Netgedichten

netgedicht (nr. 66.213):

De laatste sporen

ik zag
de duinpan
in zijn herfstkleuren
wiegend onder
straffe wind

alsof gods hand
ons de natuur
liet keuren
vers en fruitig
direct van het land

nog zijn er de
laatste sporen van
het zomerse seizoen
dat iedere dag begon
met een stralende zon

ontelbaar waren
onze stappen in het zand
die overvloedig
werden weggepoetst
voor een maagdelijk strand

pas nu voelen we
hoe magie de dagen
verbonden heeft want
de pijn van gisteren zal er
ook vandaag en morgen zijn

wil melker
01/12/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl