Alle inzendingen over Staakt

De ziel wordt geraakt Hij kan echter niet tasten Na de geboorte ontwaakt Het lichaam reinigt door de lasten Het lichaam met stress belasten Vervliegen tot je adem staakt Vrij van geest is wat de mens maakt Te veel mensen blijven in het duister tasten Waar vind je na het stoffelijke je plaats? Wanneer is de wachtkamer gevuld?…

een woord vermoord een zin vergaat het verhaal staakt er is geen regel die overleeft deze leegte is gemaakt voor dromen, visioenen hoe je het beleeft en de illusie doorzeeft een hoofdstuk zonder hoofd onzichtbare punten mijn pennenvuur uitgedoofd de gevulde leegte vol van niets ruim van ruimte vol van gedachten over iets…

Één werd er ziek en staakte zijn vlucht, twee andere begeleidden hem, bleven bij hem tot hij overleed, en haalden samen de groep in, met veel moeite, geschreeuw. Zo hoog en met een doel heb ik ook eens geleefd, maar stortte neer, jammerend, buiten de groep en begon te ijlen en te schrijven en hoopte zo te kunnen schuilen in een gedicht.…

Nu is de kogel door de kerk gezegend, dus hij doet z'n werk: 't is treffend, hoe die kogel maakt, dat die soldaat het vloeken staakt.…

Men staakt het sombre treuren, wanneer de lente zingt, en als met ‘t bloemengeuren, de hoop in ‘t harte dringt. Naar ‘t dorpke trekt de jongen zo fris, zo welgezind; daar komt hem toegesprongen een blozend boerenkind. Ter stede komt het meisje, zij zoekt haar huisgerief; maar vindt ook menig meisje een flinke hartendief.…

Wanneer onzinnig verzet staakt. Wanneer toeval bedoeling wordt. Wanneer slaap ons overmant. Wel te rusten.…

toonladders veroveren de nacht een lijster staakt verbaasd zijn lied luistert nieuwsgierig en bespiedt haar, die zijn repertoire verkracht met vrolijke maar valse klanken terwijl zij naar de vogel lacht die verscholen in zijn verenvacht de hemel lijkt te danken voor zijn eigen heldere geluid begint hij haar zacht te begeleiden met zijn stemmige…

de dreiging is passé, de vrede won het westen heeft geen oostenwind te duchten lawaaierige vogels staakten vluchten hun landingsbaan werd los- en laadperron de nieuwe tijd kent andere geruchten het monotone heien is bon ton de voertaal is een zwierig bouwjargon er groeit een prille wijk met laaglandluchten een hof van Eden zonder wrange…

Ogen die sluiten Adem die staakt jouw hand laat mij los gevoel dat me raakt De kamer gevuld met serene rust blij dat ik jou net nog heb gekust als afscheid kus ik je nog één keer op je mond en denk aan de dag dat je plots voor me stond Leek nog maar net toch al lang terug genoten van elkaar ging veel te vlug in gedachten ben…

temidden van dezelfde grijze flats zingt een man met gebroken stem traag als kruiend ijs liederen over het verlangen om er niet te zijn te verdwijnen in de zwarte golven van de nachtelijke zee uren onder die kastanjeboom niemand staat stil bij dit venster op de wereld gesloten gordijnen sluiten zonlicht en duisternis buiten de man staakt…

woordenwisselingen die mijn humeur hebben beïnvloed er zal ook geen brief komen die zal getuigen van mijn verdriet want jij kan niet meer lezen in het zwijgen van jouw graf misschien een gedicht een poging om te blijven zodat er iemand later weet dat ik mijn best deed om te schrijven over wat mij in de diepte raakt een wanhoopskreet nu humor staakt…

bij het afscheid op de zevende brug dan zullen we dansen tot de ochtenddauw met alle aardse ellende achter de rug of zomaar op een wolk naar zee neem je stilte in mijn zwijgen mee nu we niet meer durven te dromen beleef ik deze wereld met jouw laatste nee nooit meer die vlinders in zalen zo naakt nu lust van het leven in mijn libido staakt…

het licht van de lantaarn weerspiegelt in een plas Wind houdt zijn adem in luistert naar de regen dat een staccato ritme heeft hij kan zich echt niet beheersen zachtjes deint Wind mee zwelt aan tot de bladeren vallen dan staakt hij plots elke beweging Najaar wordt boos en vraagt: 'Wind wat doe je nou?…

haar lichaam is als een verwaarloosd woud dat door de echtgenote werd geprezen haar gebrek kan de hebzucht genezen tot heden toe wordt er nog niet verbouwd er waren nog plekjes voor een samenzijn waar een streling of zoen zich vermaakte met de tere huid die regelmatig staakte en de imperfecties kende van de pijn geen één beminde zoals…

Speciaal een taart gebakken voor de kinderen die zouden komen de zon was voorbereid de stoelen stonden buiten * * De klok van het middaguur staakte de strijd toen ik door haar lach een beetje regen zag vallen geen moederdag voor haar terwijl haar hart de liefde voor haar kinderen in een eeuwigzijn bewaard…

Je claimde mijn liefde Staakte mijn zoektocht Bestormde mijn leven Vanaf dat moment Is elk ogenblik Iedere seconde Aan jou gegeven Voor mijn gevoel Heb ik niets anders gekend Je stokte mijn adem Beinvloedt mijn dromen Bepaalt mijn gedachten Verdeelt mijn geluk Tijdens het werken Of als ik thuis ben Je hoeft nooit te wachten Je…

Bij het aantreden van de nacht staakte zij vermoeid haar achtervolging en wachtte zij totdat de tranen door de ochtendzon zouden drogen, waarna ze opnieuw op zoek ging naar de wind.…

Vergeef me, dat m'n levenskrachten staakten. Ik ben nu in m'n eigen utopie en ben je dankbaar, lieve ouders, die gedreven mij het leven prettig maakten. Ik kon je met een glimlach vaak verblijden, al moest ik soms ook vechten voor m'n leven. Wat is me toch een fijn geschenk gegeven: 't is heerlijk, dat ik niet meer hoef te strijden.…

Zodra ze rijden, zijn ze niet te stuiten, en zie hoezeer de fans worden geraakt wanneer er eentje noodgedwongen staakt en pijnlijk naar zijn duiten kan gaan fluiten. Niet dat ik zomaar voor zo'n bink wil knielen; ik wil voorkomen dat ik word misleid.…

Steen groeve Van uit krochten ondergronds Vochten zij tegen overmacht Die onmacht vals wraakte Injecteerden gas erna de bom Voorwaar de strijd staakte Zielen eeuwig geborgen delen In de duisternis van de schacht Hoort de schreeuw van velen Nimmer geborgen altijd op wacht ------------------------------------------------------- Vijftien…

eindeloze dolen over velden van ooit langs doelloze schijnsporen geruchten waaien voorbij hij laat ze begaan met de wind ruimt hij huiswaarts stilaan wenkt de stal volle vachten drijven over de drenkplaats met een laatste rust spiegelt het geblaat in venwater z'n stok tikt ze thuis de hond likt kracht voor een lange nacht de herder staakt…

Is nu de open wond al lang hersteld, iets waarover ik me soms flink verbaas, en weten we wat voor ons als broers telt, wordt bij het “Makkers, staakt uw wild geraas!” onze band toch weer op de proef gesteld in vuige versjes bij Sint-Nicolaas……

De vrouwen van houthakkers en flotteurs Begonnen toen het gas zijn entree maakte De toevoer van de bomen daardoor staakte Te denken hoe vul ik mijn platte beurs?…

Durft een mens toe te geven, dat mooi ook lelijk is, wanneer ons denken staakt? Durf ik smakeloos te proeven, hoe bitter bitter smaakt? Durf ik te horen en te zien, zonder angst en zonder beven, terwijl mijn gedachten komen, en weer verder zweven.…

Pinksterfeest voor de deur een andere wind gaat waaien een feest voor de geest perspectieven gaan draaien Midden mei, bloemen en kleuren de wapens verdwijnen de zon gaat schijnen het zou toch kunnen gebeuren Geweren leggen we neer we zoeken het in woorden geen staakt-het-vuren akkoorden het woord wint het telkens weer O geest, maak…

Van het bloedend hout gesneden martelde hij langzaam naar de dood de doornen vielen stuk voor stuk en krachtig in zijn laatst geluk kleurde hij het hart in vurig rood Hij staakte uitgedroogd de strijd z’n laatste druppel was gedronken gebroken gleed hij ‘over de rand’ door toedoen van ’n mensenhand die hij z’n leven had geschonken Zijn…

leem als ik land schoon van knoesten en dood hout het is mijn loon voor het vernietigen van stukjes leven en hun ecodroom wilde het uitgestrekte land onder mijn strakke hand tot grotere bloei zien komen maar ging respectloos om met wat al eonenlang bestond in de vruchtbare grond probeerde gras groener te maken maar het groeien staakte…

Taal vertelt me over reizen andere mensen, geest en moed maar jij vergeet me na te wijzen dat ik hier loop, in mijn ondergoed je zegt dat ik niet deug voor kleren als jij niet kijkt blijf ik steeds naakt alsof je anders zou kunnen beweren je werkzaamheden, plotseling staakt ach ja, we weten van het leven dat een ieder snakt naar…

De dood was even als een vuist die me voluit raakte, waarna ik na rouw het verdriet er om ook weer staakte. Want ooit komt ook de lente weer in ons leven en spreidt zich uit over het hele ons vertrouwde land, ook daaraan hechten en weer op vertrouwen voelt liefdevol verweven en ook mij verwant.…

Kom netanyahu, staakt uw wild hamas! Qatar roept ayatollahs op: "Iran, staak vuren met uranium en gas hezbollah's drones en houthi's kruisraketten en kamikazen uit jemen oman!"... Dit was het nieuws niet, beste luisteraars, maar 'k ga er toch alvast een punt aan zetten.…