1443 resultaten.
Zoekend naar idealen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 108 De zon, de witte landerijen,
De eindeloze horizon
Dat is het land waar ik ben geboren
Mijn prille leven eens begon
De ruime velden bekleed in wit tenue
Waar, als straks de seizoenen wisselen,
Het nieuwe leven weer tevoorschijn komt
Mijn hart ligt daar in kleine dorpen
Ergens verspreid over het vlakke land
Niet opgesloten tussen vele muren…
Maartse Sonate
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 87 Nu de dreinende wolken eindelijk aftaaien,
blauwe beloftes warm ontdooien,
verfrist zijn geest:
seizoenen spelen mentale spelletjes.
Lente is aan zet.
Tijd voor het tintelende...!
Ontluikende ritmiek.
De lol van het leven.
Scarlatti op z'n best!…
Geel en roze rood
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 59 het duinde
geel en roze rood
de kleur van
het seizoen
we liepen steeds
een stukje verder
weg van de
drukte in groen
naar de stilte
van zee onder
een aflandige
warme wind
op strand met
het harde zand
op de kentering
van eb en vloed
waar je de grootste
schelpen vindt
nog waren we
niet alleen de witjes
fladderden mee ook…
Een Nieuw Begin
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.937 De zon vervangt de maan
een nieuwe dag komt eraan
tijd sluipt voorbij
maar ik ben nog steeds niet blij
Een nieuw seizoen begint
't is alsof ik mij hervind
ik begin eindelijk te beseffen
dat waar mij moeder's eindstation was
ik mijn spoorboom op moet heffen
De tijd staat echt niet stil
ik moet gewoon weer door
het is niet wat ik wil…
Herfstblad
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.056 ‘Hoogste tijd’, zo dacht het blad
- al turend in de grauwe lucht -
‘ik heb mijn seizoenen nu gehad
ben klaar voor de finale vlucht
Krijg kramp in al mijn nerven
mijn huidje wordt al droog
val ik nu in duizend scherven
of zweef ik naar de regenboog ?’…
Tijdschrift
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 444 Bij de eerste druk al waardeloos papier
Met als doelstelling een enkeltje vertier
Dozen vol vermalen tot een natte pulp
De beschreven bladen zakken in hun schulp
Tegenwoordig moet het kortweg digitaal
Populaire stukjes worden marginaal
Met een entertje gewoon te niet te doen
Onze tijd wordt nooit een eindeloos seizoen
Oudere verhalen blijven…
El Niño
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 1.138 Zonder geluid krijst een man
weet niet waar de waarheid slaapt
waar komende dagen
zich verborgen houden
Het kind in hem, el niño,
verstoort de seizoenen
drijft onophoudelijk
de vloed op lege strand
De wind waait dwarser
dan voorheen.…
zo is ze, ze is nog zo van mij
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.432 jong
verleidelijk jong
speelt ze op de grens
van het denken
dat liefde alleen
de honger stilt
ze bezit het hoogste
hectaren jeugd
en aanvaardt niet
dat ze het liefste
mooi is
door dat puistje
op haar wang
seizoenen
voelt ze nog niet
draagt ze graag
modieus
en is niet bang
van korte dagen
maar van geluiden
onder bed,
knuffelt…
lenteslag
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 495 in de lente
die nog niet aangekomen is
met zilveren spiegels
plassen voor de dorst
die herfst en winter nalieten
wolkenloos verdampt de nacht
in een zomervolle dag
niemand om te ontkennen
dat bloemen weer zullen bloeien
het gras zichzelf hersteld
de heuvels rond Jericho innemen
zonder kreet, zonder strijd
om en om is het gegaan
het seizoen…
Leven
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 513 ze al die vragen
En dat alleen maar aan mij
Ze willen zich niet eens beklagen
Iedereen is 100% blij
Maar
Waarom sta ik nog stil bij problemen
En vier ik niet gezellig mee
Ik moet het leven nemen
En feest vieren met de mensenzee
Zo begon mijn nieuwe leven
Dit had ik eerder moeten doen
Je moet jezelf vreugde geven
En dat elk seizoen…
atelier
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 359 nieuwelingen;
ze zijn nog wat verlegen
en voegen zich in de kringen
na goed te overwegen
een vaste clan
pakt alvast de spullen,
zoals een kwast en een pen
nu even niet meer lullen
de lessen vangen aan
alle nieuwe zijn aanwezig
iedereen is binnen
we beginnen over hun baan
al gauw hebben we een indruk
ze passen in de groep
dit seizoen…
Verweven gebalanceerd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 448 sfeerbeelden
en de maan was vannacht
flonkerend zilverwit
werd ik al vroeg
overmand door het witte grasbeeld
en door silhouetten van de magnolia
die steeds meer vorm krijgen
door de gesloten bloemknoppen
is het buitengewoon decoratief
een zichtbaarheid verschijnsel
van perfectie in mijn tuin
is dit verweven gebalanceerd
met het seizoen…
Schimmige liefde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 45 Ik dacht dat ik viel
voor een schim -
ze liep rond
met ogen
die naar mij toe gesloten waren,
maar na
een seizoen vol stormen
en zwarte wolken die keer op keer
hard hun hart uit huilden,
wist ik mijn ogen uit gewassen
in diepe vennen
vol
van liefde voor mij.…
wie niet weg is, is gezien
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 848 wolken vallen op daken
en langs de kant van de weg,
in plassen regen, kijk ik terug
naar dode bloemen en gezichten
achter ramen, die ik nog steeds
tel, van één tot tien
ze herkennen me niet
noch de droefheid die ik draag
achterwaarts
naar het zwarte huis
en de appelboom, mank
door het sterven van seizoenen
bij elf zoek ik mezelf…
ik laat je gaan
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 1.288 ga maar kind
beweeg mee met de winden
de noordenwind de oostenwind
als je meebeweegt dan breek je niet
buigen is beter dan barsten
ga maar mee met de seizoenen
dans in de regen
en baadt in de zon
draag haar zacht over sneeuw en ijs
als je warm ben dan bevries je niet
ga maar kind
ga maar mee met eb en vloed
kabbel in zacht golvende zee…
BLAUW
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 647 Er zal weer
blauw zijn
strakblauwe lucht
en wolken als zeilen
Het groen en geel
trekken zich
uit het landschap
terug
Nog even maar
is er klatergoud
bladgoud
in kruinen van bomen
Langs stoep en straat
waar wind
vrij spel krijgt
je de adem wordt ontnomen
Het seizoen wordt
oud en misschien wijs
rijgt laatste bladeren
aan…
dans en genees me
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 536 er is hier en er is nu
maar ik vraag me af hoe ik later
de stilte kan herinneren
zou ze spoorloos
verdwijnen
of zou er plaats zijn
om ze als meeuw te verwekken
om ze uit het niets te schrijven
bovenop de seizoenen
en de vergane hartslag
van de tijd
er is hier en er is nu
maar maak me wakker als de stilte
me ten dans vraagt…
Langs de zee.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 211 Geen geheimen voor elkaar
na zoveel seizoenen bij elkaar.
Het is bij ons net als bij de zee
soms is er eb of vloed.
Na een koude winter komt
er steeds weer een warme zomer.
Dus lopen wij hier langs de zee
samen gelukkig en tevreden.…
Monogram
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 469 Als seizoenen vernauwen
tot een trechter met kille
duisternis moeten wij nog
hechter slapen gaan en het
licht laten schijnen over
dromen die ons benauwen,
zelf zijn we de armen die
ons weren tegen gestapeld
grauw en tegen de ondeelbare
wereld die buiten ligt te
wachten en getekend in de
nerven van doorschijnende
gedachten.…
de sluis van Noordpolderzijl
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 403 ik zag je glans
wegdrijven op het
zanderig water, ook je
trots want je hemelde
het blauw naar grijs
aan jouw voeten
schuifelt nog wat hoop
in de gedaante van
rot hout, maar je poort
blijft voor eeuwig gesloten
onklaar gemaakt en
ingehaald door de tijd
jouw kleur zonder vernis
maakt je elk seizoen doffer
het lijkt of onze sporen…
Durende beweging.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 887 Een zich steeds
herhalende beweging,
het tij der seizoenen
doet ons leven
en dat echt jaar in jaar uit.
Zo verstrijken
opeenvolgende jaren,
schuiven wij allen
wat op in de tijd
en dat echt jaar in jaar uit.
Wij lopen trager
waar jaren versnellen,
de fleur vergaat
de geur raak op
en dat echt jaar in jaar uit.…
Ambachtelijk
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 276 Het stille woud kent
een vreemde vloer
er heerst een zonderlinge gewichtloosheid
alle seizoenen worden samengeperst
in die sobere kleur
van vergankelijkheid
Voordat het licht verspringt
naar de tint van de oorsprong
vloeit alles bijeen
de doden hebben hun mantels
breed uitgespreid
de snit verwijst nog naar de drager
oogappels…
luchtig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 109 vanuit een zelfgesponnen buitenkant
zweef ik als de jonge zomers en ik laat
dit leven aarden,
in de grond van mijn bestaan
er vliegen vogels mee
hun zachte vleugels zingen van de zwaluw
in een ranke luchtbeschrijving
lijkt hun dans
de ondertoon van gaan
ooit, als de seizoenen kruisen
trekt mijn lijf haar sporen mee
maar haar frêle…
MANKES AAN VAN BEUNINGEN
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 71 zindert
Hevig verlang ik naar de winternachten
Ik zal er nog een tijd op moeten wachten
Het is vooral het vele stof dat hindert
De schaduw op de boerendeel vermindert
Mijn klaagzang en beïnvloedt de gedachten
Die mij tot dit bedrukte schrijven brachten
De kunstenaar in mij herrijst en vlindert
Want hij beseft dat je met ware vrienden
Alle seizoenen…
Niets kleurt grijzer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 94 als door eenzaamheid opgeslokt
tikt de tijd in z'n traagheid eindeloos voort
niets kleurt grijzer dan vroeger
waarin alles (zogenaamd) beter was
de oudheid verstart
zodat de klaagzang harder klinkt
dan te voor, nochtans kleurt de natuur
haar seizoenen als vele eeuwen geleden
klonk de klaagzang toen zachter
of is dat inherent aan 't mensdom…
De kooi
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.802 Wordt dan voor immer mijn geboeid verlangen
gevoed door een seizoen en door zijn kleur,
is dit de kooi waarin ik ben gevangen,
waar is het slot en wie ontsluit de deur?…
Besef
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 213 Wie kent niet dat storm opsteekt of stak
soms niet eens zo'n sterke
die glans en kracht als rietjes brak
en het seizoen zo onverwacht
al tot einde heeft doen komen.…
Zelfzaamheid?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 met een gelooide huid
gedierte in z’n pluizige beharing
z’n wetenschap te ontplooien
straffeloos ronddrijven langs
de kantlijn van de evenaar
geen soort vertrappen onder
beide polen van de zon
haar leegten te verwarmen
spiegelbeeld van ‘zelfzaamheid ‘
gemaakt in de scheertijd van de maan
om nieuwe merktekens te plaatsen
voor het seizoen…
ROGER
gedicht
3.0 met 1 stemmen 6.080 Seizoenen vallen, dagen staan weer op,
April is zijn geboorte niet meer meester,
De aders barsten in de heester,
De vogel klimt zijn klankbord op.
Maar hier bouwt pijn haar nest in ’t lover,
Waar tortels klappen in de vleugels
Met de verborgen honger van de leugen.
Geluk, geloof, alleen de droom blijft over.…
Epifanie.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 251 Ik hark mijn woorden met zorg bij elkaar
maar zie nu dat het blauw veranderd is
in de kleuren van het seizoen, in het kreupelhout
kiest een eekhoorn voor een snelle vlucht.…