Alle inzendingen over aanzetten

je tekent zwart glijdt potlood over weerbarstig papier nog geen markante lijnen maar de eerste compositie ligt hier ook de vlakverdeling van donker en licht brengt wat expressie op het gezicht de esoterische sfeer roept om diepte in een eerste aanzet door verfijning met kleur karakter en ervaring zijn gezet voordat magie voorzichtig…

Vaders van zovele kinderen van een dochter van een zoon Vader zijn van die kinderen voelt doorgaans doodgewoon Vader worden was een makkie met en door die korte daad Vader zijn op je gemakkie grenst aan 'onder de maat' Vader blijven vergt wat inzet met soms vreugde, soms een traan Vader zo herinneren was mijn aanzet hoewel het met mij…

Japan, het land waar men de zon ziet rijzen Promoot het stevig drinken van de jeugd. Het doet de thesaurier van Nippon deugd Om drinkebroers de hemel in te prijzen. Japanse jeugd wordt er - in naam der wet - In ’s landsbelang tot drinken aangezet.…

geklonken tot woorden koud, koel warm, zwoel verstandig, onhandig klinkend of blinkend de oren beroerend en ogen beloerend vertaald in de geest mij makend tot minnaar tot beest of doen mij berusten in wat verontrustte maar ook inspirerend de levensloop kerend hertaald in woorden met nieuwe akkoorden door anderen te lezen nieuwe aanzet…

je handen speelden met geheimen die ik in je ogen las hun aanzet stond in de lijnen die het leven jou ooit gaf een open kaart is nooit gespeeld omdat het bestaan geen fout vergeet wij zijn gaan lopen hebben het verleden opgebroken en de obstakels geslecht een nieuwe weg met strakke contouren is door ons aangelegd in het perspectief…

Samen kwamen ze aan het pad geen schaduw bracht hun doel uiteen welke stappen welke richting gaan, de aanzet, een beeldige verschijning doet hun aanwezigheid kleuren.…

zacht glimt het patina van je lach door liefdevol intens gebruik waaiert het warmte uit in opgenomen zijn deel je ook het refrein van geluk kan het volmaakt genieten niet meer stuk omdat scherpe kantjes verronden door veelvuldig contact raakt common sense direct en intens het hart jij hebt met jouw blik de aanzet gegeven…

Winters gedord, snoeischaar gekort Onooglijk sta je daar, maar de lente geeft je aanzet om reserves aan te spreken, je takken hoog te steken en blad, door dor ogend hout, heen te laten breken Per dag groei je groener in tinten, gaat bloesem stralen Dank, lieve lente dat dat wat levenloos leek, dankzij jou de kracht van leven kan vertalen…

De schoonheid van dit groene woud brengt mij tot ontroering en merk dat de natuur mij aanzet tot ontvoering, want.. ik zou u allen willen leiden naar deze plek aan het water en met u ongestoord gaan zitten denkende aan later... om het beeld vast te houden ik wil het terugzien keer op keer want morgen is het er misschien niet meer!…

word in toekijken van pronken in gebloemde stilte van overleving puntig scherp met zielskracht wervelend om iets tot uitdrukking te brengen in trance wentel ik door mijn creativiteit voedend mijn verbeelding in schoonheid van gebaren uit het hart gegraven in ritseling van papier ontluiken zinnen verdronken in aanzet…

De aanzet tot het niet-zijn. Straks geen kleren meer als men meereist met de sterren boven het ijs de over- zijde tegemoet, de allerverste winter in waarin men aanlegt naast een veld van sneeuw. Het helder wordend licht dat invliegt, dat men spelt, onafgebroken lezend in de palm van zijn hand.…

Heel soms kunnen teksten je geest verruimen, je tot nadenken aanzetten over het leven waar je in staat. Een foto met een tekst kan indrukwekkend zijn, misschien heb je er wat aan in de toekomst. Geschreven woorden van dichters maken je vaak blij!…

Langs de kust bezoek ik graag plekken Waar een uitzicht lonkt Verleiding op reclameborden ronkt En aanzet om de bakens te verzetten Het lijkt cliché en sleets Maar in de haven is het altijd druk Reisdoelen te over naar geluk En dat herhaalt men steeds Ik schuw de open zee Het ongewisse zonder maat Vooral bij ontij in de nacht Toch…

Ik ken de namen en een paar foto's van jouw vrienden, onwennig zouden we elkaar begroeten er zijn geen woorden voor om jouw wonder te delen We willen wel, maar kunnen het niet uitleggen, we willen het niet uitleggen omdat al tijdens het bedenken elke aanzet jouw essentie mist Ik moet erin berusten in de war te zijn gebracht…

aanzet tussen lijnen onbeschreven in vertraagde werk’lijkheid neergezet geen kwatrijn, en ook als een couplet leidt het maar krap een eigen leven doorgesponnen woorden dralen ritmisch in lengte korter en langer langzaam groeit het steeds meer zwanger van de invloeden van de Van Dale terzinen zijn weer allesbepalend de eerste toon maar net…

klarinet trompet de goedig doffende tuba een trom behoedzaam sluiten muzikanten de mond om het riet aandachtig verinnerlijken ze muziek de ronde stem van het koper vermengd met een ernstige wending van houtblaasinstrumenten onder hun hoede groeit de melodie de dirigent zwaait over hoofden lange bewegingen van geven en nemen plukt een aanzet…

Dan glinstert vocht van de levende band die telkens weer aanzet tot ander spel, golft er van diep uit de buik heel fel de moed en kracht van een samen bestaan Dan laaf ik mij aan het wonderlijk wel dat mij bereikt met een enkele traan.…

Oh, potsierlijk papier, waar je al toe aanzet!…

De perfecte afzondering aanzetten Knopjes indrukken, herhalen voor indrukken kanalen Zien en horen worden overgelaten aan leugenaars en bedrog Ik schiet mezelf meerdere keren neer en verdwijn in fictie. In hersendood scherm ik af op het einde van mijn programma Er komen meerdere, maar voorlopig laat ik afgelopen van me af vallen.…

overvallen willen ze zichzelf geen verwijt moeten maken van had ik maar maatregelen genomen of hebben gezegd wat ik nog niet had ben ik al weer kwijt die woorden die invallen laat ze niet lopen je weet nooit of ze terug gaan komen of ooit nog eens aan jou worden gericht die waardevolle woorden voor regels op maat misschien wel een aanzet…

Stil als een droom is mijn gevoel, verstild als vlak voor het ontwaken wanneer de dag er nog niet is maar wel al zachtjes aanzet in het eerste licht zo ver en onbereikbaar voel ik jou de vogel wiens geluid ik hoor bij het ontwaken mijn ogen zijn gesloten nog en dan, hij is al weer gevlogen zijn lied blijft klinken in de laatste droom die…

te wachten op de eerste streek met gemengd gevoel en de kleur van limoniet die ik heb opgediept uit het moeras van mijn onderbewuste (waar sissend en borrelend de bellen barsten boven de kaartenhuizen die ik gebouwd had op te drasse grond) voorzichtig beweeg ik het penseel richting linnen en leg de eerste steen vast in de aanzet…

Op een idee zat een olifant het was het concept best wel wat te zwaar het zat te krampen met dichtgeknepen hersenen Een muis lei een ei dat was best wel te verwachten in een dicht met dergelijke aanzet Het idee ging de pot op de overloop begaf het bij het ophoesten van wat verlichting Het idee lag nu in het water te ideespreken met…

gaan verloren we laten ze liggen als vuil in de goot hun schat is zo groot in tonen en klanken verbinden het hart met wat vroeger bood rest steeds meer leegte van zielloze dingen mechanische frasen een levenloos zingen verstarren de lijnen gaat weelde verdwijnen in strakke vakken geen zacht vloeien meer gemist wordt nuance die aanzet…

wanneer komt een trein voorbij, hij mag ook wel even stoppen als ik spreek over een gedachte die passeert en aanzet tot enige beweging in mijn vingertoppen of een beeld dat zich neervlijt bij mij waaruit ik zicht heb op voldoende letters die woorden kunnen bouwen uit een scheppende brij en regels trekt over wit papier die konddoen…

Je werd getest, veranderde van religie en van naam, ging op in vreemde kleuren, in de schaduwen van de universele geuren, daar bleef de waardigheid bestaan, als dichter niet gekwetst, je gaf niet op, liet zwaluwen hun roep niet schuwen, als aanzet tot een oorverdovend orkest, om zich in alle uithoeken te laten horen tot een tijdloos…

Een kam met veel te scherpe tanden op een hoofd waarin de waanzin laait, als de wind die stro aanzet tot branden. Een vuur dat onverwacht was opgelaaid, je leven wegblies als een guirlande in de zwarte wind die wanhoop waait.…

Juist die openheid ontroerd, voelt echt, en dat gevoel doet "goed". 2002 gedicht ooit uitgegeven in een lesbrief door het oranjefonds als aanzet tot dichten voor kinderen op basisscholen in heel nederland in 2005…

Daar staat zij gespannen als een veer wachtend op de musici om haar heen, die de strijkstok geheven haar ziel zullen beroeren en haar lichaam tot leven zullen brengen ijl is de eerste aanzet op de snaren.…

Als een olievlek op digitale golven verspreid zich op het eerste oog een ongelofelijke tekst die bij nader lezen een intrinsieke aanzet geeft tot het oplossen van de huidige krediet-crisis Waar èèn zaak, èèn man sterk in kan zijn; waaruit het gehele midden en kleinbedrijf geloof, hoop en kracht uit zal gaan putten waardoor het de liefde…