Alle inzendingen over authentiek kind onbevangen

Wellicht ben ik een van die slome vogels, die onbevangen sluiks naar de wereld kijkt, stoot mijn verleidelijke verentooi uiterlijk jou af. Wil ik alleen wonen in een duin die de zee remt kinderen en hazen verstopplaatsen kan bieden, kan ik niet liegen maar alleen hardop denken.…

Ooit woeien geur en kleur uit straat van ergens Verloren galm voorgoed uit de pendule Spoorloos verdwenen in een tijdcapsule Met noorderzon naar niemandsland van nergens De authentieke dorpseigen gebaren De onvermengde ouderwetse geuren Oorspronkelijke spraak van halve garen De slachters die hun eigen koeien keuren Rooms-katholieke…

Ooit hingen ergens kleur en reuk van straat In authentieke grauwe elementen De groenteman met ruwe bolsterpit Bracht weerloos eerlijk en ongesmukt Andijvie onversneden kroppen sla Geen avocado dadels zoete druiven Maar witlof selderij en knoflooktenen 's Zomers bessen in de winter penen Bungelende weegschaal in zijn kar…

haar huid was tanig zongebrand de vingers lang pezig gespannen aan haar hand zij lachte een paar tanden bloot kakelde wat woorden leefde op in aandacht waarvan zij genoot toch werkte ze onverstoorbaar door met noten en olijven vroeg ons nog te blijven voor een volgend glas zij was authentiek paste precies in het grieks orakelplaatje…

Authenticiteit, Iets van jezelf herkennen, In iemand anders.…

Was ik nog maar kind bemind door het oudere geslacht hoeders van de onbevangen, pure, ongecompliceerde slag der mensheid Was ik nog maar kind bemind door de generaties zo groot en toch zo klein in individu Was ik nog maar kind bemind door bemind in waar is het dat ik verloor het kind zijn, van binnenin…

Toen ik een kind was sprak ik als een kind dacht ik als een kind voelde ik als een kind Al maar meer volwassen maar helaas al maar minder spontane verwondering onbevangen ontvangenis hoopvolle verwachtingen Talrijke ervaringen rijker maar vele illusies armer mis ik steeds meer dat blije jonge kind…

Wat zijn jullie allemaal weer Anders, mooi Vrij onbevangen, onwetend, fijn bol of iel, Maar allemaal puur Kind zoals een kind moet zijn.…

Vrolijk kind met blauwe ogen, bekijken - door een roze bril - de grote mensenwereld. Onbevangenheid straalt op het gezicht, de frisheid van kinderlijke onschuld, gekoesterd door het onbeschreven blad. © avriends - 2007…

Jouw ogen staren In de mijne Jouw lach Trekt mondhoeken omhoog Jouw blik Zo eerlijk Onbevangen Alsof de wereld nooit bewoog Zo zou jij Altijd moeten blijven Zo zou het Eeuwig moeten zijn Stol dit moment Blijf het bewaren Een ritueel Zo groots en teder Zo ontwapenend Zo fijn…

Klikklak, klikklak Zo loop jij af en aan Verwonderd kijkend naar de grond Waar komt dat klikklak, klikklak Toch vandaan? Het zijn je schoentjes Groen en wit Waar dat leuk geluid in zit Voor jou het leven Een festijn Zo zou het altijd moeten zijn Dus stap maar rond En kijk verbaasd Geniet met volle teugen Mijn schat Jouw leven heeft geen…

Zo is dat kind: argeloos, onschuldig, onbevangen, nieuw.…

en dan zingt mijn kind van het opstaan van de zon de wereld die wakker wordt van kabouters en nymfen die dansen in een sprookjesboek want alles is goed alles is Sinterklaas mijn kind heeft een lampje dat zachtjes gloeit in de nacht mijn kind is niet bang voor de dag…

De laatste dagen zilveren het grijze aan je slapen bewust over de houdbaarheidsdatum heen gedragen in het nieuwe nog onbevangen reikt een kind een suikerspin aan allen die het vragen…

Je bent kind van God en God wenst je een ander leven! Als je je tot God wendt, zal Hij je die kracht geven die je nodig hebt om je je van je ketenen te bevrijden, terug op te staan, eindelijk echt te leven en je authentieke vrije ik Aan God en de wereld te laten zien.…

Stil verlangen onbevangen Nog 'n kind wordt bemind Puur en oprecht eerlijk en echt Hopeloos verloren ogen die bekoren Blikken die verrassen is zij nu volwassen ?…

Handen, bezitten niet doch raken aan zijn gezichtloos kunnen zonder naam bestaan werken hard getuige knoestig eelt strelen teder zacht zodat een lichaam heelt hoeven in samenspraak niets meer te zeggen omdat zij zich op gekrenkte schouders leggen lezen louter wat tussen regels is gehoord omdat zij spreken zonder een overbodig woord…

de wereld draait door angst regeert bifudus, rimpels het moet linksom het moet rechtsom want we zijn het waard daar sta ik dan in mijn blote uppie oud genoeg voor een gratis griepprik ik wijs alle, al dan niet goedbedoelde adviezen af en laat alles op mij af komen ik ben ik *voor Monique, je vroeg erom*…

Met haar eenvoud drong zij meedogenloos mijn geest binnen Zij stal, gewiekst, ongevraagd, het licht van groene irissen Haar keurslijf ontvlamde gloeiende brokstukken van mijn oneindige schemer…

Op het moment dat ik jou zag won je gelijk mijn hart en intens is de wens in mij om ook altijd nog al is het diep van binnen dat onbevangen kind te mogen en te blijven zijn laat me dagelijks mijn fluister zo beginnen…

De behoefte om te zijn is in gedachten al gedaan maar de werkelijkheid is anders dan de fantasie je beloofde. De tegenslagen zijn soms hard maar leerzaam bovendien tenzij je een ezel bent want dan ken je die steen al wel. Even slechts een lach op je gelaat de vrijheid lezend in je ogen de parels van je ziel ik hou van je warme hart…

nu de waarheid aan de waslijn hangt zijn de kleuren zichtbaar vervlogen de wind heeft een oor te luister gelegd al het vangt zijn dromen uit 'n grijs verleden waar de oudroze harten nog altijd memoreren aan toen liefde nog onbevangen was zij als 'n regenboog kon ontluiken geurden bloemen mooier met hun fragiele verschijning deed 't menig…

niet zag Met verbazing staar ik naar de foto Ik zoom goed in op mijn gezicht Laat beelden van momenten passeren Tranen vertroebelen mijn zicht Van binnen ben ik nog steeds dat meisje Vrolijk, blij en wild Wat is er dan veranderd Hoe werd het spontane zo verstilt Het wordt tijd om los te laten Die lach weer te voelen, vrij en breed De onbevangenheid…

Net als vlinders hun tere vleugels uitslaan, in de voorjaarszon, zal het kind verlangen, de vlinders te volgen in hun speelse spel. Kind van licht, kijkt nog onbevangen naar al dat moois, geliefd in haar paradijs, kind zonder zorgen.…

't Kind onwetend zuiver spontaan 't Meisje hopen en geloven nog onbevangen De vrouw bereid tot geven en ontvangen 't Leven eenmaal gegeven geen weg terug ...…

Ik verlang terug naar dat kind Zo onbevangen rennen in de wind Vrolijk enthousiast altijd vertrouwen Elke dag spelen van het leven houden Ik verlang terug Naar mijn naïviteit Zonder zorgen….. ben het even kwijt…

er komt weer een heel jong kind zo onbevangen dan huilend dan weer met een blijde lach weet ieders tederheid heel warm te vangen nieuwe grootouders trots maar ook ach ach…

Een gedicht is meer dan een rijmende zin er zit vaak één of andere boodschap in, Het is iets anders dan woorden alleen het bereikt een mens vaak dwars door alles heen Het geeft uiting aan wat men voelt het maakt duidelijk wat er eigenlijk wordt bedoeld, Een gedicht kan een medemens opbeuren Zijn sombere blik voorzien van nieuwe heldere kleuren…

Waar is het kind gebleven dat gelegen in het gras turend naar de wolken in een andere wereld was Waar is het kind gebleven dat ontdekte en genoot van dieren die leefden in weide ,plas en sloot Waar is het kind gebleven dat steevast vroeg waarom en alles wat het moest vond het dan altijd stom Waar is het kind gebleven dat onbevangen…

De onbevangen oogopslag van een kind, eeuwigheid in een moment.…