10258 resultaten.
Hunkering
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 180 met
hunkering
miste
ik
vandaag
warme
zonnestralen
en zwoele
streelwind
in plaats
daarvan
vandaag
alleen
warme
zwoele regen
geen wind
en
glimlachende
avondzon
met
tranen
uit de hemel
ik hoop
dat
morgen
Apollo
Jupiter
vervangt…
Mistlicht
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.228 Witte mist versiert
het landschap, de dagen
die in gedachten
gekleurde momenten verzamelen.
Een eendenkoor beweegt
tot duizenden tranen
melodieus en eensgezind
in plasjes toekomst.
De winterwind waait
de nachtkaars niet uit, zij waakt
over sterren, groot en klein
waar zij ook zijn.…
Blauwe bogen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 813 Grote ogen
met tranen vol betekenis
ik zie ze in de mist verdwijnen.
Witte gordijnen
schakels van een ander leven.
gesloten voor het licht.
Laat mij de stilte voor je dragen
je hart, de laatste trede tot de top
diepe fluisteringen,
verwaaiend in de nacht.…
Tranen op het venster
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 710 TRANEN OP HET VENSTER
Tranen druppen op het vensterglas
het weer heeft alweer zo’n verdriet
Het mist zoals ik het levenskompas
mijn tranen, die vloeien echter niet
Kleine beekjes vormen zich aldaar
ach wat huilt ‘t weer toch vreselijk
Net als ik, heeft het weer het zwaar
mijn pijn is nochtans..ongeneeslijk
Grote druppels roffelen…
[ Ik weet het niet meer ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 40 Ik weet het niet meer,
het is hier ook zo mistig --
Ligt het daar soms aan?…
Tranenwaas
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 bekend gegeven
Dat goede in Nederland opgeleiden
Wat aanzien wachtte en enig gewicht
En keerde men weer dan was men verheven
Dus meer dan koelie en inlandse heiden
In een waas van traan kwam thuis dan in zicht…
fluister je te weten dat ik er ben
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 682 druilend langs de wangen van je ziel
maak ik je huid vochtig van verdriet
getemperd door een zonnestraal
fluister je te weten dat ik er ben
mist vangt zwijgend mijn onzekerheid
en verzoekt genezing van de pijn
maar jij die lief hebt voelt mij niet
toch luistert je hart naar rode tranen…
Tranen als kiezels (II)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 143 Versteende tranen als kiezels
vonden hun weg
Langs nooit en te nimmer uitgelegd'
paden
Op weg naar hun bestemming
Hoewel onbekend, plukken zij
de bergbloemen
Uitzonderlijk gewicht schuurt en schraapt
enorm
Zoekend naar uiteind'lijk lot
Hun reisdoelen zijn het dal en
nog veel verder
Opgelopen schade leek onher-
stelbaar
Straks weer…
noodkreet van een hond
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 100 nooit geen wandeling
meer voor mij.
aan een ketting...
in een kooi.
wat heb ik nu
verkeerd gedaan.
ik krijg veel schoppen
en veel slaag.
help...
mijn baasje
houdt niet meer
van mij!…
Je mist iets pas als het er niet meer is
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.086 ingevuld ( opgevuld) kan worden
Want; Het is er niet meer
De tijd kan niet meer teruggedraaid worden
De daden kunnen niet meer ongedaan worden
Je mist iets pas.......als het er niet meer is!…
Stemmen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 173 de stemmen die
verstomden in de mist
steken zo nu en dan
de kop op
zij dansen als
vlinders over het verlaten
veld vol verhalen
waar zij eens
thuis waren
al was dat maar
voor even…
prozac
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 136 met zachte mist bedekt
de beelden in mijn hoofd
scherpe pijn vervangen
zo werd het me beloofd
weemoed kleurt geheugen
vergetelheid verzacht
slikt u maar, mevrouwtje
per dag een stuk of acht
het wandelen in nevelen
geprogrammeerd gevoel
wat kan ik nog geloven
zelfs ogen tranen koel…
prozac
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 707 met zachte mist bedekt
de beelden in mijn hoofd
scherpe pijn vervangen
zo werd het me beloofd
weemoed kleurt geheugen
vergetelheid verzacht
slikt u maar, mevrouwtje
per dag een stuk of acht
het wandelen in nevelen
geprogrammeerd gevoel
wat kan ik nog geloven
zelfs ogen tranen koel…
DE MIST
hartenkreet
3.0 met 30 stemmen 2.593 Als eindelijk de mist
is opgetrokken uit mijn hoofd
staar ik
nog even voor mij uit
`k ben lichtelijk verdoofd
Van alles wat mij nu gebeurt
of ik nog moet ondergaan
wetend,
dat zeer binnenkort
mijn leven ophoudt te bestaan
Maar ook weet ik
berustend nu
wat straks mijn deel zal zijn
want als hieraan een einde komt
ben ik voor eeuwig…
Ze mist hem zo....
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.693 Ik mis hem zo, is wat ze snikt en zit daar
met beide ogen dicht,
ze verloor hem, twee maanden geleden en het
doet pijn.
Ik voel me zo alleen, is wat ze mompelt,
kan toch maar beter nu bij hem zijn,
wat héb ik hier nu nog?
Ze heeft gelijk, want al heeft ze kinderen,
die kunnen nooit vervangen, wat hij voor haar
was...
Haar maatje, haar…
Mist
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.546 Er zwerft een roep in de mist.
De roep van een vent - wie is 't? wie is 't?
Hallo!
Het is hier om te stikken -
Daar hangt een hart te koop
Daar staat iemand te likken
Aan de donkere stroop
Van bedorven verdriet -
Heila! doe dat niet! - doe dat niet!
Hallo!…
Mist
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 565 De weg ga je dadelijk achter je laten
maar de mist lijkt niet te verdwijnen,
want de mist kun je namelijk niet verlaten,
behalve als de zon weer gaat schijnen.…
Mist
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.126 Langzaam
schuifelt zij
door de paden
van haar leven
Haar trage gang
bereikt de laatste
deur zelfs daar
blijft zij nog even
stilstaan
in verwondering
over het niet
meer weten
haar leven
mist…
Mist
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.065 Vorst aan de grond kleurt
het landschap grijsgroen
in het vroegste licht
hervat ik het leven
ben op weg en ontmoet
groet vroege vogels
nog diep in hun kraag
vorst aan de grond hangt
koud boven het land
kleurt het leven tot waas
ik ontmoet snelheid
als een schim uit de mist
groet geschrokken
wijs op mijn voorhoofd
en raak onzichtbaar…
Mist
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.469 Daar zoeft wat zonne-lichternis
Door 't miezerige mist-gordijn...
Een ziel, die niet zo triestig is,
Maar toch niet blij kan zijn.
'k Ben bang, dat ik eens zelve word
Gelijk deez overtrokken dag;
Een kind dat nimmer tegenmort,
Maar nooit meer zingen mag.…
Mist
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.275 kon
Dat is wat ik zou wensen
Wanneer de mist verdwijnt
En plaats maakt voor de zon…
Mist
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.080 Je ogen kijken smekend
willen zo graag begrijpen
In je hoofd hangt een giftige mist
die voortschrijdt met verwoesting
Jouw handen grijpen de mijne
Hulpeloos kijk je uit het raam
ziet kinderen rennen
maar herkent je kleinzoon niet
En meegevoerd door een warme traan
verdwijnt er weer een stukje van jouw leven…
MIST
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 620 De nevel in het hoofd
verdicht tot dikke mist
waarin ieder vervaagt
tot een wazig silhouet
zonder lichaam of geest
Woorden missen zinnen
blijven suizend steken
in de file naar het brein
waar ze stil verdwijnen
achter nevelige wolken
Ogen staren niets ziend
naar een verre horizon
eenzaam leegte tranend
weggevallen tegen grijs
zonder…
mist
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 627 als over de vlakte
nevelslierten de paarse bodem
bedekken
ik de honden gadesla
en mijmer
over de stilte en hoe ik
het vroege uur bewonder
dan in mijn ooghoek
de zwaaiende soldaat zie staan
en
als in de avond
nauwelijks de kilte verdwijnt
ik dan dicht bij het vuur
de vlammen zie veranderen
in vraagtekens
om de boodschap van de…
Mist
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 454 Mist sliert massaal over de velden
En krult mijn haren jarenver terug
Dampen verdichten zich tot druppels
Door winterse kou op mijn gezicht
Ik fiets een razend snel rondje witte aarde
De snelheid doet mijn spieren spannen
Mijn adem kegelt zich tot witte dampen
Hoe heb ik deze ervaring veel te lang gemist
Door mist en kou schitteren mijn…
Mist
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 352 Mist kent alle verhalen en
omzwervingen van ieders ziel
vannacht keek ik in haar
als onder het water
met beide ogen open,
kinderlijk verwonderd
door onbekende vormen
geuren en één roep, gezang
kon net zo goed een vogel
maar ook een lied van sirene zijn
er was een zachte,
verleidelijke dwang
om die te volgen
tot het uiterste…
miste
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 880 Het mistte,
één dag kou
Het mistte,
één en al dauw
Ik miste
één dag jou…
Mist
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 83 langzaam
pakte de dikke
grijze mist mij in
ik kon nog net
mijn hand voor
ogen zien
in duizenden
lichtspikkels werd
het inkomend
licht gebogen tot
een feeërieke
schijn voor de ogen
er waren geen
geluiden meer
van buiten door
demping was de
wereld afgesloten
van het leven
de vochtigheid
benauwde mij
maakt het ademen
zwaarder…
De mist
poëzie
4.0 met 64 stemmen 2.724 De mist, al-nauwer,
dan bleek, dan grauwer
klemt om ons dicht.…
MIST
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 140 soms de woorden
die ik zou willen vangen
als we met meerderen samen zijn
klanken
een enkel woord
waar is de zin nu gebleven
ik grijp hier en daar
plak het aan elkaar
voeg er wat bij
en er ontstaat iets
wat er op lijkt
de woorden
ze blijven stromen
ik zie ze vóór me verdwijnen
naar een plaats
waar ik nog niet ben
en zo
raak ik in de mist…