Alle inzendingen over bekommert

Gij wordt geboren: het bekommert geen. Gij sterft verloren: het bekommert geen. Het golven van de grote oceaan Breekt niet door 't zinken van een kiezelsteen.…

Wachten tot Het gewicht van ons Verschaald getuigt Van niets Verschraald en ontruigd Azijnpissers en lentekinders Ons deel, onbetuigd Wie bekommert zich nog om vlinders ?…

weet je wel waar je aan begint kan me niet schelen als ik het einde maar haal een chemische relatie bekommert zich niet om voetnoten, daar lees je overheen…

Denk niet dat je een ster geworden bent zo één van stralend licht en wijsheid Maar een zeester, die zich krakend om schelpen windt, ja zo één Daar zie ik jou wel voor aan want God bekommert zich niet om kleine dingen wel om het niets…

Hoe de nacht mij ook bemint en loze uren de tijd bedrinken met de regen aan het zolderraam stamel ik pijnlijke kreten die gesmoord door het kussen zich als zwaluwen nestelen in de zin des levens de tijd beraadt zich als het licht zich eindelijk om mij bekommert en ik vermoeid weer aan een nieuwe dag begin…

Heeft geen oog voor het verleden , bekommert zich enkel om het heden . Hij fladdert verder , ongehaast tot de wind hem verder blaast . Zonder angsten ,zonder zorgen onbekommerd om de dag van morgen .…

Nu's eindelijk de lente gekomen, groen het gras, groen de bomen, en uit het nog jonge kruid klinkt overal luid het gefluit en gefladder van menig vogelpaar, dat in het nestelende voorjaar zich bekommert om hun nageslacht. Grutto en kieviet hebben zich bedacht en leggen hun ei elders, want inburgering is moeilijk in Nederland.…

Heeft z'op golven Van innige liefde Hevig gedeind Of is het pijn van een Leven niet te Leven, daar de wereld Zich om leegte bekommert?…

Ruimte, rust, mezelf voelen ademen, de steken onder mijn ribben en het gif in mijn lijf, in mijn hoofd Daar niet aan denken elke dag een vriendin die zich bekommert om haar eigen interesses Geen nieuwsgierigheid betutteling en troost, alleen een omarming en een beetje verwend worden Wakker zijn, niet dromen in mijn slaap, wandelen…

Heeft z'op golven Van innige liefde Hevig gedeind Of is het pijn van een Leven niet te Leven daar de wereld Zich om leegte bekommert? (N.a.v. 'Huilend naakt' van Edvard Munch. Olieverf op doek 100x120 cm/1914-1919)…

Wat dan, als niemand zich om mij bekommert.. was jij er altijd nog, jij in de tochtige kerk waar de wind waaide en ik mijn tranen stromen liet.…

Wij mogen in God als Schepper geloven Dat Hij de hemel en aarde gemaakt heeft En zich nog bekommert om alles wat leeft Zijn schepping gaat ons verstand te boven.…

Terwijl de massa, De meute die het Ritme van de Dag, van dit uur Dicteert, zichzelf Elke minuut van de Dag, vierentwintig- Zeven verliest in Instagram, whatsapp En andere digitale Flauwekul - want Je mocht eens missen Dat de virtuele kat Van je achterbuurman Gejongd heeft - Bekommert hij zich Om de naaste die Hij bij…

Oud en alleen twee woorden vormen samen een De oude mensen om hen bekommert geen Ja, een kaart met hun verjaardag met een allerbeste wens is dat wat die mensen verdienen maar niemand laat zich zien geen mens En zo worden ze oud mager en beven verlangen naar de eeuwige rust en dan het laatste licht geschenen de laatste kaars geblust…

Angstig staan we in de rij, wachtend op ons droeve lot. Vreselijk! Eerst verliezen we onze oren. Daarna lijf en leden. Jullie mensen zijn chocoladezot. Lijdenswegen zijn als een hazenpad. Onze lijdenstijd is reeds begonnen. Vrolijk Pasen.…

jij hebt het gevoel dat je er alleen voor staat, dat niemand zich om je bekommert, dat je een mislukking bent en dat je alleen moet vechten.. maar dat kan je niet meer, wil je niet meer... . Maar ergens ver weg en onopgemerkt zit ik, ik denk aan je, zit met je in IK wil niet dat je opgeeft, ik wil niet dat je de moed verliest.…

Ik wekte Hem op en riep: 'Bekommert het U, o meester, niet, Dat ik verzink, verzink?' Hij, opgewekt zijnde, bestrafte de wind, Die aanstonds liggen ging. Hij sprak tot de golven: 'Zwijgt, weest stil!' De golven legden zich neer, En er werd grote stilte.…

Terwijl de Schepper over heel het luchtruim waakt, alle sterren kent, bekommert Zijn almacht zich om een blaadje eendenkroos. De bakkerij van achttienhonderdtwintig oogt gemoedelijk, arbeidt ouderwets, blijft jong vol nijvere tijdloosheid.…

kleurt lippen ogen vertellen laten handen spreken de wind krult haren vrolijk lokkend een schouderophalen en ze luistert want het is nu zoveel stiller in Amsterdam en ook Den Haag zwijgt maar troost de regen klettert neer in pijpenstelen er zijn er meer die niet helemaal passen onder hun paraplu de rokers kleumen buiten niemand bekommert…

kleurt lippen ogen vertellen laten handen spreken de wind krult haren vrolijk lokkend een schouderophalen en ze luistert want het is nu zoveel stiller in Amsterdam en ook Den Haag zwijgt maar troost de regen klettert neer in pijpenstelen er zijn er meer die niet helemaal passen onder hun paraplu de rokers kleumen buiten niemand bekommert…

het leven is al zo kostbaar en broos, bekommert men zich nergens meer om ? Geen geweld meer op straat, maar streven naar recht en gerechtigheid. Niemand is bij geweld gebaat, maar veel meer bij rust en veiligheid.…

de dagen korten het begin van het einde de spankracht weg het zich ontplooiende voorbij ruimt plaats voor het ietwat zwaarmoedige zelfs decadente van de volle zomer eigenlijk komt het hierop neer -horresco referens- dat een door mij ervaren verbreking van de organische eenheid tussen weersomstandigheden en seizoenencyclus me meer bekommert…

staan in schril contrast met wat ik erover wil schrijven, kleine vergaar dingetjes vallen in het niet bij het schrale gevoel waar dit seizoen op broedt ruwe regens smeken de grond om zeeën van verdriet aan te maken, armoe hangt aan de twijgen en de geur van gaan is een binnenkomer voor de late gast de winter loert vanuit het wolkendek en bekommert…

Het boekenkasteel is leeg zonder hem, want er wordt niet meer door hem gelezen, de stof zal toenemen zonder dat iemand zich daarover bekommert, de letters zullen miraculeus verdwijnen als door teveel zonlicht of boekenwurmen.…

dat in zijn onschuld, al werd verguisd omdat zijn ouders voor moord de doodstraf kregen en wie bekommert zich nu om zo’n kind? Heb je het kind gezien? dat nog eenmaal mocht afscheid nemen voor zij werden geëxecuteerd en het hartverscheurend verdriet van beiden? Heb je het kind gezien?…

En weet je, Marilena, in jouw wereld achter glas, is het stukken beter toeven dan bij ons, hier, in de as De as van alle schepen die men achter ons verbrandt, omdat niemand zich bekommert om dit opgegeven land. Vertrouw me, Marilena, jij bent daar veel beter af Want hier tref je zelden koren tussen het verschroeide kaf.…

De wereldse, beslommerd Als Martha, af en aan, Met huiszorg zich bekommert; Gods dienstmaagd is belaân, Naar ’s Bruidegoms behagen Zich te dragen.…

de pijn is geriefelijk geworden bekommert me en heeft mij lief zoals de muziek die van toon op toon springt lig naast me en accepteer het leven of vertrek en vecht ertegen waartegen kan ik je niet vertellen er valt niets te halen aan de andere zijde ook al zegt iedereen dat er wat is ik ben er geweest er is niks allen onwetend maar…