Netgedichten

netgedicht (nr. 50.495):

Genezen tijd

Als een larve sluip ik door het januarilicht
de klok van maangoud kruipt langs de ramen
hel verlicht wordt de cocon van mijn winterslaap
waarin de liefde zich langzaam kan verstoppen

Ik schuur en stamp tegen een rupsenhuid van ijzer
het lichaam door de seizoenen vastgesnoerd
waarin de ziel zich ongestoord kan verpoppen
ik blijf een wezen die zijn kindertijd verzint.

Laat me weer geboren worden in het januarilicht
schreeuw me los en gooi me als een vlinder in de vlucht
van de genezen tijd, want dat is me toevertrouwd
zoals mijn naam en ik me vreemd gebleven zijn.