Het nog niet geschapen land
elke dag
verliest de
statige boom
voor 't venster
meer aan pracht
ik zucht geen
bloem die
schommelt in
de donkere lucht
een harde
wind
waait door de
takken van
de boom
verdrijft de
vogelkelen
ik wacht
de dagen
af in stilte en
met heimwee
naar een
nog niet
geschapen land
kleuren
het linnendoek
de nacht voorbij
totdat de zon begint
te rijzen 't licht
een nieuwe
schepping
baart de wereld
van mijn dromen
Zie ook: http://www.carillon42.blogspot.com
Schrijver: eliZe Augustinus, 5 november 2019
Geplaatst in de categorie: kunst