Alle inzendingen over aanwezigheid

in de envelop met randen donkergrijs vind je nu mijn kaart 'hij is naar het paradijs' mijn naam sierlijk gedrukt nimmer zo aanwezig ik kijk vanuit de wolken ze zijn met mijn lichaam bezig de doodgravers maken grappen mijn stropdas zit te strak het is dat ik al dood ben ik zou stikken in dat pak aangekleed moet ik ter aarde in een…

Soms is die drang zo aanwezig, Om poëtisch aan de slag de gaan. Maar dan lijkt mijn inspiratie afwezig. Alleen motivatie lijkt nog te bestaan. Met dat beetje motivatie En de nodige concentratie Vorm ik een nietszeggend gedicht Dan ook aan niemand gericht.…

Gaudi is volop op elke straathoek aanwezig, zelfs bij de Sagrada is men nog volop bezig. Gefilterd zonlicht schijnt op mijn gezicht, en schrijf ik voor jou een nieuw gedicht.…

Alleen maar aanwezig zijn. Zien en fijn luisteren. Ruiken en proeven. Bewust voelen. Echt genieten. Bovendien. Kunnen zonder moeten. Zonder onnodig doen. Niet hoeven worden. Geen bemoeienis. Alleen maar zijn. Verwondering. Laten waaien. Bovendien. Alleen maar hoeven denken, wanneer dat echt nodig is. Zonder schuldig voelen.…

. ------------------------------------------------------------------ uit: 'Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis', 2000.…

Tussen Achel en Leende gaat de lucht als bij wonder open voor het blauw waarin lentetinteling reeds aanwezig is. De strakke westenwind jaagt over de vlakte. Hei en vennen, eenzame berken her en der en aan de einder dennenbossen, vormen een landschap dat zo ongewoon geworden is, dat je je in een andere tijd waant.…

Even geen discussie,of grootspraak Geen geouwehoer of ongein Maar gewoon even in jouw aanwezigheid Mijn kleine, verdrietige zelf zijn Dicht kruip ik tegen je aan In mijn ogen valt te lezen Dat ik me nu het liefst verstoppen wil En jij mijn schuilplaats zal wezen Mijn hoofd verborgen op jouw schouder Mijn masker een moment opzij gelegd…

Ik hoor niet thuis tussen alle namen gezichten uit een ondraaglijk verleden hoe dichter bij het heden hoe minder de pijn maar steeds aanwezig als Atlas draag ik de wereld op mijn schouders. Met verbitterde tegenzin scandeer ik de namen voor mij uit walgend van mijn eigen woorden maak ik er maar vlug een einde aan.…

Stille slapende mensen in de zwarte duisternis doodse rust, stilte en leegte bevestigen de duistere nachtelijke aanwezigheid. Alles slaapt, en toch iemand die wakker is. Alles slaapt, maar mijn hart is wakker Mijn hart klopt, spreekt en overlegt. Dingen die in de dagelijkse drukte dreigen te verdwalen.…

De allerliefste kat die je je maar wensen kan, dat ben jij… Lekker naar buiten want daar speel je en klim je, helemaal vrij… Als er iemand verdrietig is, is er niemand die dat zo goed aanvoelt als jij… Jouw aanwezigheid in huis maakt iedereen blij… Altijd lekker knuffelen en tegen iedereen kletsen, ja dat doe jij!…

Ik staar naar het laatste teken Dat jouw aanwezigheid verraadt Een afdruk in een stoffig pad Herinnert mij aan het verraad Gekwetst door zielen Gillend in het duister Kruipt ze door kamers Hopend dat er iemand luistert Zwakke woorden Proberen verdriet te overwinnen Je ziel geef je weg Opdat we opnieuw kunnen beginnen Duizend demonen…

Ma's oude klok Snijdt de warme tijd In kleine eeuwigheden Goedkeurend, tevreden Haar aanwezigheid Met een blauwe hap Veilig schuilend Hoor ik wilde wind Door de verlaten Den Helderse straten Klagelijk huilen De klok slaat huiswaarts Terwijl een machtige storm De Noord-Hollandse kusten plaagt Mijn kraag hoog opgezet Warm ademend…

er lopen geesten door mijn hoofd raar waar en altijd iets beloofd dat ze waken over mij ze zingen liedjes in de nacht geven een teken af en toe een lach en nieuwe kracht er lopen geesten op mijn pad draaien aan mijn fantasie gek zot tot de laatste dag ze praten soms in mijn aanwezigheid nooit afwezig tot de laatste stand van water tot aan…

Op de beslagen ramen verschijnt nog eenmaal de wasem van mijn stem, één voorjaarbeurt en de kamer maakt zich vrij van stof of spoor in waar mijn schaduw snel verscheen, in aanwezigheid van mij, een tocht die uit geopende vensters verdween, en teloor ging tussen avond en de nacht, ontsnapt in alle standen, benieuwd naar een ander onderkomen…

vier lange jaren zijn verstreken in welke je nog altijd aanwezig bent in kleine dingen van alledag hoe zwaar jouw rugzak woog voor jou zullen we nooit weten, maar dat 'ie te zwaar bleek, was 'n feit het maakte niets uit hoeveel we van je hielden, langzaam maar zeker verdronk jij in jouw poel der wanhoop waar jij zo naar verlangde was…

een langzaam proces kale aarde is al wat rest bedekt met vage zwemen sprietig groen van toen er is iets vreselijk misgegaan door het vervlakken van het zicht ik kan de wisseling niet meer aan van het voortdurend strijdend licht de schemering duurt dagen omdat zij haar greep op de werkelijkheid urenlang wil dragen met het consistent aanwezig…

verdraaien van norm en recht alleen het boek is nog echt met wetten voor en van mensen uit generaties geleden de tekenen verontrusten maar van binnen uit groeit er verlangen en hoop wij zullen het tij eindelijk keren in een niet aflatend mondiaal demonstreren wij gaan het kwaad en de ego’s achter ons laten in een altijd en massaal aanwezig…

Soms merk ik jouw aanwezigheid bij vreugdevolle spelmomenten of terwijl ik verlegen woorden zoek. Af en toe kijk ik door jouw wijdopen blik als ik vol verwondering de schoonheid van de natuur bewonder Vaak ga ik op zoek naar jou als ik de grote mensenwereld beu ben of als alles er kleurloos uitziet.…

Onze taal is jong; onze oudste taal is nog altijd aanwezig, de inwendige taal gevormd door gevoelens en emoties, de taal van onze dierlijke voorouder.…

Waarom moet iemand waken, iemand aanwezig zijn. ----------------------------- uit: 'Kranen open', 2009.…

Hier durft het geluid haar aanwezigheid niet meer te tonen, vandaar enkel de klanken van een stille schaamte. De stilte die nu heerst op gronden waar geleden is, is slechts geruis die de echo’s van verschrikking enigszins doen onderdrukken. De geuren die hier dwalen proberen te ontsnappen aan bespeuring.…

op het pleintje voor de grote kerk de beruchte grote kerk met de zwarte kousen terwijl de zware klanken over het dorp galmden zoals ze voor vreugde en verdriet onaangedaan al eeuwenlang hun klinkende taak verrichten Dichterbij gekomen zag ik de intense oplettendheid in elke vezel van zijn vacuümstille lichtgevende elektrische aanwezigheid…

nodig is de kracht van samenwerking is met kaders als toetssteen de bedoeling mogelijk maken door buiten de lijntjes kleuren de kracht van samenwerking is wederkerig belangen verbinden door invoegen en bijspringen op de krachten van elkaar de kracht van samenwerking is het verschil kunnen maken door de handen ineen te slaan van het aanwezig…

zoals de hemel zielen verzamelt aai ik doornen tot kleine stekeligheden, voor wie me kent was mijn schrijven de inhalatie het vermogen dat nu onbekend mijn krachten remt het toetsen van mijn vaardigheden is als smog aanwezig in de latente geest die alle scherpte heeft verbannen in de schranderheid zoals het eens was geweest moge ik…

straten die ik veranderde, eens had je er juist door gewandeld en soms waren de spiegels duizelig van je aanwezigheid wie weet, misschien echoot de zelfde vogel door beiden van ons gisteren gescheiden in het duister van de avond…

Een idyllisch sprookje voltrekt zich door jouw aanwezigheid. Tussen het maagdelijk roze-wit komt een hemel in de lente in de werkelijkheid aan mij voorbij.…

blijkbaar heeft mijn hart de regen verzonnen en is er zonneschijn alom aanwezig die me koestert maar hoe ik me ook nestel naar de windrichting is het telkens weer dat verzuurde hemelwater dat door mijn aderen vloeit soms ijskoud dan weer een voorjaars briesje maar altijd is het die zilte smaak die aan mijn lippen hangt vluchten heb…

gewoonte het was de overdadigheid opgeslagen in hoofd, hart en ziel die mij verplichtte te ordenen; de buitenwereld had mij verleid nochtans ieder weet heeft aangaande zijn achilleshiel ik trachtte in de schaduw te schikken en besluitenloosheid toe te staan hetgeen eerder gezegd is dan gedaan, het vertragen werd geholpen door de alom aanwezige…

droom om alles weer te weten tijd als factor te vergeten in steen vloeit de geschiedenis tot heden weer ineen magma is mijn hart zee en wind koelen hitte van mijn huid in vogels vinden zich m'n ogen het vruchtbaar land blijft kind we rijpen in gevoel ademen elkaars erosie de aarde is verblijf het tijdelijke lijf is blijk van Gods aanwezige…

in mijn testament dat ik nimmer zal schrijven is de leegte onherkenbaar aanwezig in het grote niets woorden ontbreken, zelfs het vel met die kleine lijntjes die je schoonschrift bepalen zetten de kantlijn buitenspoor ik heb niets weg te geven, al wat mij bezit zijn slechts koude harteloze dingen, mocht mijn eind aan de orde zijn leg…