112 resultaten.
Losgeslagen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 513 Hij was helemaal losgeslagen
Vloekend en tierend en "val maar dood"
En jij, wat was je aangeslagen,
hij trapte je helemaal in de goot...
Nee, wat hij deed was niet normaal meer,
dit verdiende jij toch niet?
En jij, jij stond daar, zonder afweer,
deze zoon, die jij eens baarde,
Wat deed hij je'n verdriet...…
Staat van gemoed 1
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 751 de muziek klinkt
als stilte
tussen ons
het ijs is wak
de avond teer
de sjaal waarachter
je verbergt
je schroom
is rood
aangeslagen
papier geeft mij
geen kans
is te vochtig van
voorjaarstranen
filosofie en aspirines
ik smeek je
tot bloedens toe
dan: als zwart poeder
bezink ik tergend traag
val helemaal uiteen
tot je heengaat…
Geen woorden voor
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 620 Een familie, aangeslagen, kapot
geen toekomst in het verschiet.
Blijft nu eenzaam achter
leven met zielsveel verdriet.
Bij wie ligt de schuld, het
blijft misschien altijd een vraag,
wij willen even stilstaan
bij die familie vandaag.…
Nog herfst zon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 351 jij hebt
bloemen bestoven
hun zaden geraapt in
het oogsten van zomers
nog herfst zon
door aangeslagen ramen
jij vouwt rustig de handen
in warme stilte samen
terwijl stofjes dansen
in schuine banen licht
overpeins jij de kansen
waarvoor je bent gezwicht
soms wat gelaten
over zaken die jij
niet hebt kunnen maken
strevend naar evenwicht…
Vruchtgenot
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 163 O goddelijke gij smaakt zacht, zoet
en zuur, zaadjes die in de mond
zich tussen tanden laten vermalen
opnieuw smaken zich losmaken
verhalen, u smaakt naar meer
Helaas mijn lichaam of is het
mijn geest of beide samen
kan u niet verdragen en ik
betaal het zuur met rillingen
rood aangeslagen delen
maag en darmen spelen op
in woeste doorloop…
winterdeken
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 573 naar diepe dalen
van verwarring
ook de dag kent momenten
van onzichtbare schaduwen
gevoed door gevoelens
van verkrachte woorden
zij overvallen soms mijn gemoed,
zomaar, zonder te schuwen
een muur met
een zacht fundament
is soms door een
zuchtende wind
om te duwen
temeer daar in de winter
het glazen plafond
door koude is aangeslagen…
winterzotheid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 524 we luisteren naar de winter
kijk, een roerdomp in paalhouding
is zijn camouflage kwijt in het riet
wat aangeslagen ligt onze polder
te schitteren in het witte kristal
jij draagt mijn liefde, helder straalt
het heelal, we luisteren naar de
roep van ganzen, verkleinen ons hart
maken ruimte voor het ademloze…
Met droge ogen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 210 Volslagen aangeslagen door een koele bries wat als stormkracht aanvoelde.
De mouw van mijn overhemd nat van de damp van de spiegel, of mijn gevoel.
Hoe kon zij vertellen met droge ogen dat ze het volledig anders bedoelde?
Het totale plaatje komt langzaam op gang zoals de ochtend zich herpakt.…
over leven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 148 voor hun gang naar de dodenweg
trekt een aangeslagen vader traag
de schoenen uit van zijn kleine zoon
scheert een ander in schamele tijd
de meisjes en de vrouwen kaal
op de grond buiten ziet hij
het groene jasje van Tamara
-mama had het nog vermaakt-
de blauw-wit gestreepte rok
van Itta ligt er verloren naast
het versperde hart laat geen…
Pianospel
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 783 Zijn hand daalt traag
Neer op het zwart en wit
Zachtjes wiegt hij met zijn hoofd
De schelle toon
Van een hard aangeslagen toets
Schalt door het Victoriaanse huis
Een terts
Verandert de harmonieuze muziek
Tot een ongemakkelijke compositie
Een zacht gekraak
Van de houten trap
Doorbreekt de melodie
Vol bewondering kijkt ze toe
Naar…
Gedwongen keuze
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 392 Nu het vonnis blijkt te luiden
dat levenslang zes maanden is
rest haar slechts de harde keuze
ofwel te blijven liggen
als een aangeslagen bokser
die niet meer tellen wil tot tien
of toch de zegeningen te tellen
van het plukken van iedere dag
bewonder het carpe diem
terwijl het donkerzwart
knijpt rond maag en buik
met tranen als druppels…
Fonoliet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 115 die ik nu nog hoor
is mijn eigen echo
die zelfs het zuchten
weerkaatst vanaf lege muren
opgetrokken uit beton
en niet doorheen te komen
verschans ik me vaak
achter mijn eigen schaduw
wat ik ooit wenste
kent de herinnering niet meer
bedolven onder een lawine
van vergeten woorden
de hoeksteen grijs en groen
bedekt door aangeslagen…
mijn buurvrouw
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 257 ze verscheen in lingerie
en wou naar haar divan
ze schrok en werd hysterisch
het vrouwtje van mijn buurman
ze wist niet dat ik daar was
ik wou enkel maar wat vragen
wat uitleg over kookwas
maar ze bleek zo aangeslagen
ze schrok en wou gaan lopen
maar gleed uit op het parket
haar been dat leek gebroken
en dat was absoluut geen pret…
De kippige ziener (dorp 1959)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 406 De haan van ome Daan is begaafd
een ziener die graankorrels pikt
van ‘n genummerd toetsenklavier
Daan vult de aangeslagen cijfers in
Nostrahanus de gezegende haan
componeert ‘n winnend formulier
Dorpelingen die dol enthousiast
Daan zijn wonder haan bezoeken
vinden slechts zijn verengewaad
ik heb niets gehoord vannacht
jammert een verdrietige…
De vlag halfstok
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247 In die ene seconde
veranderde voor velen
de wereld in een hel
de dood kwam aangestoven
middels een zwarte bolide
maakte een einde aan vijf levens
verbijsterd keken we toe
onmacht ongeloof vele gewonden
aangeslagen koningin en haar familie
Nederland in rep en roer
oranje werd zwart
de vlag halfstok en zo velen
in diepe rouw
wat moeten…
De vlag halfstok
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 177 In die ene seconde
veranderde voor velen
de wereld in een hel
de dood kwam aangestoven
middels een zwarte bolide
maakte een einde aan vijf levens
verbijsterd keken we toe
onmacht ongeloof vele gewonden
aangeslagen koningin en haar familie
Nederland in rep en roer
oranje werd zwart
de vlag halfstok en zo velen
in diepe rouw
wat moeten…
De perfecte toon?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 84 alles de
klarinet te behagen in de animositeit van de fluit,
zoekende op de geharste snaren in
de gaten van de eenzaamheid
oprechtheid van puur geluid geblazen
die een perfecte toon verspreidt,
tegenstelling in de schaduw van de stemming
op de strakke toetsen van zwart en wit is
het klavier in het muzikale kind vervangen
door een aangeslagen…
seizoen-gebonden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 654 willen verheffen
het zou de hoop zijn die wil juichen
om niet de stilte van de winter te beseffen
maar seizoenen zijn niet te verplaatsen
net zo min als ik mijn gemoed kan kleuren
mij in een gewenste vrolijkheid te haasten
om te reiken naar vergelegen lentedeuren
o, zeker, ik heb weet van de huidige dagen
waar innerlijke spiegels zijn aangeslagen…
Launching the Boat
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.281 De last sleept over eb
modder en slip bedekte
blootgelegde schuur en
vuur vonkstenen
Onomstreden onheilspellend
krassend over de pas gestopte
tot flinterdun vloeipapier
versleten aangevreten
schimmelpanelen
Het zand tussen de aangeslagen
stukgebeten pijpsteel tanden
wrijft langs de ontblote zenuw
einden teneinde de herinnering
van heel…
Kwetsbaar instrument?
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 114 klarinet te behagen in de animositeit van de fluit,
zonder de snaren te harsen, geduid
in de gaten van de eenzaamheid
stroomt oprechtheid van puur geluid
de perfectie van de universele toon verspreidt,
tegenstelling in de schaduw van de stemming
op de strakke toetsen van zwart en wit is
het klavier in het muzikale kind vervangen
door een aangeslagen…
Tegen mijzelf
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 88 woorden tot je neemt
ja, je hoort ze in het geluid
dat zich verspreidt
dicht het de leemte of
breng ik je nog dieper;
word je uit het heden verleid
ik zeg dit, omdat het zo komt
uit de starheid van het moment
rijk in gevoel, doch moeilijk te uiten
deze dichter is niet altijd in staat
zijn opgave uit te buiten
en zit soms voor en achter
aangeslagen…
Maar het blijft voor altijd stil
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 2.786 Stil mijn vader en gebroken
En de najaarswind zweeg mee
We veegden ogen
Langs de dode lanen
En omrinden toen haar kuil
We verborgen onze tranen
Ook de zon ging zomaar schuil
We sloegen kruisen
En we zeiden amen
Nadat de priester gesproken had
We stonden stilletjes tezamen
Tussen wat roerloos herfstblad
We keerden terug
Zichtbaar aangeslagen…
Fossiel uit 1952
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 128 ( voor Hans Faverey )
Ook al lijkt mijn lichaam expressie te zijn,
je kunt niet bij mijn hart naar binnen,
de dromen hebben zich aaneengeregen tot
een weergaloos harnas, in mijn verslapte
spieren woont de koning van de stilte,
de drum wordt aangeslagen door een
vermoorde sjamaan, de zandkorrels op de
paardevel aan de rand van de Seine
schieten…
Een belofte zo ijzig mooi koud
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 191 Knisperend spreken de splinters van tintelend geluk
waar de glinsters na rijp beraad wit zijn aangeslagen
verkiest de woeste adem van het leven geen stil zijn
maar kan het de gekoesterde hoop goed verbloemen.
Laat hoop maar voor zichzelf spreken en zwijgen,
In alles wat er versplinterend toe doet in het leven.…
Een belofte ijzig mooi koud
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 375 Knisperend spreken de splinters
van tintelend geluk, waar de glinsters
na rijp beraad wit zijn aangeslagen
verkiest de woeste adem van het leven
geen stil bestaan maar kan het
de gekoesterde hoop goed verbloemen.
Laat hoop maar voor zichzelf spreken
en zwijgen, in alles wat er toe doet.…
Vleugelvingers en liefdeslente lichaamshuid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 223 De tonen op de toetsen van
de piano vallen als
druppels van je hand
bij het spelen
Als vanzelf resoneren de
klanken van mijn ziel
mee
Je vingertoppen voelen aan als
zachte hamertjes op het hout
van zwart en wit en hoger
en lager
Van binnen worden dingen
aangeslagen
Ik voel je vingers bijna
van binnen, als het regent,
zoveel liefde…
Gerstenat
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 413 voordeel
van de twijfel, de overgave
telt in onverzadigbare teugen
van gelagerd bokkig bier, de
grappen te weerleggen,met
de lippen van een halfvol
vat te nippen, in een stroom
van onvertogen woorden
die in de ontstane holle
ruimte resoneren, waar ik
een bloemrijk betoog in
onderhield, mij de toegang
te ontzeggen naar een ander
aangeslagen…
Duizend druppels
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 405 ik drijf naar zoete wateren
vanuit het verdorde land
waar het aangeslagen meer
nog steeds zout is gekleurd
omringd met vergankelijk riet
mijn tijd lijkt daar verbeurd
de stroming zingt kussend
zowel ter linker- als rechter zijde
de strelende oeverkant
fluistert zacht over het groen
dat wacht in het verschiet
kilte verliest een ondoorzichtig…
Stilleven
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 627 in volheid van leegte
vormt een opgerekte schaduw
smalle strakke strepen over zand,
in uiteinden verbonden,
wijzend naar een verhoogd terras
daar, verder, onder azuur
waar zicht in ongrijpbaarheid landt
een transparant glas,
verguld met aangeslagen licht,
reikt over eigen lengte heen
opweg naar een bindend slot
echter door de zonnestand…
Een motor van geluk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 172 Stationair niet haperen is een goed begin
Attente afstelling geeft vermogensgewin
De motor die snorrend juist vibreert
is aangeslagen met de bestuurder een
Traag vouwt de lucht hemelsblauw open
Het groen parelt nog dauwig fris
De zon ontvouwt stralend gestaag warmte
Glimmend uitnodigend wenkt de nieuwe weg
We gaan op in de onuitgesproken…