Alle inzendingen over at

Van álles heeft .e mens te veel Met min.er valt ook goe. te leven .aar moeten wij .us naar gaan streven Ja, ie.ereen en structureel Van.aar .at ik, met wel wat lee. .it vers alvast van .’s ont.ee.…

Het is moeilijk toe te geven maar dan, dan at ik je beetje bij beetje op.…

Je eerste schooldag nam je 'm nog mee Dat zware grijze ding zat in je tas Toen bleek-ie ook te liggen in de klas Je moest nog heel wat leren in B2 Al werd je er dan jaren mee gepest; Nu ben je eindelijk de boss, at last!…

de boekanier plachte zich te redden door het vlot dat op de plecht gelegen vooruit te duwen naar de steven doch hij verzonk met moed en zeemanstaal maar niet voordien hij at en dronk van het laatste avondmaal nog eenmaal restte hem het zicht om de boeg te zien weerzinken toen het schip bij het gericht zich knielde in de avondvinken…

Hij at zojuist een bord patat met mayo en ketchup erbij, gegarneerd met een hard gekookt ei. Maar wie nu denkt wat een lekkerbek is dat, moet weten: hij eet enkel en alleen patat met mayo en ketchup erbij, gegarneerd met een hard gekookt ei.…

de spiegel ziet mijn zee achter holle ogen tranen enkel slierten zeewier in mijn schedel ankeren verwaterd wrakhout vermolmt de herinnering aan uitgroei maar kiert naar buiten binnen rest slechts het grote geheel en ik ik at de dag die ziltig was…

ga niet naar mijn graf of de urn met mijn as ik ben er namelijk niet want altijd springlevend in duizend waaiende winden in diamanten die glinsteren in de deken van sneeuw ik ben de stralende zon op het nog rijpend graan ik ben de zachte herfstregen die je in de ochtend wakkert ik ben de opbeurende rush van stille vogels in de lucht…

toon het achterste van je tong (ook al beslagen) veeg de wasem van de spiegel doop je pen in rode inkt en suggereer een bloedbad in de letteren blaas at least een slotakkoord tussen de beide vuisten koekoek...…

Ze vertelt over het donker, duister van de winter, dat de heimwee naar de zomer ternauwernood verdraagt; ze zweeft in een soort gedicht over 't bruinverkleurde klimopblad waar de herfst het hart uit at maar de nervatuur vergat en door het frêle raster valt het bleke Februarilicht op knoppen barstensvol lente.…

ik zond hen naar de galg voor slechts een klein vergrijp zag wel hun splinter, niet mijn balk ik sloeg hen met een loden pijp verstierf hen op het plein hun lichamen ontbloot ik at mijn brood en dronk mijn wijn besliste over leven, over dood nog voor de avond zouden ze gestorven zijn…

Is hier nog eigenlijk, wel, hierbinnen waar dan ook, die het zich herinnert de wereld, groots en groen onverzettelijk en onveranderlijk het zoete gevoel voor eeuwig en altijd men deed aan de borst kloppen met verbloemde idealen het sop was de kool waard men at toen nog gestampt brood met dompelsop voor soep de wereld geschapen voor de boutades…

Zonder moties van wantrouwen en parlementaire enquêtes, Zonder onderzoekscommissies, Zonder overjarige, nietswaardige excuses, Niet één voor allen en allen voor één, Maar "At your service -;)", Recht door zee...…

in woorden las ik je gelaagdheid je raakte aan verleden tijd voelde als een deel van mijn omgeving verbaasde met vertrouwelijkheid je maakte altijd deel uit van mijn leven, groter dan in dit geheel je bent een van die honderd ego's die met mij de hemel deelt zeven levens om te zoeken wie er van de appel at, wie er…

Het eerste gezicht was het jouwe in de zon van een Haagse tuin. Een tafel met glazen die we steels heffen naar elkaar en het licht. Het tweede gezicht, je profiel zoals je aankomt op een avond - De wind van het Voorhout in je mooie haar - en langzaam aan komt lopen met je lach van kijk mij (Yes I do). Op het derde gezicht…

Zo oud als Ibsen Waar stemmen waaien Op de wind, Een draad van Alles wat daar drijft Van verre. Daar ben jij dan weer, Met je lach van O ja In een vleug Van geweest En weer terug.…

Nu wij King’s grootse rede memoreren, Begeeft Obama zich op oorlogspad, Heeft hij vandaag soms ook een droom gehad, Hoe deze escalatie is te keren? Maar in het grijs van waarheid en van schijn, Ziet iedereen opeens zijn rode lijn.…

Ontwaken met een open raam, een zilte zeelucht Kan me niks meer wensen, zucht.... Hoor een zacht briesje en een schreeuwende meeuw Een ontspannende geeuw Veel familie om ons heen en een stralende dag te gaan Helemaal in de CAS waan Bluf en Rowen Hèze, daar verheugen we ons op Ruik de bakker en sta maar eens op…

De zuivering van parken mag zich niet beperken tot boorden rond de perken waar men met schoffels, harken de resten uit gaat kammen van labrador of poedel die ons genot bezoedelt met al hun uitlaatzwammen voor herder en voor schapendoes voor een bouvier of voor een zwerfhond van het vuilnisbakkenras en een verdwaalde lapjespoes…

Voorlichtingsboekje: man en vrouw staan hand in hand -- Ze houden afstand.…

hij at de soep met een vooroordeel zijn walging weggeslikt met een teveel aan brood, het broertje dood bedroog zijn smaak het was wel raak, die opmerking het ging naar binnen met een slag, vaardig langs zijn weerstand en de lach van plagerij ach, die hete brij bevat niet veel meer dan wat loze ingrediënten uit de smaak van jou en mij…

I am the soft stars that shine at night. Do not stand at my grave and cry; I am not there. I did not die.…

Nog enkel pralines en die at hij op. Inspecties zijn altijd voor hem een plezier. Toen Sint het ontdekte vond hij in zijn spullen vervanging, zodat jij ondanks deze strop toch heerlijk je maag met wat lekkers kan vullen. De Piet die pralines at, kreeg op zijn kop en heeft toen beloofd dat hij jou nu laat smullen.…

Als ik mij afvraag waarom ik vandaag het danken vergat, voor 't brood dat ik at.…

Ik zweeg en at mijn driehoek     II   Ik schonk haar een kopje koffie en reikte haar de melk Ze zei: Dank u En vroeg niet meer     III   Ze bukte en raapte een servet van de grond en zei: Ik zeg, wat ligt nu daar? Ik dacht: Dat zei je niet, dat dacht je maar.…

‘Married at first sight’ Een moderne actuele Onderhoudende wijze Van uithuwelijken Ik sta erbij, ik kijk ernaar Ik denk er wat van Ik zeg echter niks Ik laat het gaan Niet de ouders bepalen Maar de wetenschap Voorspellen, dokteren Een schappelijk huwelijk De voltrekking is Als een sprookje En als het mis gaat De scheiding ook…

Laat bij mijn graf geen tranen vrij, Ik slaap daar niet, maar ben nabij. Ik ben de streling van de wind, De open ogen van een kind. Ik ben de sprankel in je vreugd, Ik ben de overmoed van jeugd. Ik ben het krieken van de dag, Ik ben de parel in je lach. Ik ben zonlicht op het graan, Regendruppels op het raam. Ik ben de lippen die je…

Die bad en at. Bezat. Bedreef. Men las. Men schreef. Men nam en ging. Vernam. Vergat. Je kwam en ging. Je was en bleef die nam wie nam. Die gaf wie gaf. Het was te geef. Ik las. Ik schreef. Je ging. Je gaf. Gaaf en onaf. --------------------------------- uit: 'In een mum van taal', 2002.…

Al dat jonge blad dat hij eens met welbehagen at en blatend heeft beleden: Wat lijkt het kort geleden! Hij gaapt en pist de poten wijd neemt voor de grap een hap van eigen sap. Of is dat uit oude bokken nijd?…

Een zelfmoordterrorist deed zijn beklag dat hij zijn kebab-hap vaak rap in de stad at, nooit sportte daar hij aldoor op zijn mat bad en dus een té dik lijf voor de Jihad had daar hij al opgeblazen op zijn gat zat.…

Er waren slingers en een paar ballonnen De eerste handheld kreeg een schouderklop Hij belde kwiek zijn tegenstrever op Om door te geven dat-ie had gewonnen Al wordt-ie zelf volledig immobiel Hij gaf de lucht een lijn, een doel, een ziel…