Alle inzendingen over bedeling

'n libelle verwelkomt mij als twee vlinders innig dansen het zonlicht weerkaatst de schittering op statige bomen vers gevallen bladeren maken kringen in het water eenden snateren , zie hoe ze komen bedelen om brood de wind speelt 'n spel op grote hoogte alwaar de bladeren zich krampachtig vasthouden voor de vrije val ©Lady Love…

opdat wij niet vergeten het jochie in de man het meiske in de vrouw de diverse waarden van knikkers bedels schieten in de pot met duim en wijsvinger opdat wij niet vergeten wat er van ons geworden is kaarten met sigarettenmerken camel sloeg alles, we hadden schoenendozen vol we deden een eentje, een tweetje of alles, daar kon je…

Haar lispelende mond zegt niets, zij is geen zuster van de karmelieten, hoewel haar ogen bedelen. Armoedige grond moet bemest. Ik sla mijn slag op de gekeerde wang, ontrol de vloer onder de voeten en verlaat het toneel. De winteravond is verspeeld.…

" Dacht ik, bijtend op mijn tong, Ik vraag hem nooit meer hoe het gaat, Als hij met zijn "helpende hand", Weer eens bedelend voor mijn huisdeur staat, In zijn duisternis beland... Met zijn woorden houdt hij me vast, In zijn stilte zuigt hij mij leeg, Als hij praat is hij mij tot last, Ik zou willen dat hij wat vrienden kreeg!!…

laatste lenteregen hoor de haan spreken tegen het eerste ochtendlicht De treurzang van lente droefheid in puurste vorm draaien zich in hondertachtig graden geven de wereld een nieuw gezicht De mooie cirkels die eens zo moeilijk draaiden, ze zijn in mijn leven gekomen als rimpels en zullen dwalen tot ovalen Ik wil de zomer voelen, bedelend…

duizend stoelen met wat tafels mensen ontmoeten met paardenstaart op de racefiets strak in 't blauw met helm en mobieltje aan je oor lege glazen op tafel met een net uitgemaakte peuk, grote schaal versnaperingen geroezemoes spontane lach bedelend hondje bij haar baas rolt een buggy langszij vliegen duiven plots op als stoere motor wordt…

luisterend bij het raam hoor ik in een boom met op de achtergrond een ekster schreeuwend klein een kinderstemmetje hongerig de ouders bedelen rond huis en haard zoekend van bessenstruik tot fruitvlieg zamelen zij het maal schichtig naar omhoog blikkend waar zij in het groen verscholen hun weerloos jong weten dat - het snaveltje wijd…

in mijn strijd, gaandeweg een bedeling heb ik geen spektakel ontmoet in jouw blauwe ogen, het was mat en zelfs de horizon kiemde naar het verticale het was vreemd, jouw naakte silhouet te mogen aanschouwen in het afgebrokkeld maanlicht, ik streelde de wind en dacht mij rijk aan jouw blanke huid we stierven in het kielzog waar de herfst…

de handen reiken niet verder dan het kloppen van mijn hart de armen nog verder strekken verlicht ook niet beklemmende smart; ooit kon fluisteren warmte opwekken je aangezicht verstart verwachting vordert verwarring, denken raakt overdadig gehard en wordt hoop een aftreksel van bedeling terwijl de lente toch blauw de aarde bedekt vogels…

alles in en om ons smacht naar onverdeelde aandacht ook wij ik naar die van jou en jij naar die van mij ach die bloem smacht ook naar die van ons en die van een vlinder of bij de boom hij wacht met wijd open takken op die vele brutale kraaien die naar plaatsje in hem snakken en hij lacht en mijn hond komt bij me bedelen hoopt…

Het meisje veegt en boent de vloeren binnen de school der hoge wetenschappen. Vol sissend sop glijden natte lappen om zich somtijds luidruchtig te roeren. De schoonmaakster wil haar gedachten voeren met diepe ernst én luchtige grappen: "Wat zou Onze Lieve Heer mij boodschappen? Laat de toekomst uitdagend op je loeren?" Voldaan blijft de…

met Boerka's bij de Hema op zoek naar zoute dropjes regendauw en vlinderwolven zag glinsterende ogen glanzen boven verkouden neusjes dansen zakdoeken ingewikkeld en omgewikkeld kleurden de wereld muziek in zinvol verdwalen droomde de horizon ver weg en straten vol met sneeuw beloofden geheimen geen dampende aardappelen maar bedelende…

Haar man had haar verlaten liet haar achter met een groot gezin ze wilde niet gaan bedelen want dat was haar te min. Toen is het ventje gaan stelen want zijn buikje deed zo zeer heeft het brood naar huis gebracht nu hadden ze even geen honger meer.…

Bedel de liefde de dorpsstraat uit. Laat je verkiezen tot pinksterbruid. Pinksterblom, lila paars; over het groen verspreid je een lila waas. Geneeskrachtig leg je de ziel open, die aan de Pinkster essentie is ontloken. Floreer je als het fluitenkruid; in een geloof dat nimmer door een zwijgen wordt gestuit.…

Liever steel ik haar speld Dan schudt ze de wrong los Tot een deinend boeket Dan zing ik hees naar haar Een wierookpluim in een glazen tempel Gewijd aan de dorst die brandt, Om de druppel smeekt In een hotelkamer zwelt de nacht Voorbij en voor de sluimer Met de smaak van truffels Haar naakt rijst als deeg Ze gromt als ik om een glimlach bedel…

in alle wolken zie ik hemel kiert de kans op wat geluk zon weet dat ik om wat liefde bedel mijn optimisme kan gewoon niet stuk je pakt me in met warme woorden geeft me een deken tegen kou maar onze adem zal bevriezen in het slapen zonder man of vrouw ik streel je huid, de buitenkant van binnen, je kijkt me aan voelt passie in je zinnen…

Jou zo zacht en teder minnen en je kussen steeds maar weer voert mijn hart je wereld in en laat mij bedelen om nog meer Jou zo zacht en stil omarmen en je behoeden voor 't kwaad wekt mij met een stil alarm en zorgt dat jij m'n hart verstaat Jou zo stil en zachtjes strelen en kusjes geven op je lieve lijf maken je huidje tot fluweel en…

Een kus slechts gegeven na bedeling. Elke lach in een golf van pijn gestrand. Zij waren samen ooit het gedroomde stel. Nu spelen ze star ieder hun maskerspel. De vlam van toen is voorgoed uitgebrand. Het bed kraakt al lang niet door minnespel. De taal van liefde is niet meer te horen. Hun illusie spat uiteen als een luchtbel.…

huiverend naar zon verlangen Al wekenlang is de rivier gevangen En ligt mijn woonboot star in ijs gekist Wanneer de mist door wind wordt weggewist Zie ik de watervogels onbevangen Bij honderden rondom mijn arkje hangen Zij wachten stil er wordt geen plaats betwist Ik voer hen vis, strooi graankorrels en brood Zij weten al dat ik hen kom bedelen…

En dat ik, met het zicht van jouw gestolen ogen mijn geloof weer had gevonden om de bladzijden van het boek met geluk in mijn hart uit te lezen voelde ik, herinner jij je nog de bittere armoede de dagen dat we in de winter vloekte met handen zo koud en verloren stonden we op straat te bedelen zo jong en toch reeds vergeten daar sprak…

je stapte mijn leven binnen zonder een pardon ik realiseerde dat jij mijn toevluchtoord kon zijn waar ik even kon zijn zonder pijn liefde werd me automatisch gegeven ik hoefde er niet voor te bedelen ik kon mezelf zijn ik hoefde niet meer alleen te zijn als ik bij jou was was alles goed geen problemen, geen stress alles verliep vloeiend…

Een alternatieve aubade" In mergelland, de voerstreek en batouwe Aan randen van de peel, ter zee van lauwe Heerst over 't stroese zand en de valouwe In lockdownland de vorst van strenge kouwe In genen dele wordt in kroonjuwelen Versmaad noch veronachtzaamd om verblijd, Niettegenstaande quarantainetijd, Hem een royaal signaal te gaan bedelen…

Ik hunker naar een glimp van jouw dij Jouw tepels – rozen op marmeren heuvels Smalen teder in de schemer ‘Meer en nog’ bedel ik en buig voor de oprisping van hitsig kwijl De ogen gesloten Verwaait jouw mond in een maanglans.…

De rechter speelt met de hamer in zijn klamme vuist Een para staat blauw gehelmd terecht De brandende vlag van het vaderland Waarmee hij honend langs de frontlijn liep Is nu een aswolk, wervelend verstoven Nu staat hij daar te stamelen In de vuurlijn van versteende blikken Bedelend om wat boter Voor zijn milde galg In een waas van verzachtende…

ontsproten uit jouw schoot land van wanhoop en van hoop onder medogenloze zon ben ik de mankepoot die struikelend en dansend naar ebbenhouten heupvleiende geoliede vrouwen haar melkwitte stijfgeslagen lichaam in stinkende stoffige stad de ruimte laat terwijl sabar en djembee onbehouwen opzwepend ritme naar de hemel slaan talibee aalmoezen bedelen…

Buiskool de drijver gehaat en geprezen voor werkverschaffing de werklozen vrezen een meter diep omspitten het Weenderveld als je je schop breekt een nieuwe van je eigen geld loodzwaar werk slapen in barakken karig loon en lange dagen eigen kleren dragen in weer en wind de hel van Jipsinghuizen het was meer geld dan je ontving van de bedeling…

Nu gij ver weg zijt , komen al de nachten Sluipen door schemerstraat, arm en gehavend, En zij die vroeger zielsverblijde brachten, Bedelen aan dichte deur in late avond.…

krullende golflijnen krullen met potlood getrokken door boodschappenlijsten krullen op zee God speelt met zijn haren in de ochtend speelt met zijn haren in de middag laat in de avond wat krulspelden vallen Midden in de nacht jaag ik een vinger door god's liefste pijpenkrul draai een rondje door de bedoelingen door de bedelingen…

O god wat valt aan de mens te helen als hij zo is waar uw schepping het zicht in dag en nacht deed verdelen of aan zijn aard, ongevraagd, mij dus, de zwakte zocht toe te bedelen ben ik de kroon op uw schepping als mijn vel verdroogt onder ooggeklepte mensen en vrij als ik zie dat wij door kwetsbaarheid worden gedoogd en de levensaderen…

Nood leerde de burgers bedelen, bracht hen en de boerenstand bij elkaar. Tussen stad en platteland door een oorlog asociaal, groeide de wil iets in schaarste te delen voor een karig oorlogsmaal.…