136 resultaten.
Gods vleugels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Groep spreeuwen vliegt op
fladdert van de grond
en wervelt naar omhoog
net als mijn oog
om dan snavelsnel te duiken
in het net ontstane rijk
van scherp scherende schedeltjes
graaiende pootjes, dwarrelende veren
ze zijn al zo hoog en met zo velen
samenzijn is een som der delen
om daarmee een dans te creëren
die het leven gaat eren…
Dierproef
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 185 Door proeven op de spreeuw en op de kauw
Hield men zich niet aan wat was afgesproken.
Eenzijdig werd het convenant verbroken,
De RUG zit nu behoorlijk in het nauw.
Als dierproef heb ik kwarteltjes getest:
Het proefdier kwartel smaakt mij opperbest.…
DANSEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 ik zweef
als zwom ik
onder water
geen gedachten
over wie of wat
er staat te komen
nu of later
ik dans door
de lucht als een
wolk spreeuwen
vergeet de tijd
omspan de eeuwen
ik ben een ballerina
en geloof me als ik
u mijn naam noem
…. Engelina….…
meedragen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 117 de wind
ruikt naar regen
een korte huivering
over groene
gazons en bomen
in de avond
vinden de
spreeuwen elkaar
dansend als één
geheel in de lucht
verlatenheid en
schoonheid in de
schoot geworpen
ik draag alles
met me mee…
een morgen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 40 op de rand van de slaap
word ik overvallen
ik ga ineens even dood
onverwoestbaar blije
spreeuwen wekken mijn
roerloze oren tot leven
op het vergeelde behang
valt het winterlicht
een deur gaat dicht…
Park
gedicht
3.0 met 33 stemmen 22.381 Spreeuwen harken pieren in een grijs gazon.
Bomen met roos: uit hun kruin vallen duiven
als Noach seniel met de broodzak gaat wuiven.
----------------------------------------
uit: 'Gedichten 1962-1992', 1993.…
Voor blijven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 140 wolken vol leugens
passeren langszij
dreigend hemelwater
kleurt donkergrijs
speelse spreeuwen
walen om de hete brij
die voorlopig
onaangetast blijft
ze blijven de waarheid
voor die zich schuilhoudt
langzaam rekt de
ochtendzon zich uit…
Kousenvoeten zacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 138 ik hoorde je komen
kousenvoeten zacht
je lach herkende
wat ik buiten zag
bomen zwartgevlekt
tegen de avondlucht
spreeuwen zwermend
voor een uitrustplek
nog zwiert onrust
tegen het oranje rood
pas als het donker wordt
ritselen zij verder ongestoord…
Spichtige spreeuw
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 259 Spichtige spreeuw,
Het graatmagere, kalende
Mannetje dat in zichzelf
Gevangen door de gangen
Van het gebouw zwerft,
Schichtig bewegend over
Het kale, koude beton
Waaruit alle leven verdwenen is,
Maar waar hij geacht wordt
Het zijne weer op te pakken -
Op weg naar die ene deur
Waar zijn Vriend de behandelaar
Kantoor houdt, en…
maart
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 zoemt de hommel
tastend de struikjes af
naar voorjaar
vliegt de spreeuw
gedreven heen en weer
met takjes in de snavel
kwetteren de meesjes
schel en fiet
de nestdrang rond
wil ik je naam schrijven
in de blauwe lucht
mijn lief…
Dierenvoer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 308 de tuin een winterse
volière waar de vrijheid
strakblauw boven hangt
spreeuwen op en rond
de waslijn met het
vastgeknijperd pindamaal
mussen, merels - op de muur,
in de wilg, de coniferen -
wachtend op hun beurt
in de kamer voor het
raam likkebaardt de kat…
dichterbij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 vandaag de
storm die
omver blaast
wat op zijn
weg komt
mijn mond
een smalle
streep je
verwaaide
verre glimlach
vannacht de
stille dans
van een spreeuw
vloeiend boven
de woestijn
ik leg het
harnas af
ik ben er
je glimlacht
me dichterbij…
dag en nacht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 81 vandaag de
storm die
omver blaast
wat op zijn
weg komt
mijn mond een
smalle streep
jouw verre
verwaaide
glimlach
vannacht de
stille dans van
een spreeuw
vloeiend
boven de
woestijn
ik leg het
harnas af
je glimlacht
me dichterbij…
Te hoog
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.854 Als een musje bij de spreeuwen,
Zo maakte jij mij blij.
Je was al blij met kleine dingen,
Je was al blij met zonneschijn,
Je was altijd zo tevreden.
Wat was voor jou het leven fijn.…
en jij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 192 uiteindelijk
heb ik dan toch geleerd
om het goud
uit je blik te zeven
waar ik hoopte
je te ontmoeten
ben ik je misgelopen
en nadien kwam je schuilen
met dauw in je haar
en keek je verward
als de vlucht
van duizend spreeuwen
bleef ik je zoeken
was ik het die riep
wonderlijk je thuiskomst
de warmte
de weemoed
toen je weer
met me sliep…
Wij staan er niet altijd bij stil
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 hoe teder schoon het oogt
geschonken als impressie
zachte winter zonder sneeuw
zicht van lente jong beoogd
als ik zo tussendoor
dan waarneem
dat een spreeuw gedreven
baddert in de vijver
al rondom een koolmees hipt
of het fluiten wil
'wil het wel eens uitproberen'
zenuwachtig twijfelt in haar ijver…
Pittig besje
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 303 Was ik een rijpe bes, dan werd ik liever opgegeten
Dan neer te vallen op een pleintje, straat of stenen graf
Waar ik word opgeveegd en in de groene bak gesmeten
Terwijl mijn pit door spreeuw of lijster weer wordt uitgescheten
Dus mekker niet, want van die birdshit hangt mijn leven af…
voorgaande lente
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 161 ik denk aan de
spreeuw van de
voorgaande lente
de dwarrelende
veertjes zonder houvast
in onbevangen licht
aan het fraai
gevlekte verenpak
van die verzwakte
roerloze vogel aan
de ragfijne botjes
de laatste pluimpjes
een afscheid
in slow motion
ik voelde me
in de voorgaande lente
bekeken door de
loerende dood…
bijmerplein
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 3.366 het druilt in de stad
somber en alles is nat
Op de kille vlakte van plas en steen
hippen een kraai en duif rond een oliebol
omzichtig gepik van deze twee en hoopvol
dansen twee spreeuwen eromheen
even sta ik stil en aanschouw het tafereel
dan ga ik mijn weg als evenzoveel…
ik taalde niet naar talen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 125 ik taalde niet naar talen
van sprokkelhout of spreeuw
moest het spreken
weer van ver halen
van voor deze eeuw
het lukte na poetsen
groene lagen onzorgvuldigheid
verdwenen het koper kwam
te voorschijn
onder de humus
van het dagelijks gebruik
lagen woorden
van niet ouder dan vier jaarringen
verbaasd te blinken…
bron
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 689 het vergezicht was niet slechts voor mijn ogen
een regen boog zich vloeiend voor de zon
de spreeuwen lintten sluiers langs de hemel
en zweefden zoals ik geen leven kon
de wolken dreven weg in paarse tinten
en achter hen azuurde firmament
de hemelwind verlichtte avonduren
en stilden dichters eeuwig dit moment…
Suites voor Annemieke XXXII
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 150 rode bladeren
uit de bevroren nevel
een gevallen mes
je gaat door die deur
maar je verlaat me nooit meer
praat in mijn dromen
let op problemen
als dit foutbericht verschijnt
sluit het programma
het stille water
en de dode bladeren
luidkeels barbara
met een zwerm spreeuwen
een koor van vrouwenkelen
in oud hollands groen…
Mystieke vogels
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 218 Meer spreeuwen dan ik tellen kon
verzamelden zich boven een hoge kerk
vol onbezonnen kinderdromen
en een lachende maan achter de bomen
een tante die ik nooit had gekend
stuurde een blonde kinderspiegel
in een brief zonder postzegel
naar een vriend, die mij bijzonderde
mystieke vogels vlogen die nacht
naar een onbestemde horizon
met veel…
Tot diep in de avond
gedicht
3.0 met 5 stemmen 7.655 Tot diep in de avond
blijven de honderden spreeuwen
in hun slaapbomen aan de
drukke gracht klaarwakker.
Bij elke onverwachte
geluidsexplosie zetten ze
het op een schreeuwen.…
wachten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 334 wolken kwetterende spreeuwen
vervuld van felle onrust
zwermen in het late zonlicht
een vreemde kilte
ruist door de bomen
met lange schaduwen
herfststormen komen
razen en jagen
door dorre bladerkronen
luchten vol
woest weemoedige muziek
zoete geur van afbraak
op mistige ochtenden
ontwaakt de wereld traag
onder een deken van schimmig…
Luchtacrobatiek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 64 (voor Rimmer)
Een wolk spreeuwen
als een grote, enorm
wendbare golf die klotst en
deint aan het gewelf
~~ ~~ ~~
Op de grens van
dag en avond, worden
blauwzwarte besjes van de
Kornoelje verteerd
~~ ~~ ~~
Met z'n allen
één, scherend door de lucht
Een zeer artistiek schouwspel
van bovenste plank
~~ ~~ ~~
Na het struinen…
Zwartgroene populier.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 304 Al schreien en al schreeuwen,
Neer uit uwe kruine, stuift
Een dikke duizend spreeuwen.…
DE ADELAAR
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 256 zijn krijsen horen
het is geweldig hem te observeren
en van zijn kunde en stijl te leren
zijn felle ogen hebben mij ontdekt
zijn vleugels wijder, zijn nek uitgerekt
de kromme scherpe snavel duidelijk te zien
niet één adelaar het zijn er wel tien
het is het waard de natuur te beschermen
we hebben de vogels nodig in zwermen
denk aan de spreeuw…
thuiskomen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 de dwarrelende spreeuwenwolk
kwettert uit volle borst
speurend naar een magische
nachtelijke slaapplaats
ten slotte de roezemoezende
landing in de kruinen
de roestplaats is gevonden
laatkomers schuiven luidruchtig aan
thuiskomen kost tijd…
Bij Avondschemering
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 169 Bij avondschemering warm ik mij aan een vuur
de ganse namiddag was het al aan het sneeuwen
vlokken vielen dansend, spelend, uur na uur
bij avondschemering warm ik mij aan een vuur
nooit lag de natuur zo wit en maagdelijk puur
en ‘ k hoorde enkel ‘t krassen van de spreeuwen
bij avondschemering warm ik mij aan een vuur
de ganse namiddag was het…