Netgedichten

netgedicht (nr. 68.962):

Het is wel te rusten

Wanneer ons denken zwijgt,
en ons zwijgen dromen gaat.

Wanneer worden zijn geworden is,
en zijn weer gelukkig worden kan.
Wanneer onhoorbare muziek klinkt,
in het holst van een stille nacht.

Dirigenten stoppen met dirigeren,
omdat alle muzikanten slapen.
Alleen bewustzijn luistert nog,
terwijl de liefde neerdaalt,
tot op de bodem van de ziel.

Wanneer onzinnig verzet staakt.
Wanneer toeval bedoeling wordt.
Wanneer slaap ons overmant.

Wel te rusten.