117 resultaten.
Grootsheid
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 72 Als grootsheid
mij zo angstig maakt
mij zo vaak
doet verstijven
dan wil iets in mij
al te graag
steeds klein
en onbelangrijk blijven
Toch voel ik mij soms
groter dan ik doe
dan ik tot uitdrukking
kan brengen
hoewel ik niet
echt heb geleerd
hoe grootsheid te herkennen
Toch ben ik
belangrijker dan
ik weet
ik toelaat
en bewust voel…
Van hot naar her
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 101 mijn honger naar genade
laat mij verlangen
mijn verlangen
laat mij vluchten
mijn verleden vlucht
naar verre bestemmingen
mijn vergeten
laat mij herinneren
mijn toelaten
laat mij verlaten
mijn navel
laat mij staren
mijn gedachten
laten mij dwalen
langs het gewichtloze
van mijn gewicht
en mijn luiheid
van lijf en leden
doet mij vervagen…
HEK & DAM....
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 131 het staat er nog
Het hek
al stokoud
maar de dagen
nog niet zat
Het hek
houdt afstand
tussen mens
en dier
Van rundvee
en schaap
de lange stoeten
Het hek
houdt veiligheid
in het oog
schrik voor schrikdraad
Het is de dam
die het water
van de rivier
niet toelaat
Wij zijn toch
allen bang
voor
natte voeten.…
Reis naar de stilte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 120 Als je mij toelaat in droomwereld
of niet geveinsde werkelijkheid
reizen we samen naar de stilte
onder bloesem van de vlierstruik
ruiken we adem van zomerse wind
zonder verstandelijke conflicten
en je kust mij plotseling
vol op de mond, als ik niet aarzel
vallen ook de laatste woorden
op de zachte zwijgende grond
waar de stilte al…
Pijn loslaten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 156 Leren
Mezelf
Met respect
Laten
behandelen
Te veel
Toegelaten
Mezelf pijn
Laten doen
Voor de
Lieve vrede
Mezelf
Opzij gezet
Niet meer
Toelaten
Dat de ander
Me respectloos
Behandeld
Mijn grens
Aangeven
Nu nog
Leren
De angst
Los te laten
En verbindingen
Toe te laten
Er te
Zijn
En leren
Vertrouwen
Dat…
Men moet
gedicht
3.0 met 31 stemmen 8.502 Men moet altijd enigszins verdrietig zijn,
anders is men verloren,
maar men moet wel een beetje verloren zijn -
van het reddeloze soort -
anders zou men alleen maar gelukkig zijn,
toch moet men ook gelukkig zijn,
zo maar gelukkig kunnen zijn,
in alle staten van geluk,
anders zou men maar verdrietig zijn,
enigszins verdrietig…
EU-top in Groningen (2)
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 318 Ach, nu nog eventjes de 16 EU-lidstaten
die marteling en mishandeling toelaten,
het schenden van de mensenrechten afleren.
Dan kunnen die landen pas goed integreren!…
OPEN HUIS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 118 ik gooi de ramen
van m’n hart wijd open
sleep afgunst wraak en haat
en al het slechte naar buiten
ontsmet de be- en
aangeslagen ruiten
en richt m’n huis
opnieuw weer in
en iedereen die meehelpt
met alles weer opbouwen
die mag er straks zomaar in
zij zijn het die ik voortaan
weet te vertrouwen
die ik in mijn hart toelaat…
Liefde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 103 Alleen als jij het toelaat,
want echte liefde kent
geen haat.
Onze liefde is vaak zo
mooi.
Als we aan het
wandelen zijn
en er cirkelt een vlinder
voorbij,
dan denk je: 'wat is de
liefde toch
wonderschoon.'
Vlinders leven vaak heel
kort,
maar ze geven ons veel
pracht,
met hun bijzondere
kleuren.…
de vrouw
hartenkreet
3.0 met 38 stemmen 3.675 aan
herkenning
In haar ogen zie ik de
beelden van pijn en angst
Ik herinner mij haar bevende stem
toen ze smeekte te stoppen
Toen was ze klein
nu staat ze daar met ronde
borsten voor me
haar tepels priemen uitdagend naar voren
Haar massale dijen staan in het teken van cellulitis
Een echte vrouw
Ik wil haar leren kennen
'als ze het toelaat…
De vrouw
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.301 In haar ogen zie ik de
beelden
van pijn en angst
Ik herinner mij haar bevende stem
toen ze smeekte te stoppen
Toen was ze klein
nu staat ze daar met ronde
borsten voor me
haar tepels priemen uitdagend naar voren
Haar massale dijen staan in het teken van cellulitis
Een echte vrouw
Ik wil haar leren kennen
'als ze het toelaat…
Viezigheid
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 816 Al die viezigheid haalt je ego naar
beneden, mits je dat toelaat.
Als Mozes over ’t water lopen kon
moet het voor jou niet onmogelijk
zijn om,
te zorgen dat de balkenbrij voor
de ander is om in weg te zinken en
jij, die niet over water lopen kunt,
pak een zwemvest, zodat je niet
zult verdrinken!…
dichter op de huid
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 126 gaan
zolang sprake is van deze verte
dit is een baan om het lichaam
op ramkoers met aarde en ziel
noorderlicht is een wervelwind
van bijna zichtbare tastzin
en als de storm niet gaat liggen
sluit dan je ogen en voel het denkbare
langs de ruggengraat van adem
elektrisch geladen, meercellig gestemd
trillend van tomeloze woorden
toelaatbaar…
onbewust
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 121 naar daar, dat weet je toch
daar waar ik je gedachten vul
en je gevoel zal koesteren
opdat je ervaart, ware ik je ziel omhul
op afstand ben ik niet te raken
het is als tasten in de mist
waarin je wel een beeld kan maken
maar in je slaap lijk ik vaak als uitgewist
doch als de nacht het toelaat
en je hartslag tot rust is gekomen
dan ben…
De Huilende Wolf
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 163 De huilende wolf
die hem van binnen op eet
Niet wetende dat zijn lichaam hem opvreet
Lachen daar is hij goed in
Hij vind emoties maar onzin
Zijn hersenen zijn machines
Die werken alles weg
Huilen is toelaatbaar
Maar ‘de waarom’ vraag
Is allang verorbert door gedachtes die hij niet toelaat
Zijn lichaam spuugt het nog net niet uit
Maar de…
Hervonden passie
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 370 In dat ene moment vallen
meisje en vrouw,
moeder en minnares
samen in één geheeld
lichaam dat ook hem
ruimschoots toelaat.
Er is niets meer van
te merken, tenminste ze
vergeten het beiden dat
zij van haar tenen tot
haar navel volkomen
verlamd is.…
Een grote vierkante wasbak
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 4.615 Het is een wonder dat hij het toelaat
hij die altijd alles heeft bepaald
de kapitein van een wrakke boot
in vreemde wateren.
Nu zwemt hij in die wasbak.
En hoe meer water er stroomt
hoe meer verwonde kinderlijfjes
erbij komen, ze drijven om hem heen
draaiend van rechts naar links
het water kleurt steeds roder.…
Liefdevol geluk ( F. )
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 319 Als jij dat toelaat,
als je ziet,
wat al die tijd
in mij leefde...
voor jou, voor mij.…
Kleurt in zacht pastel
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 449 we laten stilte spreken
woorden blijven in gebreke
om te zeggen wat
we voelen voor elkaar
zinnen openen
pas diep van binnen
omdat het buiten
geen contact toelaat
jij kleurt in
zacht pastel mijn uren
ik blijf turen naar
jouw blauwe horizon
in ongebroken wit
penseel ik steeds je zit
handen kunnen je dromen maar
ik kan je niet…
Vasthouden
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.051 éne dag,
waarop het hemelblauw
dwars door de toppen van de
hoge peppel schijnt
die éne middag
wanneer alles in een
grote harmonie passeert
de zon, de bootjes door de Vliet
voor het Archief van de Gemeente langs
de kat die als een sfinx
blijft zitten op een steen
de hond, die schaduw zoekt
en ik, in schommelstoel met plaid,
die warmte toelaat…
Mars
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.029 Ik wil weten of u vloeibaar bent,
waar u echt uit bestaat,
of u dieren bij namen kent,
of u überhaupt leven toelaat.
Spoedig zal ik komen
met op een lijstje mijn wensen
en mijn onvervulde dromen,
namens alle aardse mensen.…
Sluiers...
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 919 Sluiers van mist
Hullen zich om ons
De wereld niet toelatend
Sluiers van mist
Als wit satijn
Gevangen in onze liefde
De tijd is zó ver weg
Alleen ons en niemand anders
Sluiers van liefde
Omsluiten onze lichamen
In zoveel passie
Vervullend onze gedachten
Sluiers van mist
Fluisteren het verhaal
Van een liefde tussen ons
Sluiers van…
Herrijzenis
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 916 Uiteindelijk zul je zelf kiezen
wie je toelaat en wie niet,
en valt er niets meer te verliezen
dan de tranen die je liet;
want eens herrijs je uit wat was
als een phoenix uit de as.…
De kilte van deze desolate nacht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 186 Ik kijk machteloos toe
hoe je verwikkeld in angst
geblinddoekt bent voor alle pracht
die je wil verroeren, betoveren
en, als je het even toelaat,
je zal verlammen, om je zo
naar een nieuwe weg te leiden.
Vecht tegen me,
vecht met me,
maar laat me niet los.…
K versus k. 2
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 165 kan ik geen warmer woord bedenken
dan zijn naam
ik struikel
over verwondering
opnieuw
de authenticiteit van zijn hart
en handen trekt me
overeind
wrijft over mijn kale kop
wanneer hij de blauwe plekken
- van angst en 't lage zelfbeeld-
uit mijn hoofd trekt, voorzichtig
verhalend over het licht
in de spiegel, het spoor
van toelaten…
Het explosieve kwaad
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 267 De poging naar het
waarom te vragen niet langer
toelaat.
Kwaad kent vele gezichten.
En soms explodeert het ongemerkt
en fataal; blokkeert en shockeert
het vele levens, dat in verdriet doet
uitreizen voor de laatste maal.
( In medeleven met de nabestaanden van de slachtoffers op 22-3-2016 te Brussel)…
Vuurkracht
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 71 Vuur is ook
Lucifer balancerend op een
toelaatbare grens.
Vuur verlicht als het gezicht
kantelt van het licht.
Als alle vormen hun betekenis
zien afglijden.
Als in de nacht de blindeman
wankelmoedig op zoek moet naar
een nieuw evenwicht.
Vuur wekt passie op als een van
de natuurlijke elementen.…
Zoveel schoonheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 209 Er is zoveel schoonheid te vinden
maar soms voelen we ze niet
omdat we te vol zijn van onszelf
en geen openheid toelaten.
Er is zoveel schoonheid te vinden
maar soms ervaren we ze niet
omdat het kind in ons niet daar is
maar we graag belangrijk zijn.…
Zij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 139 naarmate de toekomst
meer in zicht komt
word ik mij bewust
van 't verdriet dat zij droeg
nu kaarten minder worden geschud
daar mijn vingers allengs verstijven
besef ik dat zij er niet om vroeg;
haar aard en prille haard
dienden veelal in angst te verblijven
ik voel haar pijn thans in mijn hart
het is alsof ik het toelaat en luister…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 116 We slenteren over het zandpad
langs de opgedroogde bedding
van het riviertje
richting zandheuvels
waar een enkele boom
de kunst van eenzaamheid verstaat
als je mij toelaat, in droomwereld
of niet geveinsde werkelijkheid
reizen we samen naar de stilte
onder de bloesem van de vlierstruik
we ruiken de adem van zomerse wind
zuurstof…