Netgedichten

netgedicht (nr. 68.092):

Zomervogels

Jezelf geruststellen door anderen
de mond te snoeren met uitspraken
over het leven: je enige zekerheid

Misschien is er meer, moeten we
ons voorbereiden, onwetend
waarop, behalve dan op dat
nietszeggende doodgaan

alsof dat ons doel is
of de uitkomst van ons leven
alsof

de dieren en de planten die leven
om te leven en anders niet
zouden bestaan, er niet toe doen

Het houdt een keer op, blijkbaar
is er geen begin zonder einde
en fladderen we voorbestemd voort
als vlinderende zomervogels