Alle inzendingen over Thuis in tegenslagen

Elke traan, elke lach Alle pijn en tegenslag Alles wat is gebeurd Het leuke dat zich heeft voorgedaan zorgde voor de persoon die er vandaag zal staan…

in een achterbuurt in een slum van Cape Town in een grot van de woestijn waar je woont daar ben je voorbereid op tegenslagen daar liggen herinneringen aan je onzichtbaarheid opgeslagen…

Jij en ik, als kinderen van was die nog niet dachten aan tegenslag en het omen dat in onze genen lag.…

Al die tegenslagen maken je zo moe zoveel momenten waarbij je niet meer weet hoe... geen tranen meer voor het verwerken van al dat verdriet wanneer ga ik me weer beter voelen? dat weet ik niet...…

Kleine kinderen, kleine zorgen je troost ze waar je troosten kan neemt ze op je schoot en kust ze kleine tegenslagen leren ze van Grote kinderen, grote zorgen hun verdriet is mijn verdriet als moeder wil je toch het beste maar oplossen kun je het niet Want grote kinderen of kleine hun tegenslagen treffen ook jou berusting en verdriet gaan…

Een tegenslag een dip een dal even terug bij af. Dat gevoel Van alleen zijn en weemoed steekt de kop op. Zonder jou lijkt alles niets maar kom op ik bent iets. Meer dan dat ik ben een vrouw en heb liefgehad…

En toen de stilte riep herkende ik haar stem zij fluisterend, ik luisterend naar een melodie zo zacht en fijn het zou zomaar hemels kunnen zijn het klonk als een aria uit La traviata wind verwaaide elke gedachte uit het roerige brein, daar werd het stil hoorde enkel fluisterzachte muziek en nauwelijks horen kon want zelfs diepste stilte…

De takken spelen wild een schimmenspel Het scherm is kant en klaar - ecru gordijnen De zon is lamp en niet te dimmen, fel Belicht hij wat ik zoal voel verschijnen Intense liefde voor het fundament Waarop hij rust, mijn meesterlijke woning Aan mij nu vijfentwintig jaar bekend We zochten lang en dit was de beloning Het pand lag lonkend…

Al die tegenslagen. Ik ben ze allemaal zat. Laat ze maar denken. Laat ze maar praten. zolang ze maar weten. Dat ik ze voorgoed zal verlaten. Niets houdt mij nog tegen.…

Bij elke tegenslag of moeilijkheid Weet hij altijd zijn kalmte te bewaren. Maar wie hem mild een paraplu aanbiedt, Krijgt bits te horen: ‘Nee, dat wil ik niet!’…

hoe heb ik je lief gehad in het gebed van gisteren in werk van mijn handen of in die blik die lach die lichter is dan zon die heller is en fel verblindend in een oogopslag mijn hart klopt af en eindelijk geen tegenslag…

Hij kreunt bij tegenslag geen klaaggezangen, maar zoekt naar lucratieve nijverheid. Dus is de animo voor schaatsen slapjes, dan stort hij zich op de coronakapjes.…

niet een voorbijgaande overgang maar de allesomvattende bezieling, die haar en ons leven heeft verruimd met geluk ondanks tegenslagen, nu zonder pijn en strijd naar rust in vrede.…

Goddank! Het goud voor Marianne Vos En zeilzilver voor Berkhout en De Koning Dan hier en daar nog zicht op een bekroning... Het loopt met die medailleoogst wel los Het koor van sceptici juicht weer eenparig Maar wat vergeten is, was zeer voorbarig…

Aan pijn berust, zie ik geen licht, noch zon of regenboog. Bleke dagen dalen in mijn ziel. Een mooie droom die me bedroog. Nu, wil ik van 't leven scheiden, vertrekken uit dit droevig oord. Geen liefde, vriendschap kan me nog verleiden. 'k Heb teveel geleden, en geloofd.…

Trouw is liefde die niet wijkt voor verdriet en tegenslagen. Trouw kan wachten en verdragen. Ook als alles hopeloos lijkt. Trouw is liefde die het houdt. Ook als onbegrip haar teistert. Liefdeloosheid haar verbijstert. Trouw is echt, ze is als goud.…

Een thuis verschilt van een huis, slechts bestemd voor een dwangmatig nut, “Voelen jullie niets?” hoor ik mezelf vragen “Waaraan herinnert dit?” “Aan wat?” werpen zij terug, eendrachtige twijfel.…

Er was wel een huis maar je was er niet thuis er was wel te eten Smaakmaker vergeten Er was wel een bed maar verkeerd neergezet Ze waren er wel, ze waren er niet. snapt U nu iets van mijn verdriet? Ik trek mijn conclusie mijn jeugd,een illusie…

Slepend loop ik naar huis Elke voeg van de straatstenen geteld Als of dat belangrijk was Waar er toch andere problemen waren Verborgen pijn van alles Alles van gisteren en vandaag Het went nooit Daarom tel ik maar Maar als je me morgen ziet Vraag me niet naar de weg die ik heb afgelegd Want die is altijd te lang geweest Om nergens thuis…

geen zoetgevooisde verte geen hemel van satijn bekoort mij meer dan elke keer weer veilig thuis te zijn…

Het woord trof doel een nieuwe kroontjespen vlijmscherp geslepen sneed pijn los van mannelijke onverschilligheid Ik gaf weg en telde uit onder de doden om een ziel te krijgen het leven onder de duim gouden munten op gesloten ogen voorgoed terug bij jou…

Voorbij, streef ik nu Ben mijn eigen parvenu Gedichten, gedachten Geducht draag ik mijn kruis Heel cru durf ik te wachten Ik kom echt wel thuis.…

Thuis is te weten dat jij er ook bent…

verbeten vlucht ik weg weg van het vertrouwde op zoek naar horizon wars van bekend en eigen alsof duiken in het onbekende diepe van een vreemde zee een zelfverloochening kan zijn bijna verdrink ik in het ritme van een vreemd volk tot ik mezelf weer ontmoet in een geluid van thuis…

Is er een eindige wandeling waar ik thuis zal komen over heuvels, gras tuin perken langs het geslepen spoor van sterrengruis. Voetstappen liegen niet net als de wortels diep het vasthouden niet vergeten.…

ik herken mezelf in frustratie, irritatie gelijk hebben, gelijk krijgen de knipoog van poezenkind beerenburgwarmeborrelgolf de oude kater op mijn rug terwijl ik weer eens wakker word goedemorgen morgen ISO gecertificeerd waar iedereen gelijk is maar het niet heeft erken ik bovenstaand…

Het geluk ons toelachend Op weg naar ons nieuwe huis Vaarwel huis met de bittere tranen We komen nooit meer terug Want daar was ik nooit thuis.…

op de bank ongenaakbaar geen boodschap neuk de wereld Ik slaap zometeen een dekbed met poezenkind ze zoekt de warmte van mijn kruis en daar lig ik poezenkind zoekt en zij weet ik ben thuis…

Voel je niet gedwongen, maar welkom thuis.…

Thuis zijn en je niet thuis voelen Tja wat betekent eigenlijk ‘thuis’ Voor mij is een thuis, een plek Een plek vol liefde, gezelligheid Vol vertrouwen ook vooral Een plek waar je jezelf kunt En vooral mag zijn Vol eerlijkheid, zonder leugens Soms denk ik, zal die ooit bestaan Vast wel, je moet het er zelf naar maken Met mensen die je…