158 resultaten.
IJstijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 moge iedereen ontwaken
uit sneeuwbedekt slapen
ongerept heeft geen kennis
ongeschreven wetten
alleen wit, zo wit
dat zwart voor ogensneeuw
bevlogen taal zoals woorden
sporen in maagdelijk
van letters geen weten
taal maar niet woordelijk
verblindende factoren
vlieg je aan als jij alleen, onbeschermd
op overzeese tochten
van smeltend…
Cycle Tours failliet
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 305 Zonder jou
kon ik niet leven
niet kapot gaan
op de hellingen
niet schelden
op de hitte en
op het smeltende
asfalt aan mijn benen
niet uitpuffen
op een terras
met matige koffie
en een croissant
terwijl iedereen die
achter lag kwam
aanfietsen
en iedereen die
voorlag al bijna
weer vertrok
bleef je toch nog
even zitten…
Kalender girl
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.617 Lonkend naar het geheel
Zoekende naar waar
Sla ik jou open
Tastend is mijn oog
Adem beroert jouw haar
Geen catwalk zal je dragen
Mijn intens Rubens vrouw
Vol en wulps zijn jouw lijnen
Warm klam als pan en duin
Waar eb en vloed deinen
Geniet ik tot aan horizon
Gezicht in struikgewas
Smeltend in ademnood
Bemin ik jouw zinlijke massa…
Bikini met bontkraag
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 1.068 hartje winter wens ik zomer
smeltend sneeuw plast koude uit
'k was altijd al een dromer
met liever warmte op haar huid
hartje zomer wil jij winter
bevries je stralen tot pegels ijs
van zomerregen maak je splinters
scherp geslepen, winters grijs
hier scheiden dan ook onze wegen
herfst en lente zijn te vaag
jouw noorden houdt mijn zuiden…
Rivier
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 97 Als smeltend ijswater in de beek,
dansen mijn tranen ongeremd
om wat eens zo heerlijk leek,
in een waterval die ongetemd
stort in een meer van verdriet.
Mijn tranen blijven altijd hier,
ze volgen de rivier verder niet.
Geen kabbelend waterplezier
zal mijn ogen weer doen stralen
en hen, betraand, troostvol drogen.…
Zandloper van de tijd
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 123 Bottende knoppen
smeltend ijs, pas gewassen
groen bladeren.
Achter elke deur
tikt de klok die het geluk
van thuis wil proeven.
De wereld is mooi
als je de triestheid wegdenkt
woorden vallen stil.
De psychiater
is zelf niet goed bij zijn hoofd
ik schrijf hem rust voor.…
Zijn laatste vacht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 77 er geen ontdooien
ik voel je kou
droom witte vachten bij
het grijsblauw van je blik
in ogen die
de verte weten in
het sneeuwblinde vergeten
het universum kruisen
in vertwijfeld zoeken naar
wat noorderlicht als tegenwicht
nog lacht de poolbeer
in zijn laatste vacht onwetend
welk vreselijk lot hem wacht
kruiend ijs brengt
smeltend…
Die dag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 59 blocnotevellen
met lijstjes nog-doen-klussen
onzichtbaar waren opgeborgen
achter dichte deuren
geen doe-eens-wat-geschreeuw
te horen
die dag
dat ik de maatschappij
vakantie gaf
mezelf wentelde
in een leegte zonder moeten
die dag
dat de tijd van mij was
ik tijdloos de lege ruimte vulde
met mijn heerlijke vrije uren
als chocola smeltend…
Gebed zonder eind
netgedicht
3.0 met 42 stemmen 595 Een auto start
een hond blaft
een deur klapt
een kind lacht
De ketel fluit
de koffie loopt
papa schreeuwt
mama huilt
Een vogel danst
het water glanst
een boot zinkt
een ijsbeer smelt
De kachel brandt
de vloer kraakt
een roos bloost
het vuur laait
De koek is op
de schaal is leeg
hond in de pot
deur valt in 't slot
Ik sla…
Langue Belge
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 744 Zwoele klanken stromen het zuiden uit,
voeren me week en zachtjes dronken
Anders dan het Nederlandse ronken
is het meest zwoel het Belgische geluid
Wieg mij in een eeuwig smeltende slaap,
drijvend op een vlot van anti-tutoyeren
En verwen mij met uw immer zachte g
die mijn oren doorstroomt, zo gedwee
Spreek niet in talen uit zonniger oorden…
De warmte in mijn lichaam
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 3.747 warmte in mijn lichaam loopt op
als ik aan hem denk
vingers traag over mijn lijf
spannende gedachten passeren
zijn rug spieren sterk strak sensationeel
een borstkast breed glimmend
met twee mooie harde tepels
benen keihard, behaard en mega atletisch
zijn gelid stijf hard en uitnodigend
ogen die stralend, ondeugend kijken
naar mij zodat ik smeltend…
Helden van de zee (D-day)
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.452 Gezichten in het zand
Handen verkrampen
De kou is tastbaar
als smeltend ijs
Bloed stroomt op het strand
De wonden prikken
door het zoute water
maar er is alleen de pijn
Niet bewust van eigen
kreten of van snikken
Langzaam glijden ze mee
met de woeste golven
die met lichamen dollen
en verdwijnen in de diepte
voor een eeuwig graf…
Stille getuige
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 350 Hoe waarheid draait in menselijk verkeer
de ziel die merkt het telkens weer
een vreemd verhaal over moraal
een man begrijpt zijn geest niet meer
maar toekomst werpt een rechte lijn
de winterkou vindt niemand fijn
klimaat hangt aan een zijden draad
en smeltend ijs ten einde raad
zorgt voor extremen in het weer
de mens die krijgt geen lente…
Gerijpt gedronken
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 2.190 Kristallen flonkering flitst het oog
als zij haar hals teder over buigt
vochtig en krachtig voor hem juicht
in een bedwelmende liefdesboog
Maar als hij haar lichaam walsen laat
in samen smeltende extase
dienen smachtende lippen zich aan
weten het zoet vocht niet te weerstaan
drinken haar, lavend als een dwaze,
tot de laatste drup het…
janneke
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 114 janneke
boven haar de blauwe regen
in spaarzame trossen
achter haar de gele en rode brem
ze staat met rechte rug
haar hoofd gebogen
de armen slap langs haar
tengere lijf
haar gezicht schuilt
achter haar slanke sluike
neervallende haren
die druipen van de regen
het is winter
smeltend sneeuw ligt
rond haar blote voeten
een roodborstje…
Boek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 138 Een kast
vol boeken
op de tast
jou zoeken
Uit de ruggen
de keuze gemaakt
samen slaan wij bruggen
de zoektocht rap gestaakt
Onze verhalen
komen samen
gedachten dwalen
smeltende lichamen
Geen woorden
hoeven verteld
geen accoorden
moeten gespeld
Elk hoofdstuk
dat boeit
grote indruk
die maar groeit
Ontelbare bladzijden
zacht…
herboren
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 685 ik langs het pad
van bloem naar bloem ben gehuppeld,
waar ik besefte hoeveel kleur en warmte
het leven om mij heen bevat
Ik ben door muren heen gelopen
en over vele bergen heen gegaan,
ik heb aan afstanden gebouwd
en opnieuw weer afgebroken
tot ik mezelf uiteindelijk heb verstaan
Ik sta nu als gelijk aan de lentezon
waarvan ijs al smeltend…
Ontsomberen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 265 Koud haalt het voorjaar
gedachten intens bevroren
uit hun historisch verband
Smeltende ijzige gevoelens
beginnen al dooiend te warmen
op weg naar de eindeloze zomer
Somberheid verlucht zich
en gaat ontluikend over
in jubelende versies
die haar oorsprong
zonovergoten verdund
Maar de zomer kan ook
verkillend zijn
Ontsomberen geeft…
Voor 't venster
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.615 En langzaam drijft, aan 't smeltend blauw der transen,
De wind de wolkjes, wit als lammren, weiwaarts.…
Liefdesverdroot
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.353 Liggend in het licht van de warme zon
Die voelt aan als míjn warmte
Alleen voor mij, zacht brandend
Doortrekt mijn lijf als lief vuur
Ogen dicht…alle kou glijdt weg
De kou die jouw plaats innam
Als een sneeuwbui die binnen hing
Toen je je deur voor me sloot
Nu smeltend mijn verdriet, wegvloeiend
Mijn Hart klopt weer vol, je mág weg zijn…
Het komt wel
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 455 Wat duurt de winter
ellenlang, verstuurt het
een gerucht alleen nog
uit een zucht, vanuit het
borstbeen te horen in een
voortvluchtig gericht, de
tijd hijgt lichter in ons
rond, stikt gaten in de
ochtendstond, is amper bij
te houden, beweegt verder
uit het zicht, schaatsers op
smeltende melk, trekken
eigenwijs sporen over het…
geluk zoeken
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 425 smeltend ijs,
zwart of wit.
Geluk is denken in het rond.
Is stappen op de stenen.
Of is het zijn, al wat het is en
is het leven streken.
Een kwast die tekent al wat is,
wie weet wat het betekent.…
verliefdheid
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 182 stralende ogen
je twinkel behaagt, dat is niet gelogen
het donker laat zien wat de klaarte niet kan
je neemt me goed vast, wat is dan je plan
de maan beslist in naam van de zon
bedeesdheid ging falen en durf overwon
mijn hand reikte ver… en jij nam het aan
we voelden gezamenlijk de lach van de maan
betoverend mooi gevoelens die ontstaan
door smeltende…
de lente in zicht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 225 Dingen waarover ik bij regen en wind,
tijdens die donkere ochtenden
met hagel en smeltende sneeuw,
heel lelijke dingen kan zeggen,
lijken mij toch minder te raken
wanneer ik een vermoeden van lente voel.
En de vogels fluiten
zelfs voor mijn wekker wakker wordt.
Ik bekijk de wereld nu door een roze bril.
Elke morgen en avond.…
mijn vingers dooiden ijs
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 419 verijsde in je jeugd
de permafrost duurde
een half leven waarin je
niets kon geven of ontvangen
liefdeloos zonder verlangen
warmte kon je niet
bereiken in het grijze
licht van fijne sneeuw
zodat het zicht op enig
toekomst werd gemist
zacht ontlook de lente
in je koude huid
mijn vingers dooiden
ijs dat de seizoenen brak en
smeltend…
Samen Naar Later
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 129 we hadden vele fijne jaren samen
maar de alles smeltende zon
en het woest stromende rivierwater
was waaraan ook wij niet ontkwamen
we gaven elkaar korte namen
en toen na jaren kwam je mij weer
tegen in een miezerige regen
wie er van ons begon weet ik niet meer
zij brak onverwacht het wolkendek
die lieflijk warme ons omarmende zon
en bescheen…
winters verlangen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 136 voel jij het ook die tinteling
dat feestelijke gevoel die herinnering
de verfrissende verkoelende vlokken
die je vol optimisme naar buiten lokken
sneeuw beschermend rond je te voelen
in smeltend ijs je woede koelen
witte kristallen uit je knuisten eten
het gloeiende gezicht in de zon doen weten
met vriendjes spontaan 'sleetje delen'
ravotten…
Een lichtend spoor
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 112 geheimen
lichten op in het
schalks wegkijken
je lach gaat mee
naar een niet voor mij
weggelegd perspectief
in de verte van de tijd
nog heb ik jouw
hand en vingers vast
voel je hart pulseren
met vitale warme kracht
maar onnavolgbaar
zweef je uit mij weg
in een lichtend spoor van
mystieke onaantastbaarheid
ik ben je kwijt
zoals smeltend…
- De knoop van wit Porselein -
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 177 in zuiverheid, stond je naam
op mijn smeltende huid geschreven
je onderhuidse tekening, duurzaam
een glazuurachtige laag gemaakt voor het leven
haalde als een bedwinger naar mij uit ...
in mijn hart, porselein
had een bijzondere vorm van keramiek
en vrat mijn eenvoudige liefde voor je op
als was ze er helemaal niet.…
Lichaamsdelen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 232 leven
Samen zijn
Zich overgeven
Moeten zijn
Jouw stem
Klassieke muziek
Vleugel bespelen
Ons brein
Hemel belooft
Het kompas
Natte noorden
Fluisterend spreken
Zonder woorden
Mijn handen
Jouw huid
Die billen
Als steen
Een beeldhouwer
Marmer vormt
Naadloos sluitend
Een kunstwerk
Eeuwig mozaiek
Lichaam delen
Brandende honger
Smeltend…