1472 resultaten.
De plek
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.257 Hij verzekert je ervan
dat jij in de zon prijsgeeft
wat seizoenen lang
onder je vel verborgen blijft
een satellietkarakter
dat je aanstuurt
in gevangen schap
de misdaad niet bedekt
maar wel het moment
om hem te begaan.
---------------------------
uit: 'Inzinkingen', 2005.…
gedragen blazoen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 de dag erna stilt, geen honger
die nog bindt het uur van gisteren
staat nog tijdloos in
jouw half geopende ogen
het graf van steen en omber
maken deze herfst ondraaglijk
maar ook somber, het grote weten
knaagt aan mijn boekenkast
te leven zonder is een grote last,
toch wandelt er nu in de kamer
weer een kleine wonder het
maakt dit seizoen…
Gestript
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 118 Ingeleid door het seizoen
door de herfstwind gestript
staat het frame
achter het staketsel
fier tegen de dijk
Rijp vereent de krachten van
koning winter.…
Genezen tijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 187 Als een larve sluip ik door het januarilicht
de klok van maangoud kruipt langs de ramen
hel verlicht wordt de cocon van mijn winterslaap
waarin de liefde zich langzaam kan verstoppen
Ik schuur en stamp tegen een rupsenhuid van ijzer
het lichaam door de seizoenen vastgesnoerd
waarin de ziel zich ongestoord kan verpoppen
ik blijf een wezen…
In kraak en ritueel
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 196 ik verdwaal in jaren
ben de maanden kwijt
seizoenen krijgen nog respijt
dagen hebben geen gezicht
uren glijden als los zand door
vingers van mijn koude hand
alleen de zon
geeft mij m’n dromen terug
haar warmte stuurt mijn vlucht
dan zie ik weer
het laaiend vuur van
pure hartstocht in je ogen
breek jij de hemel
voor me open in…
Taalgebied
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 597 bij gelegenheid diende zich het uur van de blinde dag aan
de ogen waren immers nog gesloten
asperges schoten door de boezem van hun bedding
mijn vader kocht fruit in blik als ware het een vruchtbaar geschenk
de gesloten deur gebood niet te betreden
de muur verborg een klok die met tellen van seizoenen begon
noch de ramen, de gordijnen, de…
Het golft
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 2.604 Ik herinner me goed
de zilte geur van de zee
Min of meer droeg ik haar
als een jas
Vertrouwd gewoon
net als de wind
Ik keek vanaf de dijk
over de Schelde,
waar de zon zich aan 't einde
van de dag onderdompelt
Daar was mijn thuis
Zag boten en schepen
als levende schilderijen
voorbij gaan, ook seizoenen
in een oase van rust
Wederom…
Zolang de wereld draait
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 174 Schuint zij iets
van stand vier keer per jaar
naar de zon een seizoens verlies
voor het blijvend winnen kon.
Draait het bij haar niet om
veranderingen maar om
een kloksgewijze regelmaat.
Blijft zij na miljarden jaren
nog wel toekomst geven.
Zolang de menselijke vooruitgang
haar hartslag verstaat.…
herfstparade
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 219 bomen
dan is de tijd gekomen
dat herfstkleuren zullen verschijnen
het bos wordt stilaan kaal
de vele bladeren op de grond
kleuren schilderachtig in het rond
in een tafereel van pracht en praal
voor de dieren wordt het even wennen
aan een omgeving zonder lover
ze moeten oppassen voor de rovers
of anders heel hard kunnen rennen
een seizoen…
De storm is heftig
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 503 we bladeren
de bomen kaal
jij geel en bruin
en ik rood nog een
laatste blad in groen
de storm is heftig
na een vol seizoen
nog winteren we
geen kou en vlagen
in een speels begroeten
hagelen soms af en toe
in eerste wit ontmoeten
strakken nog geen blauw
in de noordooster zoeken
maar sneeuwen al in dromen
op sloten zal de ijsvloer…
Bankje in het bos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 met mos
Paddenstoelen rondom zijn oude benen
Ietwat krakkemikkig
Tussen de koude grijze stenen
Boven schittert een kolibrie met gezag
Gouden wieken
Snelle vleugelslag
Het is alweer jaren geleden
Mijn opa was nog jong
Die hier zijn tijd besteedde
En van het bankje sprong
Bankje in het bos
Omringd door natte herfstbladeren
Veel seizoenen…
Vele vrouwen in die éne
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 353 Vele vrouwen
ik ben ze allemaal geweest
nee, ze bleven niet om ter langst
hebben zich maar even
in mij verschanst
ze kwamen en gingen
als de seizoenen
soms ijl en vluchtig
als ochtendmist
dan weer nadrukkelijk
luidruchtig aanwezig,
hier of ginder
zoals stemmen klinken
op een zomeravond
laat
dan weer langoureus
verstrikt in de nostalgie…
twijgt in soepel samenzijn
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 513 je dacht dat
dood hout was gevallen
twijgt in soepel samenzijn
die buigzaamheid is niet bevallen
jij wortelde een nieuwe lente
zomert al seizoenen lang
jouw loten hebben zich vermeerderd
gaan hun volwassen gang
hij wette bijl en snoeide
eindelijk de helft van zijn leven
helaas wat over bleef was ook
aan anderen niet weg te geven…
Geluk
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 133 Geluk is als een tere bloem
Met kleur-en-pracht en bij-gezoem
Die dagenlang bekoring brengt
Maar dan opeens, alsof verzengd
Dof, droog en slap gebogen staat
Haar blaadjes eenzaam vallen laat
Om snel tot humus te vergaan
Te wachten op een nieuwe maan
Te wachten op een nieuw seizoen
En alles dan weer overdoen
Eerst maar die winter…
de ééndagsbloei te vangen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.023 nadat ik met de regen
de woestijn bezoek probeer
ik op mijn schildersdoek
de ééndagsbloei te vangen
het zal er weer om spannen
of ik alle kleuren krijg die
de natuur voorhanden heeft
omdat ze vier seizoenen geeft
slechts uren zal een jaar
gaan duren waarin de lente
zomert en de herfst oogst, de
lange winter alles weer verdroogt…
de bloemen bloeien dood
netgedicht
3.0 met 133 stemmen 50.860 de bloemen bloeien dood
verschieten in de mooiste kleuren
vlammen op in rood
vervliegen in de wildste geuren
eenmalig springt het zaad
voor even het seizoen ontstegen
een korte sluimering
dan kiemt het volgend leven
ik loop de cirkel
aan de binnenkant
maar zij spiraalt omdat
ineens de ronding faalt
ik nader wat mij is gegeven
ben…
Spring in the air
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 53 Zinderende zonnestralen
Spranklen sensitiviteit
Lentekriebels wandellust
Voorjaarszin en tulpfestijn
Paars gewaad trompetgeschal
der roodgemutste schutterij
Kerkuil laat de witte sneeuwklok
Galmen over groen tapijt
De nacht klinkt anders in de lente
Wil een visioen verkonden
Schuchtervroege weidevogels
Licht seizoen in bloemenbonte…
liefdesverdriet,4 seizoenen lang
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 642 De wind fluisterd hoorbaar je naam
De bomen wiegen heen en weer
De regendruppels verklaren de liefde op het raam
Ik mis je en dat doet zeer
Het sneeuwt en buiten is het guur
Vroeg donker, sneeuwvlokken tegen me gezicht
Mis de passie, mis het innerlijke vuur
Cupido`s pijlen zijn verkeerd gericht
Vogels fluiten,bijen die zoemen
Lammetjes…
seizoenen van slagroom chocola en bitterkruid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 278 zo treft hij de vrouw ,
met slechts een pijl
middenin de roos
vanwaar zij opstijgt
en paden beklimt
van crunchie chocoladerotsen
gevuld met granberries - amandelen en pistache
zij werkt zich door uiterst pikante gerechten
aphrodisiaca ten top
over heuvels en bergen stijgt zij
dwars door zachte wolken
lobbig geklopte zoete witte…
Voortploegen
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 296 Het zit erop, we hebben het gehad,
Die plattelandse zoektocht naar de ware,
Aan meedoen kleven wel een paar bezwaren,
Dus single boeren: maak je borst maar nat.
Eerst krijg je pesterijen op je bord,
Waarna je stevig uitgemolken wordt.…
Nooit
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 755 Het is winter in mijn hoofd
Seizoenen wisselen hier snel
In mijn ogen de zon gedoofd
Uit mijn haar de bloemen Alhoewel
ze gisteren nog bloeiden voluit
en de wind zachtjes de hitte bleef plagen
is hij gekomen zonder geluid
zonder gêne en zonder vragen
liet hij vogels sterven in de kou
Klauwen in mijn geest gehaakt
vernietigen alles waar…
Woest venijn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 355 De droogte die eindeloos verzand
Het halstarrig verdorren van vechtend jong groen
De eeuwige woede die verwoestend brand
De vraag verzwijgend, wat te doen
De leegte gevuld met de warmte van een zoen
Het water sijpelt schaars over de rand
Het leven schiet voorbij terwijl het water land
De verlichting, de uitstraling van het regen seizoen…
"In de Liefde is het altijd lente."
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 943 De bomen dorren in het laat seizoen,
en wachten roerloos op de nabije winter.
Wat is dat alles stil, doodstil.....
Ik vindt er mijn eigen leven in dat heen
gaat spoeden.
Ach,ik had zo graag heel heel veel willen doen,
wat verzen en wat liefde,want wie wint er
ter wereld door klagen of door huilen?…
Allerheiligendag
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 131 vertrouwd
waren de letters
haar naam een
lach op de dag
ogen die
kleuren beloven
rond gouden bergen
vol intens verdriet
het carpe diem
is altijd haar
seizoen geweest
vol liefde en feest
samen hebben we
uren vol tranen
kunnen sparen voor
dagen vol zomer en zon
waar het bestaan
zich eindeloos koesterde
in een…
'k Hou van je...
hartenkreet
3.0 met 37 stemmen 2.595 ‘k Verlang naar je
wanneer ik de seizoenen kleur,
bewegend door de zon en de maan.
‘k Hou van je
zelfs al ben je hier ver vandaan.…
De laatste sporen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 ik zag
de duinpan
in zijn herfstkleuren
wiegend onder
straffe wind
alsof gods hand
ons de natuur
liet keuren
vers en fruitig
direct van het land
nog zijn er de
laatste sporen van
het zomerse seizoen
dat iedere dag begon
met een stralende zon
ontelbaar waren
onze stappen in het zand
die overvloedig
werden weggepoetst
voor…
Portret van Agatha Bas
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 555 Van af de eerste ontmoeting
laat het niet los
de wijze waarop ze ons volgt
Tijdloze Agatha,
speelt met één kijkmoment
ernstig, ze zegt
welkom en vaarwel
vanuit de eeuwige deuropening
die zekere honger
naar de onsterfelijkheid
van één vrouw en één kunstenaar
bijtende in alle uren en ogen
alsof ze kersen en appelen van
de korte seizoenen…
Herfstbranden
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 483 In het vrome spoor van de vaderen
gloeit de as van de oude religie
nog rood na van het aardse hellevuur
dat de hemel de seizoenen bevocht,
maar smeulend in miljoenen stervensuur
Gods jaargetijden niet verbannen mocht.
Toch kruipen de dagen dicht op elkaar
en doven in het ghetto van de tijd.…
de pruim
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 563 heden verhaal ik van een vrucht
vaak niet door mensen gedoogd
ook ik ontloop haar gaarne
wil niet door haar kwijlen
ook niet voor even, worden afgedroogd
of in nabijheid verwijlen
zij bloeit in alle seizoenen
tot zover is de mens in staat
ze kent de vormen van meloenen
met een kracht die nimmer vergaat
daar zij behoort tot de onuitroeibare…
Sterre 2009
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 349 onverwacht
op straat of in een schouwburg
Je stem zal bekender zijn
zacht met iets van staal erin
ik heb je nog niet gehoord
In mei het bloeien van bloemen
de nectar door bijen gemaakt
Lentehoning die zo licht smaakt
nog niet met bitterheid geraakt
De geuren blijven van je haar
je huid als zachtheid van je mond
Herfst en winter zijn ons seizoen…