Netgedichten

netgedicht (nr. 10.837):

Ontsomberen

Koud haalt het voorjaar
gedachten intens bevroren
uit hun historisch verband

Smeltende ijzige gevoelens
beginnen al dooiend te warmen
op weg naar de eindeloze zomer

Somberheid verlucht zich
en gaat ontluikend over
in jubelende versies
die haar oorsprong
zonovergoten verdund

Maar de zomer kan ook
verkillend zijn

Ontsomberen geeft
de zomer een zetje

De onthulde warmte
maakt plaats voor zachtheid

Bruine kleuren bedekken
gebronsde lichamen
in innige omarming

Depressies verdwijnen
achter de horizon