Alle inzendingen over Voorbestemd?

wat is seks ze leest het in het opa en oma boekje je zou er liefdesverdriet van kunnen krijgen of hoofdpijn de hunker naar die knuffel in het donker die alleen is voorbestemd voor de voorplanting van de mens ach ja en boven in de kast lagen in een donkerhoekje de doodshemden ooit geborduurd voor later voor in de kist zodat men zou…

Precies bij de juiste loting met kans op een echt ontstaan van meer dan miljoenen sprinters eindigde jij vooraan Je leek voorbestemd om te leven we stelden ons op je in droomden hoe je zou wezen als deel van ons gezin We moesten elkaar goed steunen begrepen elkaars pijn maar je blijft zinvol en aanwezig, omdat… we door jou nog intiemer…

op de heuvel stond een boom daar beefde een man de man leek op de boom de boom leek op de man niet anders lag er een schaduw aan hun voeten, als een spiegel om de dood te scheiden toen de zon zich draaide roerde er een blad en droeg ik de boom de man en de schaduw op mijn rug, de heuvel af ze werden lichter door de voorbestemdheid…

Ze groeide uit een simpele stek die bloem nog niet ontloken en bloeide op de verkeerde plek niemand had haar geur geroken ze was zo voorbestemd helaas en belandde in een vieze bak in plaats van een vergulde vaas vooroordelen voor het gemak verspillen vaak latente talenten en minachten de praktijk dat kost de overheid veel centen…

we werden gedood, samen met bomen van wind we wensten stilte en gaven zinloosheid een naam niet langer dan eeuwig ik scheurde dagen uit wolken en jij verdreef de dingen naar het verleden naar sneeuwnachten en dicht bij jezelf waar de winter lag, wachtend op geluiden en zeldzame bloemen in het grijsviltige maar voorbestemde…

Voorbestemd zal het zijn door onze maker, maar verdriet zal je tergen. “Ik hou van je” dat zeg ik steeds vaker, dit zal veel van ons vergen.…

Op een voorbestemde dag, hier en nu, blijkt ijdele trots een roze wolk. Streven naar meedogenloos geluk en nauwelijks tijd voor elkaar. Ach waarom ook, onder druk wordt alles vloeibaar.…

Het gezegde is wat voorbestemd is zal altijd gebeuren. Is het niet vandaag of morgen ooit openen er een paar deuren. Tijd is iets onaantastbaars maar nooit verloren. Blijf geloven in liefde.. Liefde zonder zorgen Jaren zijn voorbij Eindelijk thuis Ik bij jou en jij bij mij…

ik zag het paradijs tussen Eufraat en de Tigris en brak het ijs dat Mesopotamië ons naliet ik schaam me niet ook zonder vijgenblad heb ik de wereld lief als jij mijn Eva bent ik weet dat je bent voorbestemd om mij de appel aan te reiken want macht gaat over lijken maar ik herken de slang alweer eonen lang er is geen God die het…

Nu begrijp ik Waarom gebergten Zelfs de woeste Onbegaanbare Zijn voorbestemd Langzaam aan Te verglijden Tot rondvormige Gepolijste Beeldhouwwerken Nu begrijp ik Waarom stenen Hard en hoekig Eens een keer Zullen splijten Uiteenvallen Tot lichte wolken Van zandkorrels Die sprankelend Neer zullen vallen In de holte Van mijn handpalm…

Het was, altijd al zo: voorbestemd richting nieuwe tijd om onderdrukte onbewuste bewuste krachten expressief te uiten in dichterlijk smartelijk gedachte: onverklaarbaar!…

steun geven verdomd waar zijn ze toch herinneringen bijeenvoegen in een gouden boek inbinden over het eeuwige leven ja, je vader is hier nog je kan hem niet meer horen en zien al evenmin maar hij kijkt vast tevreden naar wie jij geworden bent uit hem ben jij geboren je was dochter en vriendin en om die goede reden is een terugzien voorbestemd…

Een eindeloos moment van goud en Godsbeminnen, het sterven overwinnen in eenheid ingeklemd en dan in rust te voelen: dit is zo voorbestemd.…

Ergens davert de trein In rechte lijn naar het doel Naar het eind van ’t zicht Verdwijnend over verre horizon Vast aan rails gebonden Noch links noch rechts Die ene voorbestemd weg Van vastgesteld station Zonder keerpunt op z’n reis En ik reis mee Gebonden aan trein en rails Tot over ‘t einder van ’t zicht.…

wil onzin – en het benauwde geen profvoetballer geen politieagent geen zanger gitarist in een of andere band nee gewoon zo iemand die niemand kent geworden tot wie je echt bent door omstandigheden door de bagage meegekregen uit een ver verleden dit alles tezamen doet beseffen dat je jezelf slechts kunt bekwamen in dat wat is voorbestemd…

rijken baden nog in weelde de rivier is een naamloos graf voor jodenkinderen een zoon uit ‘t water gered en voorbestemd bevrijder van slaven onbegrepen en gekwetst eenzame in zijn woestijn thans herder naast god wat had hij een medelijden met de onsnapte naar egypte die stierf door blinde haat verraden en gekruisigd verlaten in…

is kan ik vrijelijk laveren op de baren in een ruwe zee hoewel getijden slaafs verkeren met de verdraaid gedistingeerde volkomen kaal geblazen maan ben als de dood voor lieverlee dus als miljarden sterren morgen of een dag of week erna ook maar even gunstig staan ervaar ik ongeremd een buitenkans die mogelijk al lang gelee was voorbestemd…

iemand zien lopen aan de fluisterdichte overkant zwijgend antwoorden zien vertrekken met onbekende bestemming verzinken in gedachte, in aanhef een weg vervolgen fantasie bedrijven, water inademen denken aan een briesje langs de wangen geloven in goede afloop, virtueel ontmoeten het gesteente van een steen aanvaarden oprapen, bewaren, de voorbestemde…

het lost zich op in honderd handen en ‘ t bevrijdt haar van de windsels van de nijd. ’t vertelt haar nu de ziel zich heeft herkent met lompe tong die traag haar taal verkent, ‘ t verhaal dat hem tot haar heeft voorbestemd, dat zij als water is waarin hij zwemt.…

gevolgd is het voorbestemde pad, de bestemming is bereikt maar als ik dit geweten had eenzaam kijk ik uit over het land van boven is niets wat het lijkt maar daarin heb ik mijn eigen hand...…

en de geur van zwaartekracht, als druppel leven uiteenspat op een espenblad als ragfijne nerven mist, de scherven worden opgedragen als bloedbaan in een bladerdak, waarlangs geen water is vermorst, in toegewezen grond, waar de moederkorst hem wacht, brak in tot de natuurlijke schoot, de toegang tot de kringloop van het leven en een voorbestemde…

naaktvoetig en wit in letters gedoopt 'halt' roep ik deze lijn is eindig hier wacht ik op mezelf tussen alle mensen waar ben ik gebleven ooit ben ik kind geweest jij noemde me zo en ik mocht in je armen slapen als een deel van het deelbare waar is boven, waar is beneden waarom houd je niet van me ik stop op het punt van voorbestemdheid…

Is dat je leven fout geleefd werd af te zien aan geen vertrouwde plaats die voorbestemd lijkt voor vaarwel? Als je een huis gebouwd had, dan wist je 't wel. --------------------------- uit: 'Tirade' 419, 2007.…

voorwerpen uit het dagelijkse niets van heimwee wiegend op de top der bergen opent het deuren in grimmende gravende glimmende metaforen muze valt inéén van schoonheid waar liefde ademt door dalen van vreugde het kruipt binnen als een dwaalgast vanuit dromen van grootheidswanen het speelde zich af in strakke hoeken vanuit het rondwarende voorbestemde…

Misschien is er meer, moeten we ons voorbereiden, onwetend waarop, behalve dan op dat nietszeggende doodgaan alsof dat ons doel is of de uitkomst van ons leven alsof de dieren en de planten die leven om te leven en anders niet zouden bestaan, er niet toe doen Het houdt een keer op, blijkbaar is er geen begin zonder einde en fladderen we voorbestemd…

Ik schreeuw het van de daken van verliefdheid en geluk Als dit gevoel zo blijft kan mijn leven niet meer stuk Zoals jij van mij houdt en ik op mijn beurt van jou Zo overtuigd en voorbestemd dat vind je echt niet gauw Ik wist allang diep van binnen dat jij voor mij was gemaakt Nooit eerder werd mijn hart zo vol in de roos geraakt Cupido…

weg, kalm en rustig onbevreesd voor de zekere gevolgen weet je dat ik je tegenkomen moet maar omhels me niet, het zal me deren losmaken wat vast had moeten zijn als je me draagt naar de horizon in je armen die de mijne niet kunnen zijn toe, verlaat me zoals je kwam en vergeet vergeet dat ik er was en dat jij me vond het is niet voorbestemd…

Waarom, waarom, de vraag vol van smart De zon brandt op zijn verbrande huid Waarom mijnheer, moest zij sterven De onschuld, mijn voorbestemde bruid Betast door vele handen in de straat De omwikkeling getuigt het leed Haar eens feestelijk bruidsgewaad Nu haar smetteloze witte doodskleed En hoog in de met rook besmeurde lucht Wacht de…

Haar wereld geprojecteerd in het prisma van een druppel dauw, balancerend aan een wilgentak, trouw bleef aan een voorbestemde sprong die ze afwoog tot haar horizon. Een vlinder die ik wilde vangen in een gesponnen web van woorden en verlangens, die ze begreep maar ontweek, voordat ik sprak.…

jij genoot muziek wist van symfonie en componeren ik kende enkel maat heb mij bekwaamd in het vak van dirigeren toch waren wij niet voorbestemd om samen te gaan spelen jouw ultiem gevoel had passie en een diepte die mij snel verveelde jij verweet mij oppervlakkigheid als ik de telling in de gaten hield en ik jou corrigeerde…