Woudbloem

haar lichaam is als een verwaarloosd woud
dat door de echtgenote werd geprezen
haar gebrek kan de hebzucht genezen
tot heden toe wordt er nog niet verbouwd

er waren nog plekjes voor een samenzijn
waar een streling of zoen zich vermaakte
met de tere huid die regelmatig staakte
en de imperfecties kende van de pijn

geen één beminde zoals haar lieve schat
die op de vage en dunne lijntjes schreef
en haar de verdiende hoogachting gaf

het houden van lag niet meer in het klad
ze genoot hoe hij de hartstocht bedreef
en haar de onvolkomenheden vergaf

bos schoonheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 385