Alle inzendingen over Scheppend

In rekbaar begrip van afstand Spiegelen aan de natuur Voldoening mag je er uiten In ieder avontuur Voel prettig Omgeving aangenaam Het groen is er zo prachtig Invoelbare rust maakt bekwaam Spiegelen aan het beeld Voldoening speelt Verbonden gevoel Zomers doel Scheppende waarden Het groen laat je aarden Het maakt innerlijk voldaan…

wordt En allengs tot de helft wordt ingekort Ervaar ik weer wat ik ervaren heb: Een kleine jongen ben ik met een schep, Hardnekkig vechtend voor een wankel fort Totdat het weldra toch is ingestort - De zee geeft op het laatst de volle mep, Een klap die onafwendbaar komen moet, Maar toch, bij elke aanval van het water Verweer ik, driftig scheppend…

dat naar het spant zweefde buiten bereik van lagere woordsoorten Hoe het een school sentimenten strooide met de tip van de vlerk de abstracties in het zwerk hing en in duikvlucht behendig als een zwalkende zwaluw boven de velden van vruchtbaarheid de affecten en de bevliegingen tempeesde hoe het de lemma’s ontleedde denkbeelden scheppend…

een lieve meis heeft haar jeugd verloren zinloos en plots eindigen haar woorden stokt de weg naar voren haar jong verleden een scheppende bloem sterft in het heden bladeren van geluk zuigend naar het licht buigen troosteloos worden machteloos afgesneden..…

ik zie je strakke billen trillen als je achterwaarts op een stoel voor mij poseert je draagt een maagdelijk kleed dat valt over jouw ingesloten figuur die enkel onzichtbare tepels etaleert van een kennelijk frêle natuur lange lokken vertolken een sensueel verlangen dat mij naar een scheppende hoogt drijft mijn palet dwingt echter…

vuurvliegjes dansen op en neer Bomen beginnen al te kleuren in tere tinten groen Narcissen staan te geuren in berm en in plantsoen met hun parmantige kopjes op ranke steel in oogverblindend zonnegeel dansen ze in de wind koesterend in de zon als een zondagskind Lente, met haar lokkende schoonheid staat ze mooi te zijn in heden van scheppend…

goudgeel gras Een trilling, een gedachte, een vreemd geluid Ik was bijna vergeten hoe fijn dit was Ogen kijken door me heen, diep en zwart Mijn ziel wordt geroerd, mijn genen zwemmen Je voeten zijn koud, de winter gestart Ik geef je warmte en hoor je stemmen Snaren van het licht verschieten dit jaar geërgerd groen en geel getergde geest Scheppend…

grijs komt of kaalte toeslaat en jong groen verder ontluikt schijnt een beeld te ontstaan waarbij de toekomst morgen is en het heden al is vergaan ik zou met die gedachte toch zelf niet verder gaan ook al vertragen de jaren de ziel is nog steeds van vandaag ik zou het kind in mij niet tot verplichte rust verklaren het is nog immer scheppend…

Dat ik ben ontwend Doch hij of zij die mij Werkelijk kent, Wil het verstaan Ziet verder en dieper ; De weg die ik bewandel Is nooit enkel-voudig Hij is breed van aard Soms niet simpel te begaan Maar intens en zoveel meer Ook aldoor met klanken gesierd Ja, over een stilte heen Spreek ik keer op keer En worden mijn woorden In een scheppende…

De oude bereidingswijze van het dagelijkse brood is een bewogen reisverhaal vol toekomstvragen laat het rijpe koren zich vallen bij het zwaaien van scherpe sikkels geslagen danst het graan heen en weer op de dorsvloer molenstenen malen met scheppende vernielzucht de korrels tussen hen verwondend _ stichtend in de bakkerij mag…

God verspreidt Zijn scheppende kracht bedaard, om met kunst de mensenziel te laven, bij grote reis of huiselijke haard.…

groene gras droom in de lucht mijn verlangen als of jij er nog zo even was en wij in stilte de vreugde bezingen in prille tintelende gezangen een zwaluw scheert mijn panorama voorbij snel schrijvend in de bezwangerde lucht rijt mijn verdwaalde visioenen genadeloos open de hemel zet mij op de vlakke aarde terug hoe echt blijkt dan de scheppende…

Al scheppend zag God neer uit den hoge en scheidde toen het natte van het droge. Dat hoeft hier niet. Bij ons schept Waterstaat water uit land, en land waar water staat. We plassen in de plassen met een boogje en hebben er ons natje en ons droogje. --------------------------------------- uit: 'Lachen in een leeuw', 1993.…

ontwaren in een schaduwrijk vooruitzicht dan wel mijn wegen zich ter kimme nijgen terwijl ik dubbel waardig op mijn einde ben gericht ervaar ik de geringheid van mijn schatten die als het ware mij eerder als bezit zijn toegedicht waarmee ik mijzelf te vaak deed afmatten feitelijk tot dwingend overleven afgericht tenware een onmetelijk scheppend…

termijn de karos uit het oosten het blik verliest zijn geboortelijnen strepen als notenbalken lijken van voor naar achter op blauw en grijs voort te deinen glooiende flanken ogen als het waren naar binnen gezogen mijn dadendrang heeft zich onwillekeurig door de tijd heen over zijn uiterlijk gebogen deze scheppende…

te vieren dat we elkaar herkenden die dag een drietal lentejaren elk weerzien weer geloven in elkaar vernieuwen met verassend gezoen vermoeden van liefde in elk gebaar nooit aangekomen waar verwacht tegenstellingen hard en zacht scherp en evenwichtig contour onvervangbaar en uniek als amour jij en ik, de teugels vrij naar elk moment scheppend…

de koe haar kalf beschermt hoe eksters er grasdansen in een grote vriendenkring wachtend op glanzende regenbellen zomaar, zo gewoon de bekoorlijkheid van paars-rode kattenstaarten gedijend groeiend, bloeiend tussen de natte voeten van het wuivend riet - zoveel nog zou ik willen vertellen over alles wat de natuur biedt mijn scheppende…

zwellen als kruisende lanen over kwetsbaarheid vertellen het is slingeren door een stad vol onbegrepen bomen en ik in het luchtledige de grip op grijpen in damp weg zie stromen zo ook zal niet elk zaad als van zelve aarden het sterft in brakke grond eer de zon het verwent met haar verlichtende waarde ik, mens, durf te leven in een scheppende…

Een man met bierplezier tuurt over zee hij ziet een zeehond met eenzelfde buik maar kinderen leven zich al scheppend uit vandaag bevrijd van rekentoets en saai dictee. Rijkswaterstaat is bezig bakens te verzetten maar golven rollen af en aan op volle kracht, geheel naar eigen wetten...…

ik wilde alleen zijn tot mijzelf komen in stilte steeds biedt een nieuwe ervaring zich aan verdriet en lijden eisen mij op maar ik houd vol, de stilte is aanwezig als ik me vrij maak van hersenspinsels de plaats van rust en stilte bestaat dus echt ervaring en overdenking zijn mijn deel er is antwoord op vragen over leven en dood de scheppende…

dwylsinnich optein wêryn myn minlike lêzers tsjûge binne fan in skeppende poëzij vertaling: schrijvers gepijnigd met woorden in een wereld van verantwoordelijkheid zichtbaar rijpend van bloem tot vrucht ontluikend in en veld van groen woorden krakend in het blanke licht waanzinnig opgetogen waarin mijn minzame lezers getuige zijn van scheppende…

roodgloeiende stromen veroorzaakt door liefde en smart dringen in rustloze dromen waar telkens het lot wordt getart bottende, bloeiende bomen symbolen van eenheid en kracht fluist’ren van dat wat gaat komen levenslang, en al eeuwen verwacht spiegels van wedergeboorte zien schimmen van ooit en weleer en parels in talloze soorten hereniging scheppend…

Gods adem zal scheppend, bekend voortdraven, treft regerend huis en zwervende eenling, kan beiden doen glanzen vol zegening, neer leggen als moe gevlogen raven. Het hoog vernuftige brein, de naakte geest staan voor hun Vader. Klein en verslagen? Oordelen bij genade maakt hen bedeesd.…

trots een zwanebloem libellen streken neder verstrengeld in een zoen Insecten zongen zoemend hun vleugels schreven faam geen taal of teken noemend ontstond er toch een naam Nu wilde ik wat dichter bij het wonderlijk tafereel plots werd het licht veel lichter het geheim viel mij ten deel Alleen nog maar te vangen één straal van ´t scheppend…

Als ‘n onberispelijk zuivere kristal fonkelt 2004 aan ’t heelal volkomen ongerept zo smetteloos helder Zonnestralen bespelen ’t perspectief weerspiegelen ‘t spectrum intuïtief luisterrijk ontsproten vanuit ’t niets Invalshoek en licht bepalen de toonkleur beroeren alle aspecten naar willekeur ‘n briljant scheppend Zielenschouwspel…

die mij verleidt zo zie ik de scheppende zonder te zien, hoor hem zonder te horen, voel hem zonder te voelen maar ervaar zonder te kennen, niet wetend hoe het heet, dat moet ik erkennen, dat het IS al voel ik vaak het gemis…

Wil zij het jongst geslacht bekoren, Zij tovere met elektrisch licht, Ze omvliege ’t Aardvlak langs zijn sporen, En hou de telescoop gericht; Zij zing’ de Geest, die dagelijks wijzer, Zijn kracht ontleent en geeft aan ’t ijzer, Tot scheppend monster toebereid; - In ’t wed van heden moet zij baden, Bazuinen langs metalen draden De nieuwe lof…

ochtend tijdens een koude bries beroerde een penseel mij het groene gras en de blauwe lucht schakeringen in kleur gevoel en techniek fascinerende fantasie landschap in wording de zon breekt door de dauw glinstert druppel in een bloemkelk gedachten weerkaatsen op het doek vormen ontstaan en vullen sprekende gelijkenis in de natuur scheppende…

1. psalmodie ik droom mij blinder dan versluierd licht stem harp en luit tot vrome bede schouw deemoedig Sions heuvels beween het verloren vergezicht 2. de wind die waait verholen doch scheppende Geest waai als wind weer vrij zing Uw bruisend lied in alle talen over liefde, vurige liefde verrijs…

De inkt vloeit rijkelijk uit mijn pen, Schrijvend, scheppend, weer levend, hoe ik nu ben. In de gedichten vind ik mijn thuis, mijn bestaan, Een plek om te schuilen, om nooit meer weg te gaan. De woorden, ze stromen, ze helen de wond, In de poëzie van ’t leven, vind ik mijn grond.…