Alle inzendingen over Yolande Sap

Hoewel Jolande Sap het heeft verboden, gaat wie als wijkagent is opgeleid straks toch in Kunduz voorop in de strijd met de intentie Taliban te doden. ‘We gaan ze straks met man en macht bestoken.’ ‘Maar heren, dat was toch niet afgesproken ?’…

Veelgodendom van sap en bier en bloed was altijd welkom binnen de kringen van haar heiligdom. Haar stutten zijn geen zuilen. Het zijn poten, viervuldig hun geloof, maar steeds oprecht. Wat niet beweegt is wat het beste vecht.…

De zon schijnt guitig als een citroen perst hij sprankelend sap in het glas van mijn ogen. De bloemen geuren jou en ik zalf mijn zinnen met zonnebrandolie glimmen spieren luid. De zondagse kermis blijft vandaag binnen. Ik zoen aan je lippen en lach om vrolijkheid.…

Nu spelen zijn vingers met sap. Zonlicht, wind en water boetseren hem doelgericht: met wat tijd en geduld staat daar een Megazuil... Trots gaan de wortels akkoord: 'Dit is het specifiek door ons gegenereerd uitbundig iepenlicht!' Glorieus opgericht. Voor een bijzonder Iemand.…

het groen kijkt mij vragend aan vanaf een palet met gras, bomen en struiken of raak ik zo intens begaan omdat de regen mij van het levende sap laat ruiken als het benevelde doek moeiteloos een compositie schetst in de stille morgen en de samenhang van tinten woorden doet verstommen, waar alles zichzelf onvoorwaardelijk bemint en…

Aan de Politie in Afghanistan: 'Al heeft de Taliban u bij de noten Toch wordt er absoluut niet teruggeschoten Daar houdt Groen Links in Nederland niet van Dus als u dat Juf Sap wilt garanderen Dan leert zij ú vrouwvriendelijk fouilleren.' ---- De Volkskrant bericht dat Afghaanse politiemensen staan te trappelen om…

Sta daar niet te kwijnen zo eenzaam in je vaas laat je kleurige bloemen liever heerlijk bloeien in mijn geurige wilde tuin Vlinder om je heen geniet zolang we bloeien kom in je tuin en proef je de zomer is zo kort Pluk het rijpe fruit met zachte vingers en lik het zoete sap kom in mijn tuin en voel me de winter is zo lang…

je neemt ze één voor één en laat de schil tussen je tanden knappen je lust ze wel de zoete smaak maakt woorden los, ze drijven op het sap naar buiten bitter weet ik dat het gat tussen de ene en de andere dag niet sluiten wil ik sla het weg, want jij lacht breed en ik weet ook dat je veel sterker bent dan dit dat wrede, dat daar…

Op het moment dat ze los komt, stokt de sapstroom, met een laatste stuip pompt haar lijfje het sap nog eenmaal rond. Net lang genoeg om het leven hoop te geven en in de vlucht naar beneden begint de droom. Op tere vlindervleugels van satijn zweeft ze over de wereld, nog eenmaal overziet ze het allemaal.…

Dit jaar maak ik voor jou appelbeignets van de schone uit Boskoop, gekend als goudreinet een beetje munt en een snufje kaneel het geheel verpakt in een deeg van Braziliaans kikkererwtenmeel Als kers op de taart een sausje van tahin theelepel gula djawa en het sap van een Marokkaanse mandarijn met een vleugje geelwortel van de Algerijn…

Hout zoals alleen hout Maar kan zijn - gegroeid Uit licht, uit sap, natuur die Altijd nog het laatste woord heeft, Gebogen tot prachtige gebinten Die vloeiend aan elkaar bevestigd zijn Zonder dat er ook maar een enkele spijker Aan te pas kwam - dat getrouw de wacht Houdt over 's lands democratie En oogluikend beschutting geeft Aan…

in het overzeese veen bloei je in hoge zon de wortels ondergedompeld een getande schelp glanst van parels de kleffe stroop die opwelt uit een vangarm verscholen in een vouw trildraden verraden dat ik nader en de val klapt in een wenk dicht randen sluiten naadloos aan ik spartel weerloos maar gulzig in het sap tot je me weer ophoest als…

Haar blaadjes zijn diep gegroefd geen bij, geen vlinder, die haar sap heeft geproefd. Door de morgen wordt zij nooit bedauwd geen hand houdt haar zachtjes omvouwd. Zo schuwt zij ieder daglicht dekt met een sluier haar rouwend gezicht. Niemand die haar komt bezoeken. Je kan haar alleen 's nachts en in tranen begroeten.…

Als ik alleen al aan je denk loopt het water in m’n mond maar als ik je van dichtbij zie zo heerlijk sappig en rond wil ik je eigenlijk meteen met huid en al verslinden draai je eerst wellustig rond terwijl ik je dan langzaam ontdoe van al je kleding loopt het sap langzaam vanuit mijn mondhoeken als ik mijn tanden in je zet o wat ben…

zachte doek zij zochten een weg naar buiten toen regen én zon mijn geleide waren het was even luchten na een lange donkere nacht en mijn gevoel slechts eentonig de partituur kon bedwingen het was ingekapseld in een klank van afstandelijk dreunen ik depte overjarige tranen totdat het tere mos mijn voeten raakte en het sap…

Een simpele wending van het lot als we de avond drinken met sinaasappellikeur en vers geperst sap rond rode heuvels langs haar blauwe jurk klinkt pianomuziek, kunnen we een duistere nacht bedenken onbeholpen aandacht schenken aan groene velden hartbekoring platonisch en helder uitblinken om het dromen zinken in nood en noodzakelijke…

Rondom vochtig staan de zwarte sparren, lorken gril verwezen, verzameld onderhout, somber en nors, maar onder de donkerte der schors is helder al het jonge sap gerezen. Onder de nevels in de vert' het bronzen roepen van een hert.…

Ik geniet mateloos hoe je in die ongeschilde appel bijt Een onrijpe appel bovendien Me daarna wat verzuurd aankijkt met je verstrooide blik gefixeerd op een onbestemde plek En me laat geloven dat niets je wat kan schelen Je tandpastawitte tanden in het vlees zet en daar sporen achterlaat als een carnivoor in de nog warme prooi Het sap…

Hans Hillen heeft zijn mening uitgesproken, wordt eerst door Rutte in de rug gestoken en krijgt daarna van Sap de volle laag. Nu moet hij straks de kamer toe gaan zeggen dat hij de waarheid nooit meer bloot zal leggen.…

Rondom vochtig staan de zwarte sparren, lorken gril verwezen, verzameld onderhout, somber en nors, maar onder de donkerte der schors is helder al het jonge sap gerezen. Onder de nevels in de vert' het bronzen roepen van een hert.…

Geen bij, geen vlinder; die haar sap heeft geproefd. Door de morgen wordt zij nooit bedauwd geen hand die haar zachtjes omvouwt. Zij schuwt ieder daglicht dekt met een sluier haar rouwend gezicht niemand die zich tot haar voelt geroepen Je kan haar alleen 's nachts en in tranen begroeten.…

slaap glijdt van mijn gezicht handen omvatten de koffiebeker voeten voelen verwarmde plavuizen zachte muziek dringt tot me door het geluid van de wasmachine zet ritme onder buitengeluiden die geur, die geur van Guatemala vermengd met versgeperst sap van zongerijpte sinasappelen maak me wakker, laat me dromen ik wil in mijn schommelstoel…

mijn eerste pop behoed in de kelder tot in de hoekkast leeft nu naast een koek In een kinderhand taal spreekt zonder hapering in tijd en relatie die in rolstoel een leuk ritje maakt schillen en appelsien verdeelt in partjes sap dat langs vingertjes kittelig aan mijn kin als geboren gave zorg delen ze pakt haar zindelijkheid op…

Dacht is het de gewenning het sap van gedweeheid. Kinderlijk tevreden heb ik geen blik vandaag vermeden werkelijk niets is in vergetelijkheid weggeleden.…

Al het graaiende beneden mag een ziekte zijn, je wordt toch niet benaderd, hoewel het sap als bloed pulseert en driftig lustberichten doorseint. Je vraagt je af hoelang het duurt voor je voeten wortel schieten in de stam. --------------------------------------- uit: 'Dietse warande en belfort', 1993.…

In de laatste jaren wellicht afgelopen eeuwen verdwijnt het noemen van God langzaamaan uit het dagelijkse leven maar als allerlei onzichtbare heilzame microben die leven en werken binnen geperste druiven met zijn allen het edele sap doen gisten en rijpen tenslotte de verlangde wijn scheppen dringt Zijn hemelse wil naamloos door…

Reikt het tot zwerk, dit zachte oog dat sap weent van dorst? Rijst er een horizon als ik u mijzelf reik, versmachtend? Fata morgana, dorst naar ons. -------------------------- uit: 'Landgoed', 1989.…

Glazige bellen ballen ontsproten uit een schoot van zeep deukbaar en vervormend geblazen en dansend in de wind kleurig als de regenboog reuzen bel in hoepel sluit mij in je bellen sap verklein me tot een foetus ontploft en overlevend blaas me in je bellenspel spat uiteen in treurnis wachtend op een nieuwe bel bellen vlucht in wording…

donkere dagen nu de dagen amper licht door laten de boom haar sap in de binnenkring roept en wij kleumerig op zoek naar warmte onderdak vinden in huis en herberg thuis mogen komen bij ons zelf verwachten wij U in het uitbrekende ochtendlicht waarlangs onze hoop in diepte verscholen oplicht en onze levensstroom opnieuw…

Al dat sap tussen klapperende kaken... en ik die dat dan ingehouden slik.…