Alle inzendingen over Vlinder OR Herinnering

ik wil de hoogte meten het koeren van de duiven, de winterlucht ik wil opstijgen zodat ik naar huis kan schrijven naar jou om te vertellen dat het over liefde gaat dat het altijd om ons heeft gegaan en om het lot dat wat we verwachten onze lichamen in de zon en vlinders vele kleine vlinders wanneer bomen zich strekken bereid tot overgave…

Ik herinner me de liefde uit een andere stad waar je woont, ergens in de verte en je weet dat mijn naakte ziel zich zorgen maakt je spreekt voor onze waarheid samen voor vrijheid zorgen dronken vlinders op weg naar honingbloesem.…

vliegen en zweven op de vlucht voor je leven kleuren bewegen!…

blauw één punt één kleur één lijn het had géél moeten zijn…

Ach, hoe strekte je eens je blauw-dooraderde kleine hand naar me uit en hoe zei je: "Ge bent m'n kind." In een houten doosje bewaar ik sinds jaar en dag een lok van je zachte, grijze haar, die ik voorzichtig heb afgeknipt toen je, buiten bewustzijn, op je stervensuur wachtte. Op die foto uit 1951 sta je als meisje in een vlinderachtige jurk…

Je verjaardag staat me nog steeds helder voor de geest Het voert me terug naar hoe het vroeger is geweest Al ben je al jaren geleden overleden Die verjaardag doet me denken aan ons verleden De dagen uit lang vervlogen tijden Vol geluk en liefde tussen ons beiden Op zo’n dag, nu ik eenzaam aan je denk Was die tijd toch een godsgeschenk Jouw geboorte…

We slenteren over het zandpad langs de opgedroogde bedding van het riviertje richting zandheuvels waar een enkele boom de kunst van eenzaamheid verstaat als je mij toelaat, in droomwereld of niet geveinsde werkelijkheid reizen we samen naar de stilte onder de bloesem van de vlierstruik we ruiken de adem van zomerse wind zuurstof…

Mijn vader droeg altijd een pet. Hij was geruit, een hele donk're. Met een drukknoop en een klep. Hij ging alleen maar af in bed. En reed hij op zijn brommertje, de pet ging altijd mee. En maakte hij een ommetje, dan groette hij ermee. Nu hij allang er niet meer is. Terwijl ik soms eens aan hem denk.... dan zie ik nog alleen die pet.…

In de voetstap van mijn vader wil ik lopen langs het strand, wil ik kijken naar de zon en genieten van het land. Wil ik dromen,lachen,eten, en van alles wil ik weten. Naar de golven wil ik kijken over hoge wijde dijken, wil ik vechten met de wind, hollen wil ik als een kind. In de voetstap van mijn vader wil ik vrij zijn en tevreden…

een geheime tuin verlangen van menig sterveling bloemen, vijvers, fonteinen lichtgevleugelde, kleurige vlinders gezang van nieuwe vogelsoorten zoete geuren, als nooit geroken zonnestralen, een zachte streling flora, fauna onbeschreven tuin ik wens te verdwalen pijnlijke herinneringen vergeten er bestaat geen verleden alleen het nu!…

nog is er het tastbaar samen zijn de kist en rode rozen pas later kleurt en spreekt herinnering uit foto’s in vergeten dozen er komt zeker een ontmoeten als vlinder zal jij ons op eigen wijs begroeten gaat ons de wegen tonen als wij verdwalen in vroegere verhalen er is een warme lijn die ons verbonden houdt ook al ben je nu zo…

Withete zon, Treblinka, maar vlinders leven nog. Ze verbleken niet, verdwijnen slechts – één moment, een eeuwigheid. Dus raak me zachtjes aan, raak me aan alsof ik hier niet was, alsof de schaduw van je vingers me zou verjagen. Alsof je me in een droom zag die je je probeert te herinneren.…

in de tuin van mijn herinneringen is alles in bloemen vertaald ik wandel tussen duizend kleuren naar de bloem die over jou verhaalt het is jouw stem die tot mij spreekt die mij even bij jou laat zijn ik sluit mijn ogen nat van tranen alles in mij doet nog zo'n pijn jij was de zon in mijn leven de vlinder die mij ogen gaf maar jij hebt…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

ik mis handen door mijn haren zoenen in mijn nek zou dat gevoel willen bewaren op een bijzondere plek waar ik me eraan te goed kan doen aan hoe het vroeger ook weer was mooie herinneringen aan toen lavend aan de geur van vers gras stroomt liefde door mijn lijf ontpoppen vlinders geheel spontaan wanneer ik over mijn buik wrijf kan er weer…

Als ik een vlinder zie, zie ik zijn kleurenpracht; de vreugde van het leven prachtig belichaamd door een vlinder. Als ik aan een vlinder denk, denk ik aan zijn kwetsbaarheid; de moeilijkheden in het leven zichtbaar in een vlinder.…

dit leven voelt als vijf levens en is nog niet voorbij er komen er nog vier, misschien wel vijf nog bij en samen met de levens van vóór dit leven en de levens van hier nog na, wordt dat een hele brij ik vertrouw erop dat mijn ziel de weg weet dan kom ik vanzelf ooit thuis bij mij…

Geïnspireerd door, en geschreven op het ritme van de muziek van Catch & Release (Deepend remix) van Matt Simons, zie link. (Het laatste stuk dat tussen haakjes staat, is een herhaling dat het verhaal compleet maakt, net als in het liedje.) In ‘t land van niemand Kent niemand iemand Ben ‘k niet alleen meer Kan ik zijn wie ik wil zijn ‘t…

je was dochter en vriendin en om die goede reden is een terugzien voorbestemd sterkte, vlinder.…

je leven ging voorbij we drogen onze tranen wat achterbleef is enkel een cocon terwijl de avond valt het stiller om ons wordt vlieg jij als vlinder verder naar de zon wat overblijft voor mij zijn de herinneringen aan wat je hebt gedaan aan zoveel lieve dingen al vlinderde je weg toch blijf je hier bij mij want de liefde tussen ons…

Ik brak het niet. Vandaag. De stilte voor en in jou. Jij, van wie ik houd... we reden samen, op de fiets, op ons ijzeren ros onder takken van zomerbomen. We roken de bloesem snoven nieuwe vruchtbaarheid. Jouw rijke mentaliteit verzorgt en zorgt voor juiste en zuivere inspiratie! We genoten die zomers van zon, water, lucht en vogels. En de…

zijn naam licht en broos koesterende omarming zijn leven aangeraakt en kil staat op een kier hoe veel ziet hij in het donker wie blijft achter in de leegte wie bevrijdt de gekooide nacht draagt het licht op handen hij balanceert op een gebroken toverdraad zijn lichaam in de sneeuw…

opnieuw valt er sneeuw mijn hoofd lijkt doorzichtig als glas alles is zo helder en toch denk ik aan niks herinneringen wat zijn dat eigenlijk zijn ze echt? als alles wit is vallen de verschillen weg…

gebrand, een langzaam groeiende leegte het leek een eeuwigheid geleden toch fladderen de vlinders nu nog rond in een flits neem ik mijn mes en kras er een hartje bij JJ…

Ongekend gevoel rare en ware kriebels het vlindert in mij. Op welke wijze zij frivool en onbezorgd fladderen om me heen in een land waar alles grenzeloos en groots is Door hun kracht van kwetsbaarheid kan ik hen niet vangen doordat ze zich eveneens beginnen te nestelen in onverwachte plekken om liefde te vinden. Door ongekende lichtheid…

Zoveel pracht en praal het leven van een vlinder onsterfelijkheid. Het is een esthetisch verlangen voor enig droom waarin het geheim van minutieuze lijnen wordt gedeeld Hoe zij door de smaakvolle lippen van een meewind wordt gekust die tegelijkertijd sensueel stimuleren tot zij ontwaakt uit een dichte cocon.…

Glanzend in de zon zonder zorgen vleien ze weg van roofdieren. Hoe een poos geleden een kostbare weefsel werd bedacht om uiteindelijk het levenslicht te zien, geweven op een plekje met de fijnste draden van geborgenheid, liefde en warmte die nodig zijn voor een veilig thuis en om zichzelf te kunnen zijn. De kunst van het verbergen en toch…

Een vlinder in rust de vleugels trillen nog steeds klaar om te vliegen. Hoe een mooie vlinder met frivool gefladder zich laat meestromen op de golven van een wind waarbij ze zweeft over het water, even met de poten deze heldere spiegel roert of vrolijk de verschillende luchtlagen kruist; ongecompliceerd zet ze haar vlucht voort.…

De herinnering als een mooie glinstering bewaard in tranen. Hoe plots een mooie vlinder is weggevlogen naar oneindige van hemel waar ze onderweg tijd vrijmaakt om nog even achterom te kijken en terug te blikken op haar geraffineerd leven waarin ze als een ambassadrice van de Liefde vast en zeker wegen heeft gekruist.…