Alle inzendingen over aanzetten

om 12.15 is mijn pen even stil blijven staan zomaar het deed misschien te veel pijn om door te gaan waar hij is stil gebleven maar sinds 13.15, ook vandaag dus exact een uur later vatte ik mij bij de kraag sindsdien kan ik weer schrijven anders dan voorheen het kon ook niet het zelfde blijven mijn pen was machteloos geworden iedere aanzet…

Een granaat rijt mensen open Het kan een kind zijn, een brave man of vrouw Een vatbom begraaft in steen en stof alle leven in een flatgebouw Ach, zolang het een granaat of vatbom is Kijken we niet zo nauw Maar kom voor de vuile was niet aanzetten met stiekem gas Geen gave lijkjes a.u.b.…

De aanzet daartoe verlaat soms de beugels, maar verliest al spoedig zijn verlangen voor een vlucht. Een kwijnend verlangen plaagt het telkens weer, als het kijkt naar de lucht als een teleurstellend verweer. Op en boven de aarde beweegt al wat leeft naar eigen waarde. Maar niet een blauwe vogel.…

Ik hoor iets, de aanzet van een woord. Laat maar Deze rebel is stom. Het begon met de twijfel, het virus dat door lucht reist.…

Soms bespringen je vreemde dagen van sombere wolken, prille voorjaarszon je blijft dan zitten met vele levensvragen en ziet de papegaaien op het droombalkon dommer dan de nacht zal ik nooit worden wanneer jij mij aanzet tot de liefdesdaad zal ik niet in prille onbekommerdheid zwijgen maar houdt ik mijn kartonnen zwaard paraat doch de voorjaarslommer…

Als ik de tv aanzet en een artiest fluit net zo op zijn vingers, dan zap ik haastig naar een ander net. -------------------------------------- uit: 'Traliedieren', 1999.…

papa snikt op de radio treurige muziek mannenstemmen zeggen sombere dingen over nooit meer klokken luiden papa droogt zijn tranen morgen gaan we naar de maliebaan marcheren de soldaten de oranjeband met leeuw en het soldatenpak ze liggen klaar gestreken mama moet alleen de broek nog persen één koperen knoop aanzetten…

(voor Hanneke) Als kind sprong ik van grote hoogten en dook ik in ijskoude diepten, later ontmoette ik jou en al die momenten samen waren de aanzet tot schrijverij om jou te imponeren, te schaken, te versieren, in te palmen, op te eten (geintje), soldaat te maken, het hof te maken, aan de haak te slaan, kortom de mijne te maken.…

decemberdagen tooien zich overal met licht alle huizen, gebouwen, torens en pleinen schitteren in een oogverblindend zicht die het duister van midwinter doen verdwijnen het licht dat ons aanzet tot verwachten en dromen dat er weldra iets groots staat te gebeuren...…

je map met liedjes en melodietjes komt wat minder op tafel de laatste tijd het lijkt of er daarvoor geen rust meer overblijft als jij vroeger ging neuriën en bladeren konden wij aan je handen en ogen al zien waar jij zou gaan stoppen en lachen dan keek jij de kring eens taxerend rond hoe de stemmen zouden klinken als de eerste aanzet…

leeg geen schrijverij een a4 die wegwaait in de wind omdat het weer geen letters kreeg soms komt die droom dan uit maar je verliest steeds meer van jezelf als een engel zonder vleugels die heeft verloren van de tijd i h v j gekrast in een gewelf oude schoenen dansen fijn laten het leven zien in een refrein dat voorzichtig aanzet…

Hoewel de aanzet anders doet vermoeden richten wij ons op het algemeen belang. In de kern zijn wij solisten, die het alleen zouden willen doen als we niet beter wisten. Onze doelen zijn voor het nut van het algemeen; voeren langs de vele wegen over wat ons optilt boven de eigen belemmeringen heen.…

Waarschijnlijk ben je gewoon thuis: kopje thee drinken, fles jenever je nieuwe kind door elkaar schudden je vrouw een zoen geven voor ze gaat slapen de televisie aanzetten - niet kijken met een washandje je gezicht deppen want je ogen koeken zo aan. Goed nieuws. Van mij hoor je ook niets, dus goed nieuws.…

Op een tijdstip dat alles maar mag, Na de zondagse Mis, als geboorte uit de kiem In aanzettende sfeer en het hart onder de riem, Onderzoeken Zijn zielen alsof wetenschap het aantrekt.…

vulpen is leeg geen schrijverij een a4 die wegwaait in de wind omdat het weer geen letters kreeg soms komt die droom dan uit maar je verliest steeds meer van jezelf als een engel zonder vleugels die heeft verloren van de tijd i h v j gekrast in een gewelf oude schoenen dansen fijn laten het leven zien in een refrein dat voorzichtig aanzet…

Gedempte stemmen die zij wilde doen herklinken dooierloos ei uit kristal verpopte vlinder gedroomde aanzet tot een nieuw begin in een aarzelende kus in een zin de lippen stijf gesloten verdooft het denken.…

Pin mij er echter niet op vast, ik beklim als aanzet slechts de eerste treden. De rest ligt in geschonken dromen - die dan wel eerst moeten komen, en daarin nogmaals lachen, huilen: leven.…

jij straalde als een opkomende zon op het groene gazon met in je hand de partituur van de natuur in de geur van pas gemaaid gras liep jij lichtvoetig door de eerst aanzet van de proloog onder een dubbele regenboog later walste jij in gepaste kledij de vierkanten in licht en donkere kleur afhankelijk van maaiers vleug in…

Erato en Terpsichore bezochten zelden mijn gedachten, hoewel zij steeds een glimpje brachten als aanzet voor een goed idee; en goed genoeg voor publicatie. Dus geen gedichten op het net en eventjes ook geen verhalen. Zo’n stilte kan ik niet vertalen - Zo mis ik Ridzerd, mis ik Fred, Heb hen een tijd niet meer gezien...…

Het zal uzelf en anderen ontspannen en tot wereldwonderen aanzetten. Maar laat eerst alles over aan De Woorden - autoriteiten die het hart bereiken omdat u iets op uw lever had.' Verbale expressie, soeverein verpakt.…

Ook mijn neigingen komen voort Uit blind verlangen, de neiging Tot de beweging tot de aanzet, Van het geëtste en het gestikte, Oppervlakte, richting, ritme, Tijding, uit eb en vloed, branding Uit water voor water, kom en Proef ons, hij, het, jullie.…

Loop naar buiten en zeg me wat je voelt De rest is aan jou Het is een aanzet door jouw zee van dierbaren Die het met jou goed hebben bedoeld…

dagen vol van wederkerig de liefde die even kleurrijk als lentebloemen harten en hoofden vult met gejuich als op wegen ons de paden kruisen dat doodgewoonste alledaagse dingen ons weer door de dagen zingen doen zoals de kinderen die wij eens waren elke dag zich blij verwonderen lieten ik wens dat wat wij verlangend dromen ons het denken aanzetten…

Gedempte stemmen die zij wilde doen weerklinken uit een gelinieerde schrift van kristal verpopte vlinder gedroomde aanzet tot een nieuw begin in een aarzelende kus in een zin de lippen stijf gesloten verdooft het denken.…

De duintop schuift een centimeter Slagroomwolken ballen samen Zand aan de voet van de dijk Als de aanzet van een flank Het mos snakt, de algen vergelen De vloedlijn herken je aan de kleur Waar slik in lichter overvloeit In gestreepte plastic ligstoelen Hangen badgasten te puffen Olie sijpelt door hun wimpers binnen Een suf oog slibt…

omgeven zo maken ze niet meer Links links rechts oneindig landend heel soms ontvangend vaseline boven de ogen zwetend spoor bedrogen snotslieren mijdend bijtend zout dat ziedend prikt de pols voelt intussen ietwat verzwikt even aanzetten…

plantennamen heb ingeslikt wat me vast tot een betere dichter heeft gemaakt al was dat vermoed ik eerder door de flessen ouzo, whisky, cognac, jenever, wodka, raki, absint noem ik nog niet eens de vele biermerken en wijnvarianten Alfred is nooit opgepakt voor zijn biologische drugshandel daarvoor is het nu dan ook te laat maar dat hij de aanzet…

En zij verstuiven hun meel langs de lengtegraden pril als de doorluchte schermen van de bloem der paarden, Pegasus, lichtvoetig zo hun zwermen hem heffen zijn zwaarte te boven, Diepgravend waar hij aanzet om zijn vlucht te nemen, zijn hoefslag de bron slaat in de ader, Het hart ontdooit aan de vonk als Aganippe zijn hiel ketst En de…

tot aaibaarheid wanneer een hand zich achteloos tot streling kromt, en vingers traagzaam in beweging komen, liefkozend eerst, dan speels en dartel plagend, behendig vingerwerk breit wolligheid tot lust zij vrijt zich op aan het vertrouwd fantasme dat in haar aders ruist als riet gegeseld door een storm van hunker en verlangen in zachte aanzet…

Wat even voordien nog een voorzichtige, tastende aanzet was tot; is nu volgroeid. Van hoog aan de hemel stuurt de zon haar levensbrengende stralen neer op het gretige, in volle bloei staand landschap, dat gulzig de zalige warmte opneemt. Alles is op het toppunt van ‘zijn’.…