190 resultaten.
Morgen is 't
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 187 woorden zwerven
door de ijle lucht
kinderen wordt
hun stem ontnomen
prachtige zonnestralen
bruut verduisterd
pakken donkre wolken
zich samen
scholen vliegende
vissen voor altijd
op de vlucht
voorzichtig ontluiken
tulpen zich geel
morgen is het vrede
wordt er gefluisterd…
Een nieuwe lente
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 269 De dag zingt zich een vogeltje
vlinders zoeken buikgeluiden
een wind uit het zuiden
legt eieren in een nest
je bent niet ver van de boom gevallen
uiterlijk onbewogen kleed jij je uit
in nieuwe tulpen, bloemenvazen
alles wijst zich een weg naar jouw fluit.…
Zwarte Tulp
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 918 mysterieus, tot de verbeelding
onbereikbaar virtueel
bezetenheid, een geestesspeelding
onbegrensd obsessioneel
een kweeste voor de desperado
wanhopig zevend naar karaat
verdwalend in zijn eldorado
graaigrijpend in het zand en zaad
over zijn vuiggewreven armen
begaaid, behaard als een primaat
strelen vrouwenhanden met erbarmen
tot banvloek…
de tulp is niet toevallig
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 320 de tulp werd onze nationale bloem
rechtop altijd in één klare kleur
ongeveer d'enige fleur zonder geur
vaak genoemd naar heren in de roem
een en al apollonische helderheid
zo uitdrukkelijk met zes bladen
zo logisch ook op zes helmdraden
heerlijk heldere vormelijkheid
vergelijk dan eens dyonische bloemen
zoals de zinnelijke roos en de pioen…
Tulpen koppen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 230 Duizend op een rij
werktuiglijk werk je snel door
breek je hun nekjes
Je negeert hun kroon
neemt de kopjes met je mee
om weg te gooien
Je rust dan even
ontlast de gebroken rug
en sluit je ogen
Het werk is gedaan
velden liggen sprakeloos
naast een rode berg…
uit de toon vallen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 22 zoals een rode tulp
de blikvanger wordt
op een bloemperkje
vol oudroze tulpen.
kortom
om uit de toon te vallen,
of om op je strepen te blijven staan
zet je best een stap buiten de vooraf gebaande paadjes,
doe en leef je een keertje anders dan doodgewoon
zo timmer je tenminste
altijd tegendraads
en
soms meer creatief aan de weg!…
traject
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 317 een mensenhand
snoeit
knakt jouw stengels
de afvalbak
eindstation
terminus
tulpen
niet uit
amsterdam.…
Kleuren zon voorbij de regen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 762 tulpen
hangen druppels aan
Kleuren zon
voorbij de regen
vangen blikken op
fluisteren stemmen
die tot nu toe
zijn verzwegen
de lach
zit in het hart
dat open gaat
na rustloos groeien
lentelicht
ontluikt de bloem
in warme ogen
zal zij zomer bloeien…
April
gedicht
4.0 met 7 stemmen 1.831 Vermoeden begint te schitteren
narcissen als paukenslagen,
tulpen als vurige tongen
oorverdovende lente,
Wij roepen de mensen
naar plein en tuin,
om een zelden geziene bloem
te helpen openbarsten,
Je zwijgt en kijkt
ik smelt tot puur geluk,
een seconde tijdeloos
altijd april.…
Je weet niet wat je zegt
gedicht
3.0 met 18 stemmen 11.229 Je weet niet wat je zegt
in welke grond het valt
of het in lentes opschiet
als een distel
klaproos
tulp
verdooft of wekt
wanneer je
in je stenen klokhuis zit
en het geschrevene
nog leeft
of niet
en vreemde grond en verse regen
voor je spreken gaan
of niet.…
Weg
gedicht
3.0 met 2 stemmen 2.827 Als ik stilsta van binnen
of heel langzaam beweeg
en per dagdeel de vaas met tulpen
waarneem, zie ik ze uit
elkaar gaan, zie ik hoe de bloemen
opengaan, het bloemblad vallen
in doorschijnende kleur langs de vaas
zoals jij van me wegdrijft
naar een vreemde wereld
die ik niet ken.…
het hoeft niet meer
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 78 het was op de oever van de Schelde
dat jij me draadloos belde
en dat je me vertelde
ik ga weg bij jou voorgoed
ik wist dat het niet zo vlotte
en in mijn roeiboot op de Rotte
besefte ik tot op m’n botten
het is voorbij
vaak waren we aan het kissebissen
maar tussen de tulpen hier in Lisse
naar de afloop moeten gissen
dat hoeft niet meer…
vlinderbank
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 689 de tuin
zwijgt de eerste leugen
toen ik nog uit bloemen dronk
rode tulpen op
mijn suikerwitte huid
een wereld die eeuwig zou
blijven
onder de kleine
appelboom en
zwaluwen, zomerrijp
ademde de overvloed breed
het onuitwisbare beeld
dat ik zo zacht strelend
vertrouwde
tijd is tastbaar
ook de tuin
om wat geleden werd…
Hetzelfde
gedicht
2.0 met 63 stemmen 18.312 Lang blijven de tulpen stijf. De
doden ook. Niet eens met tegenzin.
'Kom in de kelken, geel en rood.
Kom, regen schenk nog eens in.'
-----------------------------------------------
uit: 'As van de koning. Niet blazen!', 1992.…
Sprokkelmaand
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 Ik word bevangen door een diep verlangen
Naar sneeuw, maar ach, de winter is vergangen
Een glühweinlied en Stille Nacht gezangen
Stilaan lijkt hij nu reeds
te zijn vergangen
Al is het sprokkelmaand en nog geen maart
Met woerd en eend en meerkoet in de vaart
Dient men geen ijs en weder in de gaard
Mij zijn de tulp en krokus straks meer…
Risk
gedicht
4.0 met 26 stemmen 12.816 zegt - ik brand
je breekt de borden wentelend
zeep en gifgas zijn ontstoken
je toont een blote hand waarmee
je mij in stukken hakt en achterlaat
mijn zeeën raken uitgelopen ik heb geweend
een grote man een landschap in mijn palm
dat je een stalen bekken maakt
de padden op hun hurken zet
en met een mot mij lokt
en aangepaste rode tulpen…
BLOEM DER SPROOKJES
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 21 Bleek roze en wazig wit
gaan vloeiend in elkaar over
knipogen tegen zonlicht
walsen losjes wiegend
in het zoele zuchtje
spreken tot mensen
in welke stemming ook
in alle bescheidenheid
ruist oude en nieuwe taal
van Eftelingtulpen voort.…
Je tulpt
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 508 je tulpt
op een toch
acryle achtergrond
moest hemel en aarde
bewegen voordat jij
in kleur een plaatsje vond
het groen
ben je ontloken en opent
in de mooiste bogen
sierlijk wieg je
op mijn liefdeswind en bloeit
volwassen als het speelse kind…
Witte tulpen, roze hyacinten
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 209 ontwaken frisse dromen
dat de dood maar even slaapt
en de kiem van het leven blijvend waakt
in het land van sneeuw en ijs herboren
lijkt uw blankheid zo volkomen
zuiver zijn uw kelken als een communiekleed
waar alleen een kinderhart is aan besteed
roze klokjes van hyacinten zo zijdezacht
als een pril ontluiken in een eerste lentenacht
witte tulpen…
Levensloop
gedicht
2.0 met 147 stemmen 50.503 Ook bij de stroeve tulpen naast zijn bed
heeft een vrolijke rigor mortis ingezet.
--------------------------
uit: 'Beemdgras', 1968.…
Het is jouw dag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 285 Dat je in die liefde groeien mag
als je dan maar wel beslist
je gezicht naar Hem te draaien
dus jij tulp jij narcis en
hyacint en mensen kind
straalt op Zijn gezag
het is vandaag jouw dag.…
Asbestemming/5 februari 2007
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 331 Rust hier maar uit mama
op deze zachte aarde
die zachter voor je zal zijn
dan je leven ooit kon zijn
of geweest is
nu zwarte, kale stammen ten hemel reiken
nu vroege tulpen aarzelend hun bloemen tonen
nu een nieuw seizoen begint
regen zal je dorst lessen
de eik zal je beschutten
rust hier maar uit mama
op deze zachte aarde.....…
Lentekamer
poëzie
2.0 met 2 stemmen 788 Nu vullen tulpen, meidoorn en seringen
Met lentejeugd de zware kamerluchten.
Gordijnen zwellen, zoel van lentezuchten.
Ik hoor van verre een enkle merel zingen.…
Hoop
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 461 ik kan er niet mee zitten
doe mijn eigen ding
afstand kerft groeven
in mijn hoofd
dat ligt te rusten
op een bed van paarse tulpen
verwelkt, uitgewaaierd
afgedankt maar dankbaar
fluistert de wind
zoete zinnen
op onbeschreven blad…
'Nep'
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 130 de wereld
wil bedrogen worden
Het zijn
niet alleen
'de witte boorden'
die bedriegen
Het is jokken
halve waarheden, leugens
liegen...
alsof 't gedrukt staat
We zijn
'aan de maat'
hoe......
nu terug te keren
in Holland, klompenland
waar alleen tulpen?
de akkers.....
achter de duinen kleuren.…
moestuin
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 61 bloeiende tulpen
in de Voelitsa Mira
Straat van de Vrede
stille getuigen
van hoe het leven hier was
hoe mensen leefden
het luide tjilpen
van mussen in de struiken
moestuin met kraters
brandnetelblaren
als we uit greppels kruipen
huid en hart verwond
dit was zo’n mooi dorp
nu zou zelfs God hier bang zijn
in de Vredesstraat…
Suites voor Annemieke XXXIII
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 184 weer witte tulpen
en sneeuwballen bloeien spontaan
uit een vorig jaar
de forsytia
mijn urine geurend
daagt haar hier terug
een delicate wolk
roze als mijn huid eens was
hangt boven de tuin
deze oproep wordt
mede mogelijk gemaakt
door bier en wijn
geraakt door bliksem
mist de vuurtoren geen flits
van zijn rondgang -…
Bloemetje in huis
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 331 De tulpen in de vaas
bloeien vrolijk en parmant
brengen lenterse vreugde
in dit bar-winters land
Crisis, regen of natte sneeuw
het maakt helemaal niets uit
we gaan toch door het leven
met deze kleurrijke buit.
En dat bloemetje krijgt van
ons mondjesmaat zijn water,
zo blijven wij een beetje warm
in dit koude theater.…
Nederland
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.116 Wat bollenboeren missen zijn
tulpen, hyacinten en narcissen,
dus hij poot.
Ik zou de paardenbloemen missen
kriskras in de berm,
maar gelukkig zijn ze ferm,
lieveling onder de kruiden,
voor gal en tal van kwalen,
Sportieveling, want hij komt
zonder poten of betalen,
steeds ongevraagd maar terug.…
Ontmenselijking
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 een
mens
die vecht tegen de adem van
schoffering
dat rijpt als rottend fruit
hij geniet van macht
en spuugt zijn gal
in een emotionele waterval
zuigt elke druppel
energie
uit bloed en vel
moge de hemel zich
erbarmen over de arme
nu de
meedogendheid uit 't hart
is gebannen
voor meer
dan wat wordt bewaard in
de tulp…