3676 resultaten.
Density
gedicht
2.0 met 19 stemmen 8.073 In hetzelfde vlak
van de avond. Waartegen
nauwelijks en nergens.
------------------------------------------------------------
Uit 'het museum van de zomer' (1974) van R. Jooris (1937)…
beeldbuisverlangen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 516 In een andere tijd-ruimte
knuffelde je een kind
en ongetwijfeld was de avond
weer bestrooid met snippers licht
(bergen, sterren, zei je)
Een storm steekt op
in de verlaten streek
die ik moet zijn...…
Gesloten
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 524 Is het misschien mijn fladderige aard
het pronken met mijn vleugels
die de bloemen doet schrikken
nog voor de avond valt?
Of is dat uitgesloten?…
Een kaarsje
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 827 een kaarsje
wit en gebroken
ver weg van
de mooiste avond
klein stukje van de zee
die mooie zee van licht
nu alleen en gebroken
eenzaam in het donker
toch zal het ooit
weer branden
oplichten in het donker
en de eenzaamheid verdrijven…
zij lachte
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 704 verlangens
zij lachte
omdat zij wist
dat ik zou happen
dit aas te mooi
te laten liggen
zij lachte
hemelsbreed
einde van de avond
ik was weg
van haar
zij was weg
van mij
en toch
wij vonden iets
maar niet
elkaar…
Sssst....
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 361 De avond valt niet over bomen
Ze ontwaken in het maanlicht
Een luguber schouwspel
Van stille krachten
Fluisterende bladeren
Dreigende takken
Hier ben ik niet op mijn plaats
Nergens flauw straatlicht
Geen mens moet hier komen
Geketend aan wortels
Een leven lang wachten…
Missen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.407 's Avonds draait de Radio 'zijn' nummer.
's Nachts voel ik zijn handen op mijn lichaam…………
soms
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 970 soms zou ik willen
dat we elke avond
konden kijken naar de ondergaande zon
soms zou ik willen
dat ik kon boetseren
je vast kon leggen als een kunstenaar
en ik hoop vurig
dat wij ons hele leven
gelukkig zullen blijven met elkaar…
waanzinnig
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 464 ik weet dat ik denk
wat ik wellicht begrepen heb
niets meer is of minder
oh dwaze wijsheid
je ledigt mijn leegte
tot vervulde overdaad
ik spring omhoog
opdat ik neer zal dalen
in de put van mijn
hoogste zijn
wek me in de avond
zodat ik in de ochtend
slapen zal…
In de hoogste bomen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 152 's Avonds als de zon
langzaam de hemel verlaat
verzamelen ze in grote troepen
en kwetteren uit de maat
om wie het hardst kan roepen
dan bespreken ze de dag
in de hoogste bomen
met meer ophef en verhaal
dan politici en economen
tot het donker is
dan stopt het kabaal.…
Bibian Mentel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 92 gedreven bindt zij
verbindt zij
lengt zij dagen
aan koude nachten
waarin zij onverstoorbaar
verder werkt nu
de tijd harder tikt dan
de dag ervoor
tot de avond valt
zij haar vleugels spreidt
en zich, vol liefde, overgeeft
aan het licht…
wat je ziet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 529 het moest ervan komen
want van alles had ze niet
eens benul of denk je deze
dag zal het verfraaien
avonden een ruimte vol
van dwazen veroveren land
vooringenomen met deze
onontkoombare schaduwen
er tranen meer ogen wij die
verwonderd zijn over elke
nacht wij zijn al blind…
met veel jou
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 375 nu de avond breekt
blijf jij wazig hangen in mijn haren
met veel stil
in rozen is je beeld gevallen
hemel kleurt verdeeld het glas
druppels naam weerkaatsen
zo getraant in ochtenddauw
geurt lavendel blauw
met veel jou…
LITERATUUR-GESCHIEDENIS
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.532 Als plotseling een door het slichte
Gelijke hout breekt, en de ruimte zoekt,
dwars door de christelijke gebeden vloekt,
Maar in de avond is te vinden op de knieën
Van stilte en schemering, en 't zoet
Dat hij verwierf, afgeeft, en boet.…
31 augustus
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 649 schuin valt
de avond
door de dreef
het scheve licht
gooit de bomen languit
in het zuchtend gras
een schaduwbos
van langgerekte
hoge stammen
daartussen
schreeuwerig
nooit voldane vogels
in de kruinen
lacht de zon
al kopergroen.…
HERFST
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.500 De avonden donkeren al.
dit is het regenende jaargetijde
waarin wij haar eenmaal ten grave droegen;
ook toen sloegen de bladeren en de regen
over de paden en de zwarte wegen
en het woei duister in de donkre groeve.
alleen was het toen vroeger herfst
en droever.…
Dagen van steen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.214 'Je zit naast me' denken mijn gedachten
Ze strelen en vervagen mijn gemis
Het lijkt haast op het eindeloos wachten
Op een feest dat hier niet is
Langs het vallen van de avond
Springen vloeistoffen de hoogte in
Dan blijkt mijn hoop ongegrond
En vallen tranen mijn ogen in…
Dromenval
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 539 De violist bespeelt de avond
en ik mijn gedachten
om vooral niet te vallen
maar weg te zeilen
naar onbestemde havens.
Ik loop over het water
en verdrink
in een onpeilbare waterval
van hopeloze zinnen.
De nacht duikt mijn dromen op
te ver om van te houden, te dichtbij
om in te wonen.…
vergeelde beelden
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 528 zag ons deze dagen weer
gedreven door de bossen
dwalen op zoek naar een
lekker maaltje cantharellen
hoe mijn vader zich telkens
bukte, met een glimlach
het zakje vulde
en wij die avond met de pan
op tafel onze honger gretig
stilden…
zomaar een dag
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.061 langzaam opent zich een hemel
slordig zwellend in ’t grijzige bed
aantrekkelijk gevormde motieven
wijzen op zoetere diepten
van de avond; honing druppelt zacht en
geruisloos geeft zich het landschap over
romantische overvloed breidt zich.…
Engel.
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.118 Altijd, elke avond:
"Ben ik vandaag
wel aardig genoeg
voor je geweest?"
Mijn verbazing groot,
het is maar
dat je het weet,
want zoiets vraagt
alleen een Engel.
Het is daarom, onvervangbaar
lieve verschijning,
dat je nooit
zult vervagen
uit mijn geest
en het is daarom
dat ik je nooit vergeet.…
Nachtdienst
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 291 schaduwhuizen vallen op straat
tussen scheve bomen
wier kruinen met
bloemen stoeien in overtuinen
waar de laatste vogels nog vliegen
en treurwilgen de avond
wiegen in bootjes die op
het water deinen
zal een drevelgat in de
schemer verschijnen…
Warm
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 674 Niemand kijkt de stilte weg in
schaduwen die wijken
en de blauwe hemel
niet kunnen bedekken
of dichterbij halen
met eenzame woorden en fluisterende
momenten
van een avond die
de kou weer wil beminnen
maar in de gulzige warmte
alleen nog zijn
lege cocon over heeft.…
La morte-saison 4
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 404 ken haar al jaren
iedere morgen kijkt zij
tussen gordijnen
als pilaren
naar mijn open raam
ziet ze mij staan
of staart zij
naar een verte
met oude aarde
in gedachten
bij het vallen
van de avond
sluit ze buiten uit
wellicht om pijn
te verzachten…
Schaduwwacht
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 366 De avond draagt het licht al
naar de nacht wanneer ik
aan het water zit en wacht
- zoals een oude reiger
die van vluchten moe
zijn vleugels
niet meer wil ontvouwen-
tot verloren leven
mij als een schim verlaat
en in de ochtend dauw
stil op mijn wimpers rust…
In de winter
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 410 achter
mijn aangezicht
huilt het leven
machteloos
zo lijkt
en tijdloos van aard
om verlies
met pijn te verweven
heeft het gevoel
verdriet gebaard
de avond heeft zich
van de lente vervreemd
is in koude ondergedompeld
rest nog de troost
die aan het verlangen
blijkt uitgeleend…
Gemompel
gedicht
2.0 met 40 stemmen 11.524 Maar reken maar dat ze elke avond dezelfde bos krijgen
op alle bühnes van het land
rozen van plastic
voor de goedkoopte.
--------------------------------------
uit: 'Remco Campert dichter', 1995.…
de merel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 106 een merel op het dak
vederlichte klanken
orakelen
het ontwaken
van deze dag
lief is deze merel mij
zijn euforie een
aubade aan de stilte
op een laatste reis
naar huis
en 's avonds
druipt de weemoed
van het dak
en betraant een bed
slaperige sleutelbloemen…
stijlloze herfst
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 153 dit is de tijd dat
duister het licht ontluistert
steeds vroeger valt de avond,
verdonkeremaant de nacht de dag
want de nacht wacht niet
als zij lengt en steeds kouder
invalt, gelijk de winter
alleen herfsttijloos
geeft nog een sprankje roze…
Magie in het spel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 245 ik speel
al jaren een
simpele melodie
maar soms
geeft de wind
haar vleugels
dan dansen
de tonen tot
hit van de dag
fluit ieder
het lied in
avond en nacht
eindelijk is er
magie in het spel
tussen hemel aarde en hel…