141 resultaten.
Landelijk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 138 Hooi over de balk;
de mijt ziet afgeslankt,
het lijdelijk groen
zal spoedig weer gekort.
Botte raderen rollen
van links naar rechts,
geen spriet ontkomt
aan de geslepen messen.
Doch hogere posities,
moeilijker te rollen
dan het vlakke veld,
de aangroei latend.…
Pardon?
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 254 De boterbergen stapelen zich op
Het linkse vingertje wordt weer geheven
Zo laten ze die president wel beven
Het hele Malieveld stond op zijn kop
Maar bouwen wíj geen muren van beton?
Rot op...voor kinderen hier geen pardon!…
zaterdag en de wind die ligt
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 178 balken ezels lang gerekt
ze zijn misschien cretenzer
het is hier ochtend in november
geen haan die kraait
de wind staat stil
het licht gaat temerig aan
de zon bewolkt de lucht wordt bevlokt
stralend wit op straat gesmolten
de zwijger wordt gewekt
in stof die noopt tot spreken
reeds dagen aan een stuk
de wereld staat onder druk
de telefoon…
Een mens van stof
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 347 onder heiligheid van schijn
kent het leven vele kanten
als ik praat over mijn en dijn
blijken mijn woorden balken
en de ogen van de ander,
gedragen door splinters,
toch nog blinde bollen
onder een sterrenloze baldakijn
in mijn rug gapen velen gaten
soms met zout verweven
ook ik ken het haten,
pekelen en kneden
onder mijn hand is en wordt…
EIGEN WIJS
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 220 Ik oefen partituren
waarin de toon ontaard
de noten balken jammeren
omdat ze half vervaagd
de wijs niet kunnen houden
er komt geen einde aan
de valsheid in geschrifte
de strijkers nog aan zet
laat ik als spechten tokkelen
hun beeltenis mijn rust
boomschors houd ik mij voor
tot aan de generale
de dirigent een kikvorsman
zijn poel een…
Muziek, hier wil ik wonen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 344 Tussen de noten op de balk
klopt een hart een tango
zonder gezwalk; zwieren
benen open en gesloten tonen;
worden kwartsmaten dansend
meegenomen.…
Het kerstconcert
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 304 Het kerkje had zich al gevuld
stemgeluiden liefkoosden
het kindje in de kribbe
daar blonk een flonkering
zacht langs de zoldering
dat alle aandacht kreeg
sterrenlicht
scheen door gekleurde ramen
streelde het orgel
dat tussen de balken zweeg
doch lager fluisterde
op klanken van koor en kerstmuziek
‘Wij komen tezamen’
naast tranen
van…
Je togaat wit
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.522 je togaat wit
sopraant de
nachtelijke mis
als uitverkoren stem
rees als ster in
stil geboren worden
warmde stro en dieren
in de stal van Bethlehem
bassen donkerden het
slapen van de schapen in het
balken van de ezel naast de os
warmden alten zacht hun trots
als herdertjes
bij nachten zongen kinderen
het blij verwachten
nog…
Het Kerstconcert
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 264 Het kerkje had zich al gevuld
stemgeluiden liefkoosden
het kindje in de kribbe
een flonkering blonk langs de zoldering
dat alle aandacht kreeg
sterrenlicht scheen door gekleurde ramen
streelde het orgel
dat tussen de balken zweeg
doch lager fluisterde
op klanken van koor en kerstmuziek
‘Wij komen tezamen’
naast tranen van een ademloos…
Waar verliefdheid kan wonen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 44 Tussen de noten op de balk
klopt een hart een tango
zonder gezwalk; zwieren
benen open en gesloten tonen;
worden kwartsmaten dansend
meegenomen.
In een innige verstrengeling
kloppen harten een tango metronoom,
sleutelt de liefde aan hekjes van
een melancholisch vertoon.…
De Tijdmolen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 464 En als het waaien luwt sta ik te wachten
of ik het knappen van de houtworm hoor,
die eenmaal - naar ik zeker weet -
de hardste balken tot de kern doorvreet.…
Verkeerd begrepen....?
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.269 Ik zag jou wel zitten
je was bezig
je zicht te verbeteren
om de splinter
uit mijn oog te halen
en je eigen
balk bij te schaven
Ik ging verzitten
afwachtend
of je mij
nu zou zien
je praatte over
haar, over hoe
bijzonder ze was
Ik wachtte: welk
onderwerp zou
er nu komen
ik koesterde niets
keek naar binnen
waar begon het
te…
gebinte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 366 kroelt geen leven
ik ben niet méér dan doods, steriel
mijn iele twijgen zwiepen zwijgend
gejaagd, door wervelwind gejut
ik voel me machteloos, onteigend
mijn rijke kruin werd weggerukt
Pan heeft mijn stervensuur geslagen
geen mistletoe komt mij nog knagen
geen sap voedt meer mijn bast noch spint
straks zijg ik onder zengend zagen
tot balken…
Ezelskeuze
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 232 De ezel was heel droevig aan het balken.
Hij rilde van de vrieskou aan de ijszee.
Het dier, dat met z'n primus heel onwijs dee,
werd uitgelachen door een bende alken.
Hij was verkleumd, waardoor hij hevig baalde.
Het bleek, dat hij een echte ezel was:
hij kreeg het maar niet warm met edelgas
en pijnlijk was de adem die hij haalde.…
De achterkant van de schaduw
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 415 ik zie mijn schaduwkant
zo duidelijk terug
in woorden van
duistere figuren
zij wonen aan de leugenkant
spelen in het brein
bejubelen daar hun kuren
afdwalend van de rechte lijn
hun spiegelreflex herkent enkel zwart
dat lijkt op een hemelse troon
echter de balk in de ogen speelt hen part
genoeg om de waarheid te bedekken;
het geweten…
Vrijheidsideaal
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 73 vermaak
Zij is altijd zo zeker van haar
zaak
En die van Hugo, Christa en
van Mae
Maar wacht u voor haar joviale lach
Bij tegenspraak is zij kort aangemeten
Zij heeft het laatste woord,
zíj kan het weten
En spreekt u aan op deviant gedrag
Leest anderen de les graag bovendien
Al is haar logica paradoxaal
In eigen oog heeft zij geen
balk…
schuld
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.738 van de timmerman snijdt
en zaagt en schuurt aan
het kruis van hout, waarop
hij nagels ziet en bloed
en 's-nachts als in de
hoek het manshoge kruis
te wachten staat op wat
morgen zeker komt, droomt
hij vreemde dromen vol
van geweld en tranen,
maar niet op zijn gezicht
nooit werd een wreder
wapen uitgedacht dan
deze twee gekruiste
balken…
Kruipruimte in Wallonië
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 420 Zuchtend dragen zware balken het plankier
waaronder een halfduister oplicht
muizen ritselen hun dag bijeen, een mier
heeft het dagelijks wonder weer verricht
Verpoederd stuift het vale zand
een kier verwelkomt een laatste bries
innig wikkelt de spin een hand
in draden van voorgoed verlies
Vond het maar ruimte om te kruipen
bedompt en verstomd…
Mijn veulens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 111 gaf ik ze de sporen
van tegenstrijdigheid, ruimte
om te smoren in een tijdstraf
van ruimhartigheid bestijg
ik opnieuw de beugels van
een nieuwe dagenraad
de hindernissen van het nieuwe jaar
bepaalt mijn draf tot hoever ik uit
kan rijden in een potentiële rit,
ik weet niet wat ik het meest
zal missen en op welke horizon
de balk…
De meiskes uit de taveernen
poëzie
3.0 met 27 stemmen 2.893 De ronde zee waar wij zwalken,
die eindeloos wenkt en geeuwt,
en ons doet van begeren balken,
en ons verre vrouwe verweeûwt:
wij ankren in de taveernen
waar geniepig een rust ons smijt.
Daar wachten ons rood de deernen.
Daar raken wij 't leven kwijt.…
Onbegrepen tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 129 jij hebt
noten laten lopen
marcheren en dansen
in voorkomende maten
hebt ze de
melodie voluit
laten dragen in
de synthese muziek
jij kende het
spel dat geschreven
staat in balken
met mollen en kruisen
proeft hoe
daarin nog verborgen
emoties huizen tot
op de dag van vandaag
het oeuvre is
gewikt en gewogen
nu breng je eindelijk…
Laden vullen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 317 Een stil kind steekt de oosterkim over
het stapt een ander hoofd binnen
een kamer zonder vensters, waar
niets begint, ook niets eindigt
alles is er vederlicht
zoals jonge wijn van de eerste pluk
de dunne wanden transparant
takken van buiten spiegelen
als ranke balken tegen de zoldering
alleen een verlaten schommel
vult de ruimte met…
sterke en zwakke schouders
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 462 familie en vaderland
ze genieten mee
van de zorgzame wereld
denkend aan hun generatie
en ze dragen
klagend gekorte verwennerijen
vooral vloekend tegen anderen
ze begrijpt hen niet meer
haar familie noch haar vaderland
zwijgend hoopt ze
op een zorgzame wereld
misschien dat een volgende generatie
haar eens zal dragen
maar de nietsontziende balken-ellende…
Winterwerk
gedicht
3.0 met 16 stemmen 17.700 Omhoog die bovenstem, waar
vogels schuilen op de balk, en dan omlaag.
Vertraag het lied, houd in totdat bloed
stolt en adem stokt. Kan zij nu gaan?
Doorspelen. In de bas orgelt een toon
die alle tegenstemmen op zal zuigen.
Hollen of stilstaan - maakt niet uit,
je hamert hoorbaar op het einde aan.…
Clemence
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 101 Ik wil je alles graag vergeven,
ook alles na vandaag,
het dorp is afgebrand,
de stad brandt als een balk
in mijn dichte oog,
alsof ik op dit heb gewacht.
Waarom vergeef je mij?
Omdat je weet hoe ik vergiftigd ben?…
Het woord was water geworden
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.311 Het woord was water geworden
een woest kolkende zee zocht
de diepten van de polders
vulde de putten en wellen en trassen
in de slapende huizen en hoeven
steeg in de dorpen en gehuchten
drong in de stallen waar het vrezende
vee aan halsters en touwen rukte
muren stortten in, zolders en balken
raakten los van hun ankers, dreven
met mannen, vrouwen…
Alles is anders
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 905 er was eens een frank en vrij woord
dat samen met het blad voor de mond
demonstratief de wacht hield voor
de poort van het fraaie vredeshuis
de hoofdingang was afgesloten met
een balk in het oog de streep door
de rekening voor het wachtende duo
met het spandoek hoog: ‘Alles anders!’…
winterjas
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 798 vader ging uit zonder jas
ik riep nog na hoe koud het was
maar hij ging weg in korte mouwen
in zijn mooiste hemd, de marineblauwe
en de wind woei en de vliet bevroor
eerder dan het jaar daarvoor
de hoest kwam en liet hem niet alleen
hing droog en koortsig om hem heen
hing aan de balken van ons huis
om zijn nek als een lodenkruis
en de…
Prins Balk II van Afbrakistan
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 526 Het heeft Heer Balkenbrij behaagd
Dat Jan de Werker zich gedraagt.
De ezel echter laat steeds blijken
Dat hij de kant kiest van de rijken.
Ik vraag me af wie daar toch zaagt…
------------------------------------------------------------------
© Jan Bontje 2004-04-30
Dit gedicht is een Quindrein: Vijfregelig lichtvoetig vers, door mij bedacht…
sTrIJD
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 335 gelijkertijd dat jij en ik
van het leven moeten snoepen
want laatste adem, voor
dat je 't door hebt, als laatste zucht
Tijd voor reflectie
als begeerte de wereld in
Tijd leert ons ook lief te hebben
te genieten van veel
mooi klinkende tonen, noten
Zangkunst en muziek
Zeer bijzondere stemmen op
ritme dat kan blijven hangen
Dansende noten op
balken…