers
of blijft het droog
Is muziek je redding
op dit podium
je hoeft me niet vergeten
ik werk op het land
Laten we dansen
kind zijn in de achtertuin
ik zie regendruppels
op je hand
Kan dit anders
of blijft het zo
of doen we samen
die ene dans…
Zelfkennis in vijfkwartsmaat (II)
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 238 Kraaiend op een draaiend podium
wordt de wereld een film --
maar na drie rondjes schrik je:
geen vader, moeder of oom
die jouw pret als liefde ziet.…
morgen sluit de kroeg
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 613 poëzie
is meer dan een vlucht
hoorde ik
in het verhaal
van de stadsdichter
die het stof deed opwaaien
tussen schimmen van eens overleden
woorden
hij ontkleedde zijn bruiden
en bedekte borsten met
rijpe mond
de handen vrij van wonderlijk gemis
het podium volgde zijn bed
en ik glimlachte
verder
naar het
verleden…